Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Rechta 16 Bible Online

Rechta 16 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Rechta 16

¹Aun eenen Dach jinkj Simson no Gaza. Un hee sach doa eene Hua un jinkj bie ar em Hus nenn.

²Dan wort de Lied von Gaza daut jesajcht: Simson es hia nenjekomen! Un see stalden sikj rom de Städ un wullen de gaunze Nacht biem Stautspuat no am luaren. See vehilden sikj stell un dochten: Morjen, wan daut dach woat, well wie am ombrinjen.

³Simson oba lach bat enne medd Nacht. Dan stunt hee opp un jinkj nom Stautspuat, un pakt aun de beid Deelen von daut Puat un reet dee met de Past un de Vesechrungen toop rut. Dan läd hee dee opp siene Schulren un druach dee bat opp dän Boajch waut no Hebron opptoo licht.

⁴No däm veleewd Simson sikj en eene Filistamejal met Nomen Delila, ut daut Tol Sorek.

⁵Dan kjeemen de Filista äare Volkjsleida no ar un säden: Äwaräd am un see, wuahäa hee soone groote Krauft haft un met waut wie am unja onse Jewault brinjen kjennen, daut wie am binjen un unja Dwank saten kjennen, dan well wie die jieda 1.100 Selwastekja jäwen.

⁶Bie de näakjste Jeläajenheit säd Delila to Simson: Saj mie doch, wuaderch diene Krauft soo groot es! Jeft daut irjentwaut, wuamet eena die binjen un unja Dwank saten kaun?

⁷Simson säd to ar: Wan mie wäa met säwen fresche Boagensänen, waut noch nich utjedrieecht sent, binjen deed, dan wudd ekj schwak, un soo aus een aundra Mensch, sennen.

⁸Dan brochten de Volkjsleida von de Filista ar säwen fresche Boagensänen, waut noch nich utjedrieecht wieren, un see bunk am doamet.

⁹Un am wort bie ar en de Stow aufjeluat. Un aus see säd: Simson, de Filista! vereet hee de Sänen aus Twieremdräd, waut too dicht biem Fia jekomen sent. Un daut kjeem nich rut, wua siene Krauft häakjeem.

¹⁰Dan säd Delila to Simson: Du hast mie aunjeschmäat un väajeloagen. Nu saj mie doch de Woarheit, wuamet eena die binjen kaun!

¹¹Hee auntwuad ar: Wan see mie met niee Strenj binjen, wua noch niemols es met eene Oabeit jedonen worden, dan woa ekj schwak un soo aus een aundra Mensch.

¹²Dan neem Delila niee Strenj un bunk am doamet. Un hee wort wada en de Stow aufjeluat. Un aus see säd: Simson, de Filista! Reet hee de Strenj von siene Oarms aus wan daut Frensen wieren.

¹³Dan säd Delila to am: Bat nu hast du mie aunjeschmäat un väajeloagen. Saj mie doch, met waut eena die binjen kaun? Hee auntwuad ar: Wan du miene säwen Zoppen met de Dräd aun dienen Wäwstool vewäwen deist un met däm Wäwkaum faust moaken wurscht, dan wia ekj schwak un soo aus een aundra Mensch.

¹⁴Dan leet see am enschlopen un flocht de säwen Zoppen von sienen Kopp met de Dräd vom Wäwstool toop un muak dee met däm Wäwkaum faust. Dan roopt see: Simson, de Filista! Hee oba sprunk ut däm Schlop opp un reet daut gaunze jewowne met däm Wäwkaum toop rut.

¹⁵Dan säd Delila to am: Woo kaust du sajen, daut du mie goot best, wan du mie kjeen vetruen schenkjst? Dree mol hast du mie aunjeschmäat un väajeloagen un mie nich jesajcht, wua diene groote Krauft häakjemt!

