Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Rechta 5 Bible Online

Rechta 5 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Rechta 5

¹Dan sungen Debora un Barak, Abinoam sien Sän, aun dän Dach dit Leet:

²Toom Kaumf entschloten wia gaunz Israel, friewellich fungen de Mana sikj en. Jeloft woat de HAR doafäa!

³Jie Kjennichs un Volkjsleida, horcht mie too! Däm HARN to Ieren well ekj sinjen, mien Leet saul met Spell kjlinjen, to lowen dän HARN, dän Gott en Israel!

⁴Aus du vom Boajlaunt Seir loosjinjst, HAR, un no ons kjeemst von de jreene Stapen en Edom, dan zettad de gaunze Ieed ver die, vom Himmel streemd Räajen rauf, de Wolkjen gooten äa Wota ut.

⁵De Boaj scheddaden ver däm HARN, de Sinai ver däm HARN, dän Gott en Israel.

⁶To dee Tiet, aus Anat sien Sän, Schamgar läwd, uk en de kenitische Fru Jael äare Tiet, wieren de Wäaj ladich von Menschen; wäa en dee Tiet eene Reis moaken sull, must opp jeheeme Wäaj gonen.

⁷De Buares woagden sikj nich to plaunten, de Darpa wieren aus utjestorwen, bat du, Debora, entlich oppstunst, un haundelsd, du Mutta en Israel!

⁸Daut Volkj wäld sikj niee Jetta, daut Broot veschwunk derch de Puaten; kjeen Schilt ooda Spies wia to seenen mank 40.000 Mana en Israel.

⁹Mien Hoat schleit fa de Helden en Israel, de Mana ut daut Volkj, waut wellich kjeemen. Loft dän HARN doafäa!

¹⁰Jie waut opp witte Äsel Koblen rieden, jie waut opp wieekje Dakjen setten, uk jie, waut tofoot opp de Gaussen gonen, kjikjt en junt, un denkjt doaräwa no!

¹¹Horcht, woo froo de Schophoads bie de Borms sent un Wota schapen, om äa Vee to drenkjen, doa saul eena lud däm HARN siene Jerajchtichkjeit lowen, de Jerajchtichkjeit aun siene Buares en Israel; doatoo saul Israel ut aule Städa komen!

¹²Opp, opp, Debora, opp un sinj dien Leet! Opp, Barak, Abinoam sien Sän, uk du, brinj dee häa, waut du faustjenomen hast!

¹³Dee kjeemen aula, waut noch äwajebläwen wieren, un kjeemen no de Leida en Israel; bewaufnet schräd däm HARN sien Volkj no am:

¹⁴Von Efraim kjeemen see rauf en daut Tol, hinja am de Gruppen von Benjamin; von Machir kjeemen stoakje Befälshaba, von Sebulon de Leida met däm Stock.

¹⁵De Volkjsleida von Isachar kjeemen aula. See kjeemen met Debora toop, un foljden Barak oppe Haken. Soo randen see rauf en daut Tol. De Gruppen von Ruben deeden sikj lang beroden un kunnen sikj doch nich eenich woaren.

¹⁶Wuarom bleew jie tweschen june Sodelkjarw hucken un horchten de Hoads äa Fleetenspell aun? Bie Ruben äwaläden see too lang!

¹⁷Von Gad en Gilead wia kjeena doa, see bleewen aun de aundre Sied Jordan. Wuarom bleef Dan bie siene Schäp? Asser bleef aum Mäaresstraunt, un wond dort ruich aun siene Buchten.

¹⁸Daut Volkj von Sebulon sad äa Läwen opp Spell, dee von Naftali beweesen opp daut Schlachtflekj äaren Moot.

¹⁹Dan kjeemen see, de Kjennichs von Kanaan, see kjeemen toom Kaumf no Taanach, see kjamften bie daut Wota von Megiddo; oba Selwa jewonnen see doabie nich.

²⁰Vom Himmel rauf kjamften de Stierns, von äare Bon schluagen see Sisera dol.

²¹De Kischon drenjd met sienen Stroom un reet de Fiend aula met sikj wajch. Moak die opp, mien Hoat, met Krauft!

²²Dan juagen de bosje Pieed naun, soo daut de Ieed unja äare Heefta dränd.

²³Spräakjt eenen Fluch äwa de Staut Meros ut! leet de HAR derch sienen Enjel sajen. Veflieekjt de Staut sea un aul dee waut doa wonen, wiels see däm HARN nich biestonen wullen, wiels äare Kjrieja am nich to Help kjeemen!

²⁴Jesäajent mank de Frues es Jael, däm Kenita Heber siene Fru! Mank de Frues em Zelt woat see jeloft!

²⁵Aus Sisera ar no Wota fruach, jeef see am soogoa Malkj to drinkjen; en een kostboaret Dinkj wort am dee jebrocht.

²⁶Doch dan neem see eenen spetzen Stekjel, un met de rajchte Haunt dän Schmädhoma. Dan schluach see Sisera dän Vestauntkausten entwei, un schluach dän Stekjel derch sienen Kopp.

²⁷Ver äare Feet kjremd hee sikj un schord toop, ver äare Feet bleef hee toopjeschort ligjen. Soo lach hee aus een dootjeschloagna doa.

²⁸Tus luad Sisera siene Mutta enjstlich no am. Voll Sorjen kjikjt un roopt see derch daut Jittafensta: Wua blift hee? Wuarom kjemt hee nich?

²⁹De kjlieekjste mank de Leida äare Frues sajcht, un see selfst sajcht daut emma wada no:

³⁰Secha haben see väl Kjrichskaptol to vedeelen, eene ooda twee Frues fa jieda Maun, un fa Sisera väl straume diere Kjleeda un twee bunte, toopjestekjte Dieekja toom rom dän Hauls binjen.

³¹Soo aus Sisera saul daut aulem gonen, waut die, HAR, fientlich entjäajen komen! Waut am oba leewen, sellen soo sennen, aus wan de Sonn en äare Pracht oppjeit! Un daut Launt haud 40 Joa Fräd.