Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Rechta 13 Bible Online

Rechta 13 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Rechta 13

¹De Israeliten deeden wada, waut däm HARN schlajcht jefoll; un de HAR jeef an 40 Joa en de Filista äare Jewault.

²Doa läwd een Maun en Zora ut däm Staum Dan, met Nomen Manoach, un siene Fru wia onfruchtboa un haud kjeene Kjinja.

³Un eenen Dach leet däm HARN sien Enjel sikj von de Fru seenen un säd to ar: Du best woll onfruchtboa un hast niemols een Kjint to Welt jebrocht, oba du woascht schwanga woaren un eenen Sän to Welt brinjen.

⁴Paus opp, daut du en dee Tiet nich Wien ooda stoakje Jedrenkjen drinkjst un orreinet Äten atst.

⁵Wiels däm Sän, däm du to Welt brinjen woascht, sellen niemols de Hoa aufjeschnäden woaren. De Jung saul von Jeburt aun een Nazara, daut es, een Gott jeweida, sennen; un hee woat aunfangen, Israel ut de Filista äare Jewault to raden.

⁶Dan kjeem de Fru no Manoach un vetald am: Doa kjeem een Gottesmaun no mie, un siene Jestault leet soo aus Gott sien Enjel, dee toom ferchten wia, soo daut ekj am nich fruach, wua hee häakjeem, un hee haft mie sienen Nomen uk nich jesajcht.

⁷Hee säd to mie: Horch, du woascht schwanga woaren un eenen Sän to Welt brinjen. Drinkj von nu aun kjeenen Wien ooda stoakje Jedrenkjen un at nuscht orreinet, wiels de Jung saul von siene Jeburt aun bat sienen Doodesdach een Nazara, een Gottjeweida, sennen.

⁸Dan bäd Manoach to däm HARN un säd: Ekj bäd doarom HAR, lot doch dän Gottesmaun, waut du jeschekjt hast, noch eemol no ons komen, daut dee ons lieet, waut wie met däm Jung doonen sellen, waut doa jebuaren woaren saul.

⁹Un Gott erhieed sien Jebäd, un Gott sien Enjel kjeem wada no de Fru, aus see jrod opp äa Goadenflekj saut, un äa Maun Manoach nich bie ar wia.

¹⁰Dan rand see schwind no äaren Maun un säd to am: De Maun, waut verhäa no mie kjeem, es nu wada doa!

¹¹Manoach muak sikj opp un jinkj siene Fru hinjaraun un kjeem no dän Maun un säd to am: Best du de Maun, waut korz met miene Fru jerät haft? Hee säd: Jo ekj sie dee.

¹²Un Manoach fruach wieda: Wan daut nu romkjemt, waut du jesajcht hast, woo sell wie daut dan met daut Kjint hoolen? Waut doaf daut Kjint doonen un waut nich?

¹³Dan säd däm HARN sien Enjel to Manoach: Von aul daut, waut ekj de Fru jesajcht hab, saul see sikj trigjhoolen.

¹⁴See saul kjeene Wiendruwen äten, un kjeenen Wien ooda stoakje Jedrenkjen drinkjen, un see saul uk nuscht orreinet äten; aules, waut ekj ar väajesajcht hab, saul see hoolen.

¹⁵Manoach säd to däm HARN sienen Enjel: Wie muchten die jieren hia hoolen un die een Kosenbockje reedmoaken.

¹⁶Oba däm HARN sien Enjel auntwuad Manoach: Wan du mie uk hia helst, woa ekj von dien Äten doch nich äten. Oba wan du west, kaust du däm HARN daut aus Brauntopfa opfren. Manoach oba wist daut nich, daut daut däm HARN sien Enjel wia.

¹⁷Un Manoach fruach däm HARN sien Enjel: Woo heetst du? Wiels wie muchten die doch onsen Dank brinjen, wan daut romkjemt, waut du ons jesajcht hast.

¹⁸Oba däm HARN sien Enjel säd to am: Wuarom frajchst du no mienen Nomen? dee doch too wundaboa es!

¹⁹Dan neem Manoach een Kosenbockje un Broot aus Ätesopfa un opfad däm HARN daut opp eenen Steen. Dee oba volbrocht wundaboaret. Un Manoach un siene Fru sagen daut too.

²⁰Un aus de Flaum vom Aultoa oppflaumd nom Himmel, dan fua däm HARN sien Enjel en de Flaum no Hecht. Aus Manoach un siene Fru daut sagen, schmeeten see sikj met äa Jesecht oppe Ieed.

²¹Un däm HARN sien Enjel leet sikj von Manoach un siene Fru nich mea seenen. Dan wist Manoach, daut et däm HARN sien Enjel wia,

²²un säd to siene Fru: Wie motten stoawen, wiels wie Gott jeseenen haben!

²³Oba siene Fru auntwuad am: Wan de HAR daut wull, daut wie stoawen sullen, dan haud hee daut Brauntopfa un Ätesopfa ut onse Henj nich aunjenomen. Un hee haud ons daut uk nich aula seenen un hieren jeloten, waut nu passieet es.

²⁴Un Manoach siene Fru brocht eenen Sän to Welt un nand am Simson. Un de Jung woss opp, un de HAR säajend am.

²⁵Un däm HARN sien Jeist funk aun, am notodriewen en daut Loaga von Dan tweschen Zora un Eschtaol.