Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Rechta 11 Bible Online

Rechta 11 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Rechta 11

¹Doa mank de Mana von Gilead jeef daut eenen Kjrieja met eenen Helden Moot dee Jefta heet. Hee wia een Sän von eene Hua; sien Voda heet Gilead.

²Dis Gilead haud von siene Ehefru noch mea Säns, un aus dee oppwossen, juagen see Jefta wajch un säden to am: Du kjrichst nich von ons Voda sien Oafgoot, wiels du staumst von eene aundre Fru.

³Soo must Jefta fa siene Breeda flichten, un wond en daut Launt Tob. Un doa vesaumeld sikj eene Grupp Mana bie am, waut nuscht to velieren hauden. Un met dee toop jinkj hee ut om Menschen to äwafaulen un to bestälen.

⁴Un eene nate Tiet lota, fungen de Amonita eenen Kjrich met Israel aun.

⁵Un aus de Amonita met Israel kjamften, jinjen de Leida von Gilead no daut Launt Tob, om Jefta om Help to roopen.

⁶See säden to am: Komm un äwanemm de Fierunk, om jäajen de Amonita to kjamfen!

⁷Jefta säd to de Leida von Gilead: Denkj jie goanich mea doaraun, woo jie mie veacht un von mienen Voda sien Oafgoot vedräwen haben? Un nu kom jie no mie, wäajen jie en Noot sent?

⁸De Leida von Gilead säden to Jefta: Wäajen onse Noot sent wie nu wada no die jekomen, om daut du met ons jeist un ons halpst, jäajen de Amonita to kjamfen. Un du saust uk Gowernia äwa aule Enwona en Gilead woaren.

⁹Jefta säd to de Leida von Gilead: Wan jie mie wada holen, om jäajen de Amonita to kjamfen, un de HAR mie dee enne Henj jeft, dan saul ekj jun Gowernia sennen?

¹⁰De Leida von Gilead säden to Jefta: De HAR es de Zeij tweschen ons un saul ons strofen, wan wie daut nich doonen, soo aus du jesajcht hast.

¹¹Doaropphan kjeem Jefta met, un daut Volkj sad am aus äaren Gowernia un Kjrichsfiera en. Un Jefta brocht sien gaunzet Aunligjen ver däm HARN en Mizpa.

¹²Dan schekjt Jefta Bootschofta no de Amonita äaren Kjennich un leet am sajen: Waut hast du met mie to doonen, daut du no mie kjemst, om jäajen mien Launt to kjamfen?

¹³De Amonita Kjennich jeef Jefta siene Bootschofta de Auntwuat met: De Israeliten haben mie mien Launt wajchjenomen, aus see ut Ägipten häakjeemen, daut gaunze Launt tweschen Arnon un Jabok un em Wasten bat aun dän Jordan. Jeff mie daut aula friewellich trigj!

¹⁴Jefta oba schekjt noch eemol Bootschofta no däm Amonita Kjennich

¹⁵un leet am sajen: Soo sajcht Jefta: De Israeliten haben daut Launt von de Moabita un Amonita nich jenomen.

¹⁶Wiels don aus see ut Ägipten rutjetrocken wieren, reisden see derch de Wiltnis bat aum Schelpmäa un kjeemen no Kadesch.

¹⁷Von doa schekjten see Bootschofta no de Edomita äaren Kjennich un säden: Lot ons derch dien Launt reisen! Oba de Kjennich erlaubd an daut nich. Un see schekjten uk no däm Kjennich von de Moabita; un dee erlaubd daut uk nich. Doawäajen bleewen de Israeliten en Kadesch

¹⁸un reisden en de Wiltnis rom. Un see jinjen rom de Edomita un Moabita äa Launt rom un kjeemen vom Oosten bat aun de Moabita äa Launt un loagaden sikj aun jantsied Arnon Riefa, waut de Jrens von de Moabita äa Launt es; un kjeemen nich en de Moabita äa Launt nenn.

¹⁹Un von dort schekjten see Bootschofta no Heschbon no däm Amorita Kjennich Sihon, un leeten am sajen: Lot ons derch dien Launt reisen bat wie no ons Launt komen!

²⁰Oba Sihon jleewd de Israeliten daut nich, daut see doa bloos derchreisen wullen, un vesaumeld sien gaunzet Kjrichsvolkj un stald sien Loaga bie Jahaz opp, un jreep de Israeliten von doa aun.

