Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 1. Petrus 4 Bible Online

1. Petrus 4 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

1. Petrus 4

¹Wiels Christus em Fleesch [3] jeläden haft, mott jie soo jesonnen sennen aus hee wia. Wäa em Fleesch lieden deit, jeft sikj met de Sind nich mea auf,

²soo daut jie june äwaje Läwestiet nich no june menschelje Liedenschoften läwen, oba soo aus Gott daut well.

³Lot de Tiet, dee jie hinja junt haben, toorieekjen, soo jeläft to haben aus de Velkja daut gootjeit, en Jeschlajchtssinden, Lost, drinkjen, fräten, supen, un onbandjen Aufjettadeenst.

⁴Secha woaren june väaje Frind sikj wundren, daut jie nich mea lostich en äare Gottloosichkjeit metläwen, un see woaren uk äwa junt spotten un lachen,

⁵oba see woaren sikj noch mol ver dän veauntwuaten motten, dee doa reed es de Läwendje uk de Doodje to rechten.

⁶Dit es wuarom uk de Doodje daut Evangelium jeprädicht worden es, daut wan see aum Fleesch wieren aus Menschen jerecht worden, em Jeist oba doch läwen kunnen soo aus Gott.

⁷De Tiet es boolt hia, daut aules een Enj haft. Doawäajen mott jie waka sennen un kloa denkjen, daut jie bäden kjennen.

⁸Äwa aules seet doano daut nuscht june Leew, eena toom aundren, stieren kaun, wiels “Leew dakjt väle Sinden too”.

⁹Nämt jieren Jast opp, leewa aus grunsen wan dee komen.

¹⁰Een jiedra saul siene Gow, dee hee jekjräajen haft, brucken dän näakjsten toom gooden to deenen, aus een Vewaulta, dee met Gott siene Jnodengowen tru omjeit.

¹¹Wan wäa rät, saul hee soo räden, aus wan hee Gott siene Wieed rät. Wäa doa deent, saul daut en dee Krauft doonen, wuamet Gott am vesorcht, soo daut Gott en aulem derch Jesus Christus jeloft woat, däm aule Macht un Harlichkjeit en Eewichkjeit jehieet. Amen

¹²Leewe Frind, wan de Vesieekjungen derch dee jie gonen motten, uk fiaheet woaren, doawäajen seet daut nich soo aun aus wan junt waut butajeweeneljet passieet, daut es bloos om junen Gloowen opp de Proow to stalen.

¹³Freit junt leewa, wiels derch soone Vesieekjungen woa jie Christus siene Liedenspoatna. Un dan woa jie nohäa uk de Freid haben aun siene Harlichkjeit deeltonämen, dee dan verendach kjemt, wan Jesus komen woat.

¹⁴Wan see doawäajen äwa junt schellen, daut jie Christen sent, daut es fa junt een Säajen; wiels daut meent, daut Gott sien Jeist ut de Harlichkjeit [4] äwa junt rut.

¹⁵Oba seet doano, daut kjeena von junt woat motten lieden aus een Merda, ooda Stäla, ooda aus eena dee Trubbel moakt, un sikj mank Sachen menjt, dee am nuscht kjemren.

¹⁶Wäa doawäajen lieden mott, wiels hee Christ es, brukt sikj nich schämen. Dankt Gott doafäa, daut jie Christen sent.

¹⁷Daut es Tiet, daut daut Jerecht aunfangt, un Gott sien Volkj mott daut ieeschte väakomen. Un wan wie Christen soogoa motten jerecht woaren, woo schrakjlich woat et fa de gottloose Sinda sennen, dee Gott sien Evangelium nich jleewen wullen!

¹⁸Un wan de jerajchta mau knaup bestonen blift, wua woat de gottloosa un Sinda to stonen komen?

¹⁹Doawäajen sellen dee, dee no Gott sien Wellen lieden, doonen waut rajcht es, un äare Seelen däm aunvetruen, dee an jemoakt haft un tru es.