Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Openboarunk 16 Bible Online

Openboarunk 16 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Openboarunk 16

¹Dan hieed ekj eene lude Stemm von em Tempel to de säwen Enjel sajen: Got un jeet de säwen Kommen met Gott sien Oaja ut opp de Ieed!

²Un de ieeschta Enjel jinkj un goot siene Kommvoll opp de Ieed; un dee Menschen, dee daut Tia sien Tieekjen hauden un sien Bilt aunbäden, worden voll fule, stenkjaje Schwäaren.

³Dan goot de tweeda Enjel siene Kommvoll opp daut Mäa, un daut wort soo aus een doodjen Mensch sien Bloot, un aules waut em Mäa läwd jinkj doot.

⁴Dan goot de dredda Enjel siene Kommvoll opp de Wotastreem un Wotakjwalen, un dee worden Bloot.

⁵Un ekj hieed dän Enjel, dee äwa aule Wota to jebeeden haft, sajen: Oo Har, du Heilja, dee du best un dee du wieescht, du best jerajcht, daut du soo jerecht hast.

⁶Wiels see haben de heilje un de Profeeten äa Bloot vegoten, un du hast an Bloot to drinkjen jejäft, soo aus see vedeent haben.

⁷Un ekj hieed wäm vom Aultoa sajen: Jo Har, aulmajchtja Gott, diene Jerechten sent woarhauftich un jerajcht.

⁸Un de vieeda Enjel goot siene Kommvoll en de Sonn nenn, un am wort daut jejäft, de Menschen met Fia to brennen.

⁹Un de Menschen vesenjden von de groote Hett, un see lastaden Gott sien Nomen, dee de Macht haud de Ploagen to schekjen, un see kjieeden nich om, am de Iea to jäwen.

¹⁰Dan goot de fefta Enjel siene Kommvoll opp daut Tia sien Troon nopp, un sien Kjennichrikj wort diesta, un Menschen beeten sikj en Weedoag de Tungen twei

¹¹un lastaden Gott em Himmel wäajen äare Weedoag un äare Schwäaren un bekjieeden sikj nich von äare Woakjen.

¹²Dan goot de sasta Enjel siene Kommvoll opp dän grooten Wotastroom Eufrat, un dee drieejd ut, daut de Wajch fa de Kjennichs vom Oosten reedjemoakt wort.

¹³Un ekj sach ut dän Droak sien Mul, un ut daut Tia sien Mul, un ut dän faulschen Profeet sien Mul dree orreine, Poggenänelje Jeista komen;

¹⁴wiels daut sent beese Jeista un doonen Wunda, un gonen no de Kjennichs opp de Ieed äwa de gaunze Welt, dee to dän aulmajchtjen Gott sien grooten Dach toom Kjrich to saumlen.

¹⁵Kjikjt, ekj kom soo aus een Stäla. Seelich es, wäa doa woakt un siene Kjleeda aunhaft, daut hee sikj nich schämen brukt wan aundre am seenen.

¹⁶Un see saumelden dee opp dän Plauz toop, dee opp hebräisch Harmagedon heet.

¹⁷Dan goot de säwenda Enjel siene Kommvoll en de Loft nenn. Dan kjeem eene lude Stemm vom Troon ut däm Tempel em Himmel un säd: Daut es jedonen!

¹⁸Un daut blizt un kracht un rummeld. Un doa wia een grootet Ieedbäben, soo groot aus daut noch nienich jewast es, soolang aus Menschen opp de Ieed jewast sent.

¹⁹Un de groote Staut deeld sikj en dree Deel, un de Velkja äare Städa follen. Un Gott docht aun daut groote Babel, ar daut Kuffel Wien voll sienen grollenden Oaja to jäwen.

²⁰Dan veschwungen aule Inseln, un de Boaj wieren uk nich mea to finjen.

²¹Dan follen groote 100 pundje Hoagelstekja vom Himmel opp de Menschen. Un de Menschen lastaden Gott wäajen de Hoagelploag, wiels de Ploag soo sea groot wia.