²¹Oba de HAR, de Israeliten äa Gott, jeef Sihon met sien gaunzet Kjrichsvolkj en de Israeliten äare Jewault. See besiejden de Amorita un neemen äa Launt en. Israel neem daut gaunze Launt en, von de Amorita waut doa wonden.

²²See neemen de Amorita äa gaunzet Launt, vom Arnon bat däm Jabok un von de Wiltnis bat aum Jordan.

²³Soo haft de HAR, Israel äa Gott, de Amorita ver sien Volkj Israel vedräwen, un nu west du ons dit Launt striedich moaken?

²⁴Wan dien Gott Kemosch ver die wäm vedriewen deit, helst du daut doch fa dien Rajcht, däm sien Launt entonämen; un krakjt soo hool wie daut uk fa ons Rajcht, dee äa Launt entonämen, waut de HAR, ons Gott, ver ons vedräwen haft.

²⁵Best du en de Meeninj, daut du een bätret Rikj hast aus waut Balak, Zippor sien Sän, de Moabita Kjennich haud? Haft dee jeemols aunjefongen met Israel to kjamfen, wäajen dit Launtstekj?

²⁶De Israeliten wonen nu aul 300 Joa en Heschbon un en Aroer un en de Siedlungen waut doatoo jehieren un en aul de Städa, waut aum Arnon Riefa ligjen. Wuarom hab jie ons dee en dise lange Tiet nich aul met Jewault wajchjenomen?

²⁷Ekj hab mie aun die nich veschulcht, du oba veschulchst die aun mie, wan du onen Uasoak eenen Kjrich jäajen mie aunfangst. De HAR, dee Rechta es, saul vondoag tweschen de Israeliten un de Amonita entscheiden!

²⁸Oba de Amonita äa Kjennich horcht nich opp de Wieed, waut Jefta am sajen leet.

²⁹Dan kjeem däm HARN sien Jeist opp Jefta, un Jefta reisd derch daut gaunze Launtstekj von Gilead un Manasse. Un dan kjeem hee met siene Kjrieja trigj no Mizpa, waut en Gilead licht, om von dort toom Kaumf jäajen de Amonita to gonen.

³⁰Un Jefta deed däm HARN een Vespräakjen schwieren un säd: Wan du de Amonita en miene Jewault jefst,

³¹un ekj secha trigj no Hus kom, dan saul daut, waut mie ut miene Husdäa entjäajen kjemt, däm HARN jehieren, un ekj well die daut aus Brauntopfa opp dienen Aultoa vebrennen.

³²Dan jinkj Jefta loos om jäajen de Amonita to kjamfen. Un de HAR jeef am dee en siene Jewault.

³³Un hee schluach an soo daut de Amonita eenen grooten Schoden leeden un neem an daut Launt von Aroer bat aun Minnit un Abel Keramim wajch, aules toop 20 Städa. Soo worden de Amonita de Israeliten unjadon jemoakt.

³⁴Aus Jefta dan trigj no Mizpa no sien Hus kjeem, dan kjeem siene Dochta rut am entjäajen, un schluach met Hauntdrommeln un daunzt; un see wia sien eensjet Kjint! Buta ar haud hee kjeene Säns ooda Dajchta.

³⁵Un aus hee ar sach, vereet hee siene Kjleeda un säd: Oba, miene Dochta, du schmitst eenen sea deepen Trua opp mie! Daut du daut sennen must! Waut brinjst du fa een Lieden äwa mie! Ekj hab däm HARN mien Wuat jejäft un kaun daut nich trigjnämen.

³⁶See oba säd: Mien Voda, wan daut soo es, dan doo met mie, daut waut du vesproaken hast. De HAR haft je die uk dän Siech äwa diene Fiend, de Amonita jeschonken.

³⁷Dan säd see to äaren Voda: Erlaub mie noch eene Sach! Lot mie noch twee Moonat läwen, om daut ekj met de Mejales, wua ekj emma met toop jewast sie, manke Boaj go un doaräwa hielen kaun, daut ekj onbefriet stoawen mott.

³⁸Hee auntwuad: Go doahan! Un leet ar twee Moonat Tiet. Dan jinkj see met äare Frind, met dee see emma wia toop jewast, oppe Boaj, om to hielen.

³⁹Un no twee Moonat kjeem see trigj no äaren Voda. Un hee deed met ar, waut hee däm HARN vesproaken haud. Un see haud noch niemols waut met eenen Maun to doonen jehaut. Un von doa funk de Mood en Israel aun,

⁴⁰daut de junge Frues eemol em Joa fa vea Doag rutjinjen, om äwa Jefta siene Dochta von Gilead to hielen.