¹⁶Aus see am aule Dach dise Wieed väaschmeet un am kjwäld, wort hee dootmeed,

¹⁷un verod ar sien Jeheemnis un vetald ar: Noch niemols en mien Läwen sent mie de Hoa aufjeschnäden worden. Ekj sie von miene Jeburt aun däm HARN jeweit un een Nazara jewast. Wan mie de Hoa aufjeschnäden woaren, velia ekj miene Krauft, un sie nuscht stoakja aus aule aundre Menschen.

¹⁸Aus Delila daut moakjt, daut hee ar ditmol de Woarheit jesajcht haud, leet see de Filista äare Volkjsleida roopen un sajen: Komt noch een mol häa, wiels hee haft mie aules verot! Dan kjeemen de Filista äare Volkjsleida no ar un brochten daut vesproakne Jelt met.

¹⁹Un see leet am opp äare Schoot enschlopen un roopt eenem, waut am de säwen Hoazoppen aufschneet. Soo funk see aun, am unja Dwank to saten, un siene Krauft veschwunk von am.

²⁰Dan roopt see am: Simson, de Filista! Aus hee dan vom Schlop oppwuak, docht hee: Ekj well frie rutgonen, soo aus verhäa, un well mie loosrieten. Oba hee wist nich, daut de HAR am veloten haud.

²¹Doa jreepen de Filista am un spekjten am de Uagen ut, un brochten am no Gaza em Jefenkjnis. See bungen am met Kjäden aun, un hee must em Jefenkjnis de Mäl dreien.

²²Oba siene Hoa, waut see am beschnäden hauden, fungen wada aun to waussen.

²³Aus de Filista äare Volkjsleida sikj vesaumelden, om äaren Gott Dagon een grootet Opfa to brinjen un een Freidenfast to fieren, säden see: Ons Gott haft ons onsen Fient Simson en onse Jewault jejäft!

²⁴Aus daut Volkj Simson sach, deeden see äaren Gott lowen un sungen: Ons Gott jeef onsen Fient en onse Jewault, waut to eene Wiltnis muak ons scheenet Launt, un onse baste Mana strakjt en dän Saunt!

²⁵Aus äa Hoat dan soo rechtich froo wia, säden see: Brinjt Simson häa! Wie wellen onsen Spos met am haben. Dan holden see Simson ut daut Jefenkjnis, un see dreewen äaren Spott met am. Un see stalden am tweschen de Stendasch.

²⁶Dan säd Simson to däm Jung waut am leid: Lot miene Haunt een bät loos! Ekj mucht de Stendasch befeelen, waut daut Hus droagen, un mie doa een bät aun länen.

²⁷Daut Hus oba wia voll von Mana un Frues, waut tookjikjten, woo Simson vespott wort. Auleen opp daut jlikje Dak sauten bie 3.000 Mana un Frues. Uk de Filista äare Leida wieren aula doa.

²⁸Dan roopt Simson däm HARN aun un säd: Har HAR, Denkj aun mie un jeff mie noch dit eene mol miene Krauft! Ekj well mie aun de Filista rajchen, weens fa eent von de beid Uagen, waut see mie utjespekjt haben!

²⁹Dan foot hee no de beid Meddelstendasch, waut daut Jebied druagen, un drekjt doajäajen, jäajen däm eenen met de rajchte, un jäajen däm aundren met de linkje Haunt,

³⁰un säd: Ekj well met de Filista toop stoawen! Un neem aule Krauft toop un bruak de Stendasch dol. Dan foll daut gaunze Hus äwa de Filista un äare Volkjsleida toop. Soo daut et mea Doodes wieren, waut met Simson toop to dood kjeemen, aus waut hee en sien gaunzet Läwen omjebrocht haud.

³¹Dan kjeemen siene Breeda un aule Mana von sienen Voda sien Frintschoft un holden dän Dooden. See begrowden am tweschen Zora un Eschtaol en sienen Voda Manoach sien Grauf. 20 Joa wia Simson en Israel Rechta jewast.