Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Rechta 6 Bible Online

Rechta 6 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Rechta 6

¹Aus de Israeliten wada soont deeden, waut däm HARN nich jefoll, jeef de HAR an säwen Joa en de Midianita äare Jewault.

²Un de Midianita kjrieejen de Äwamacht äwa Israel, soo daut de Israeliten sikj en Heelen un en Schluchten, wua schwoa hantokomen wia, un oppe Boaj en Sechaheit brinjen musten.

³Un emma, wan see Jeträajd jeseit hauden, kjeemen de Midianita un Amalekita un daut Volkj ut däm Oosten äwa äare Flekja

⁴un vebrochten de Goades bat aun Gaza un leeten kjeene Noarunk en Israel äwa, uk nich Schop, Rinda ooda Äsels.

⁵See kjeemen opp met äa Vee un äare Zelten aus eene groote Häad Graushoppa, soo daut an selfst uk äare Kameelen nich to talen wieren, un kjeemen em Launt nenn, om daut to vedoawen.

⁶Soo muaken de Midianita de Israeliten prachaoam. Un en de Noot schrieejen see nom HARN om Help.

⁷Aus see nom HARN om Help schrieejen, wäajen de Midianita,

⁸dan schekjt de HAR eenen Profeet no an, un dee säd to an: Soo sajcht de HAR, Israel äa Gott: Ekj hab junt ut de Sklowarie en Ägipten rutjefieet un junt hiahan jebrocht.

⁹Ekj hab junt ut de Henj von de Ägipta un uk ut de Henj von aule Velkja, waut junt unjadrekjten, jerat. Ekj hab de Velkja ver junt ut daut Launt jedräwen un junt daut jejäft.

¹⁰Un ekj hab to junt jesajcht: Ekj sie de HAR, jun Gott! Doot nich de Amorita äare Jetta veieren, en dee äa Launt jie wonen. Oba jie haben miene Stemm nich jehorcht.

¹¹Däm HARN sien Enjel kjeem un sad sikj unja däm Ieekjenboom bie Ofra. De Plauz jehieed to daut Gruntstekj von Joasch, eenen Maun ut Abieser siene Grupp. Un sien Sän Gideon wia jrod doabie, en däm doa dichtbie ligjenden Wienkjala Weit to draschen, om dän ver de Midianita en Sechaheit to brinjen.

¹²Dan openboad däm HARN sien Enjel sikj to am un säd to am: De HAR met die, du Kjrieja met eenen Helden Moot!

¹³Gideon oba säd to am: Hool mie daut togood, mien HAR! Wan Gott werkjlich met ons es, woo kunn ons dan sooväl Ojjlekj trafen? Onse Vodasch haben ons doch emma wada vetalt: De HAR haft ons ut Ägipten hiahan jefieet. Wua sent dan nu aul siene Wunda jebläwen? De HAR haft ons em Stäakj jeloten un ons en de Midianita äare Henj jejäft.

¹⁴De HAR oba dreid sikj no am un säd: Go han en diene Krauft waut du hast; du saust Israel ut de Midianita äare Henj raden. Horch, ekj hab die jeschekjt!

¹⁵Hee oba säd to am: Mien HAR, met waut saul ekj Israel raden? Miene Grupp es de kjlanste em gaunzen Staum Manasse, un ekj sie de jinjsta en miene Famielje.

¹⁶Dan säd de HAR to am: Ekj woa die biestonen, soo daut du de Midianita dolschlonen woascht aus eenen Maun.

¹⁷Gideon oba säd to am: Wan ekj ver die Jnod jefungen hab, dan jeff mie een Tieekjen, daut werkjlich de HAR selfst met mie rät!

¹⁸Go nich wajch, bat ekj wada no die kom un die miene Gow brinj un dee ver die hanlaj. Un de HAR säd: Ekj bliew hia bat du trigjkjemst.

¹⁹Un Gideon jinkj un koakt een Kosenbockje un bakt onjesuadet Broot von eene Scheffel Mäl. Dan läd hee daut Fleesch en eenen Korf, un goot de Supp en eenen Gropen, un brocht aules rut no däm HARN sienen Enjel unja däm Ieekjenboom.

²⁰Oba Gott sien Enjel säd to am: Nemm daut Fleesch un daut Broot un laj daut hia opp dän Steen un jeet de Supp doaräwa. Un hee deed daut.

²¹Dan strakjt däm HARN sien Enjel dän Stock ut, waut hee enne Haunt haud, un stad met de Spetz aun daut Fleesch un daut Broot naun. Dan fua Fia ut däm Steen un vebrend daut Fleesch un daut Broot. Un de Enjel veschwunk ver siene Uagen.

