Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Openboarunk 1 Bible Online

Openboarunk 1 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Openboarunk 1

¹Dit es de Openboarunk dee Gott Jesus Christus jeef, siene Deena to wiesen, waut em korten passieren must; un hee schekjt sien Enjel no sienen Deena Johanes, am daut mettodeelen,

²dee daut Gotteswuat, un Jesus Christus sien Zeichnis, un aules, waut hee sach, betieekjent haft.

³Seelich es dee, dee dit Profeeten Wuat last un uk dee, dee daut hieren un sikj doaraun hoolen, waut doabennen jeschräwen steit, wiels de Tiet es boolt hia.

⁴Johanes schrift dit no de säwen Jemeenten en Asien: Jnod un Fräd von däm, dee doa es, dee doa wia, un dee doa komen woat, un von de säwen Jeista ver sienen Troon,

⁵un von Jesus Christus, dee en sien Zeichnis tru es. Hee es de Ieeschtjebuarna von de Doodes, dee, wäa äwa de Kjennichs opp de Ieed rejieet, dee ons goot wia un ons met sien ieejnet Bloot von onse Sinden jewoschen haft,

⁶un ons to Kjennichs un Priesta jemoakt haft, Gott, sienen Voda, to deenen. Däm traft aule Iea un Macht en aule Eewichkjeit! Amen.

⁷Kjikjt, hee kjemt met de Wolkjen, un am woaren aule Uagen seenen, uk dee, dee am en de Sied stuaken. Un de Menschen opp de Ieed woaren aula äwa am truarent jaumarieren. Soo sull daut sennen. Amen!

⁸Ekj sie daut A un daut Oo, de Aunfank uk daut Enj, sajcht de Har, dee doa es, dee doa wia, un dee doa kjemt, de Aulmajchtja.

⁹Ekj, Johanes, jun Brooda un Kommarod aun de lieden un aum Gottesrikj un aun de Jedult, dee wie derch Jesus Christus haben, wia opp de Insel Patmos, wiels ekj daut Gotteswuat jerät, un von Jesus Christus jeprädicht haud.

¹⁰Eenen Gottesdach wia ekj em Jeist un hieed hinja mie eene lude Stemm, soo aus ut eene Trompeet.

¹¹Dee säd: Ekj sie daut A un daut Oo, de Ieeschta un de Latsta; waut du sitst schriew en een Buak un schekj daut no de säwen Jemeenten en Asien: no Efesus, no Smierna, no Pergamon, no Tiatira, no Sardes, no Filadelfia un no Laodizea.

¹²Dan dreid ekj mie om, to seenen, wäm siene Stemm ekj räden hieed. Un aus ekj mie omkjikjt, sach ekj säwen goldne Laumpenhoola,

¹³un medden mank de Laumpenhoola eenem, dän daut soo sach aus een Menschensän. Dee haud een Kjleet aun, daut am bat opp de Feet honk, un een goldnen Gort äwa de Brost.

¹⁴Siene Hoa opp däm Kopp wieren aus witte Woll, witt aus Schnee, un siene Uagen aus eene Fiaflaum.

¹⁵Siene Feet blenkjaden aus jeschmoltnet jewikjstet Messinkj, un siene Stemm wia soo aus een grootet ruzhendet Wota.

¹⁶En siene rajchte Haunt haud hee säwen Stierns, un ut däm Mul kjeem am een schoapet dobbelt schniedendet Schwieet, un sien Jesecht wia soo aus wan de Sonn en volle Krauft schient.

¹⁷Un aus ekj am sach, foll ekj ver am dol, aus wan ekj doot wia. Oba hee läd siene rajchte Haunt opp mie nopp un säd: Fercht die nich! Ekj sie de Ieeschta un de Latsta.

¹⁸Ekj sie de Läwendja. Ekj wia doot, oba kjikj, ekj läw opp emma un eewich un hab de Schlätels toom Doot uk to daut Doodenrikj.

¹⁹Nu schriew, waut du jeseenen hast, waut nu es, un waut noch lota komen saul.

²⁰Daut Jeheemnis en de säwen Stierns, dee du en miene rajchte Haunt sachst, un de säwen goldne Laumpenhoola, es dit: de säwen Stierns sent de säwen Jemeenten äare Enjel, un de säwen Laumpenhoola sent de säwen Jemeenten.