Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 1. Petrus 1 Bible Online

1. Petrus 1 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

1. Petrus 1

¹Petrus, Jesus Christus sien Apostel, schrift dit aun aule Christen dee en Pontus, Galatien un Kapadozien un Asien un Bitienien vestreit sent:

²Gott, de Voda, haft sikj junt lang trigj jewält, wiels hee wist, daut jie wudden siene Kjinja woaren. Un de Heilja Jeist es bie junt em Hoaten aun de Oabeit jewast, un haft junt derch Jesus Christus sien Bloot jereinicht, am to jehorchen. Mucht Jnod un Fräd bie junt toonämen!

³Loft Gott, onsen Harn Jesus Christus sien Voda, wiels sien Metlieden wia soo groot, daut hee ons niejebuaren haft to eene läwendje Hopninj, doaderch daut hee Jesus Christus vom Doot oppwuak,

⁴un to een Oafgoot daut nich vekomen, vegonen ooda vewalkjen kaun, daut fa ons em Himmel bewoat woat.

⁵Un Gott, en siene Aulmacht, woat doano seenen, daut jie doa secha hankomen woaren, un daut Heil kjrieen, wiels jie aun Jesus jleewen. Daut Heil saul en de latste Doag openboa woaren.

⁶Doawäajen sent jie froo, wan jie hia uk noch een stootje derch lieden gonen motten.

⁷Dise proowen komen äwa junt om to seenen woo ajcht un stoakj jun Gloowen es, soo aus Golt derch däm Fia jeschekjt woat, daut to reinjen, un to seenen woo ajcht daut es. Jun Gloowen es bie Gott väl mea wieet aus Golt. Soo woat jun Gloowen, wan dee de Proow besteit, junt väl Harlichkjeit jäwen un jie woaren jeieet un jeloft woaren wan Jesus Christus komen woat.

⁸Un wan jie Jesus uk nich jekjant [1] haben, jie sent am doch goot. Un wan jie am nu uk nich seenen, doawäajen jleew jie doch aun am. Un jie sent nu aul jlekjlich en dee groote Freid, dee direkjt vom Himmel kjemt.

⁹Un de aulajratste Loon fa jun Gloowen es, daut june Seelen jerat woaren.

¹⁰Dise Radunk wia waut, daut de Profeeten nich gaunz vestonen kunnen, wan see uk doavon schreewen. See hauden doch väle Froagen doaräwa, waut daut aula bedieden kunn.

¹¹See wundaden von waut de Heilja Jeist, dee en an wia, räden deed. Wiels see musten don, lang verut aul schriewen, woo un waut Christus wudd lieden motten, un waut hee nohäa wudd fa ne Harlichkjeit haben. See haben flietich jesocht, wanea daut verendach komen sull un wäm daut trafen wudd.

¹²De Profeeten wort schlieslich jesajcht daut et nich en äare Läwestiet passieren wudd, oba lota, nu en june Tiet. Un nu es ons de goode Norecht jeprädicht worden, derch dän selwjen Heiljen Jeist vom Himmel, dee don aul en de Profeeten wia. Un daut es aula soo wundaboa, daut de Enjel jieren mea doavon weeten muchten.

¹³Doawäajen moakt june Hoaten frie von aules waut junt hinjren kunn, siet em denkjen kloa, un recht june Hopninj opp de Jnodengow, dee jie kjrieen woaren wan Jesus Christus kjemt.

¹⁴Dan jehorcht Gott nu, wiels jie siene Kjinja sent, un lot junt nich wada von de Lost metrieten, wuarenn jie läwden ea jie bäta wisten.

¹⁵Oba soo aus dee heilich es, dee junt oppjenomen haft, sell jie uk en aul june Wäaj heilich sennen.

¹⁶Wiels daut steit jeschräwen: “Ekj sie heilich un doawäajen sell jie heilich sennen.”

¹⁷Un denkjt doaraun, wan jie dän aus Voda aunbäden, dee biem rechten mol kjeen Unjascheet moaken woat, un fa jiedrem daut rajchte Uadeel haben woat, dan bewiest june Ieaforcht fa am, soolang aus jie hia em Älent läwen.

¹⁸Gott haft dän Pries jetolt junt von de doodje Wäaj rauf to raden, dee jie von june Väaelren metjeorwen hauden. Un jie weeten daut wia nich met Selwa ooda Golt passieet.

¹⁹Oba hee betold daut fa junt met Christus sien Bloot un Läwen, daut Gotteslaum, aun daut kjeene Sind ooda ojjeschekjtet wia,

²⁰daut Gott doatoo jewält haud, ea hee de Welt dän Grunt läd, oba es om junt haulwen nu en de latste Tiet met am verendach jekomen.

²¹Daut es uk wuarom jie jun vetruen en Gott saten kjennen, dee Jesus vom Doot oppwuak, un soone groote Harlichkjeit jeef, soo daut jun Gloowen un uk june Hopninj en Gott es.

²²Wiels jie junt aun dee Woarheit hoolen un june Seelen derch dän Jeist en woare Broodaleew jereinicht haben, siet junt unjarenaunda werkjlich von Hoaten goot.

²³Daut niee Läwen daut jie nu haben, hab jie nich von june Elren jekjräajen; daut Läwen daut dee junt jeewen, daut vejeit. Dit niee Läwen woat eewich bliewen, wiels daut kjemt von Christus, derch Gott sien eewich läwendjet Wuat.

²⁴“Aule Menschen sent soo aus Graus, un daut scheene, daut see aun sikj haben, soo aus de Bloom aum Graus. Daut Graus vedrieecht un de Bloom felt auf;

²⁵oba waut de Har jerät haft blift eewich stonen”. Un daut es daut Wuat, daut junt es jeprädicht worden.