²²Aus Gideon daut sach, daut et däm HARN sien Enjel wia, säd hee: Oba, Har HAR! Hab ekj werkjlich däm HARN sienen Enjel von Persoon to Persoon jeseenen? Ekj woa stoawen motten!

²³Oba de HAR säd to am: Tweschen ons es Fräd! Fercht die nich, du woascht nich stoawen.

²⁴Dan bud Gideon däm HARN doa eenen Aultoa un nand däm “De HAR es Fräd”. Dee Aultoa steit noch bat disen Dach en Ofra, opp daut Launtstekj von Abieser siene Grupp.

²⁵Un en de selwje Nacht säd de HAR to am: Nemm eenen jungen Boll von dienen Voda siene Bolles, un dien Voda sienen säwenjoaschen Boll, un go opp de Boajchspetz un riet däm Baals Aultoa dol, waut opp dien Voda sien Launt steit, un hak dän Ascherapol om, waut doa biesied steit.

²⁶Un bu opp dee Städ eenen Aultoa fa däm HARN, dienen Gott. Bu däm von oppjefliede Steena, jeneiw no de Väaschreft, un opfa mie dän tweeden Boll aus Brauntopfa. Un to Brenholt vebruck däm Ascherapol, waut du doljehakt hast.

²⁷Dan neem Gideon tieen Mana von siene Kjnajchts un deed, waut de HAR am jesajcht haud. Hee fercht sikj oba fa siene Aunjehieeje un fa de Mana en de Staut, daut bie Dach to doonen, un deed daut de Nacht.

²⁸Aus de Lied von de Staut aum näakjsten Morjen tiedich oppstunden, sagen see, daut de Baals Aultoa doljeräten, un de Ascherapol aufjehakt wia, un opp dän nie oppjerechten Aultoa de tweede Boll aus Brauntopfa jeopfat wia.

²⁹Dan säd eena toom aundren: Wäa haft daut jedonen? Un aus see sochten un äwaraul fruagen, wort jesajcht: Gideon, Joasch sien Sän, haft daut jedonen!

³⁰Dan säden de Mana von de Staut to Joasch: Jeff dienen Sän rut! Hee mott stoawen, wiels hee dän Baals Aultoa doljeräten un dän Ascherapol aufjehakt haft.

³¹Joasch oba säd to an aula, waut rom am stunden: Well jie fa Baal strieden? Well jie am halpen? Wäa fa am strieden deit, dee saul noch vondoag stoawen. Wan hee een Gott es, saul hee selfst kjamfen un sikj aufrajchnen, wiels sien Aultoa doljeräten es.

³²Un wiels sien Voda jesajcht haud: “Baal saul selfst jäajen am kjamfen”, nanden see Gideon von doa aun uk Jerubaal.

³³De Midianita un Amalekita un dee von ut däm Oosten vesaumelden äare gaunze Kjrichsmacht un kjeemen äwa dän Jordan. Un see loagaden sikj opp daut jlikje Jesreel.

³⁴Dan kjeem däm HARN sien Jeist en Gideon nenn. Un hee leet de Posaun blosen, om de Mana von Abieser siene Grupp tooptoroopen, om am to foljen.

³⁵Hee schekjt Bootschofta no gaunz Manasse un roopt an opp, am to foljen. Hee schekjt uk Bootschofta no Asser, Sebulon un Naftali; un see kjeemen am aula to Help.

³⁶Un Gideon säd to Gott: Wan du Israel derch miene Haunt raden west, soo aus du vesproaken hast,

³⁷dan well ekj aufjeschoarne Woll opp dän Draschplauz lajen. Lot dän Deiw morjen tiedich bloos opp de Woll faulen un de Ieed runtom drieech bliewen! Doaraun well ekj daut seenen, daut du Israel derch miene Haunt raden woascht, soo aus du vesproaken hast.

³⁸Un Gott erfeld sien Jebäd. Aus Gideon aum näakjsten Morjen tiedich oppstunt, drekjt hee eene gaunze Komm voll Wota vom Deiw, ut de Woll rut!

³⁹Un Gideon bäd wada to Gott: Woa nich doll wäajen mie, wan ekj noch emol om een Tieekjen bäd! Lot doch morjen tiedich de Woll drieech bliewen un dän Deiw runtom opp de Ieed faulen.

⁴⁰Un uk dit Jebäd erfeld Gott am: Aum näakjsten Morjen wia de Woll drieech, un de Ieed runtom wia naut vom Deiw.