Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Openboarunk 17 Bible Online

Openboarunk 17 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Openboarunk 17

¹Dan kjeem eena von de säwen Enjel, dee de säwen Kommen hauden, no mie un säd: Komm, ekj woa die daut Jerecht wiesen, daut äwa de groote Hua komen saul, dee aun väle Wotasch sett,

²met dee de Kjennichs opp de Ieed jehuat haben. Un dee waut opp de Ieed wonen, sent von äaren Huarenwien bedrunken jeworden.

³Dan druach de Enjel mie em Jeist en de Wiltnis nenn. Un ekj sach eene Fru opp een dunkelroodet Tia setten, daut met Lastanomes bedakjt wia, un säwen Kjap un tieen Hieena haud.

⁴Dee Fru haud bleiwroode un dunkelroode Kjleeda aun, un jlitzad met Golt un diere Steena un Parlen. En äare Haunt haud see een goldnet Kuffel voll oppscheiselje Sachen un orreine Dinja von äare Huararie.

⁵Un oppe Stiern wia ar een jeheemnisvolla Nomen jeschräwen: Daut groote Babel, de Mutta äwa aule Huararie un aulet oppscheiselje oppe Ieed.

⁶Un ekj sach daut de Fru von de heilje äa Bloot bedrunken wia, uk von dee äa Bloot dee om Jesus sient haulwen wieren dootjemoakt worden. Un aus ekj ar sach, hab ekj mie staunent äwa ar jewundat.

⁷Oba de Enjel säd to mie: Wuarom wundascht du die? Ekj woa die daut Jeheemnis von dise Fru sajen, uk von daut Tia daut ar drajcht, daut säwen Kjap un tieen Hieena haft.

⁸Daut Tia, daut du sachst, wia mol, es nu oba nich mea. Daut woat ut däm gruntloosen Aufgrunt komen un woat en de Vedaumnis nenn foaren. Un dee, dee opp de Ieed wonen, dän äare Nomes nich vom Aunfank vonne Welt em Läwensbuak jeschräwen sent, woaren sikj vewundren, wan dee daut Tia seenen woaren, daut doa wia, un nu nich es, un oba komen woat.

⁹Dit foddat een Denkjen un oba uk Weisheit! De säwen Kjap sent säwen Boaj opp dee de Fru sett.

¹⁰Doa sent uk säwen Kjennichs, fief sent jefollen; eena es; un dee aundra saul noch komen; un wan dee kjemt, dee woat mau eene korte Tiet bliewen.

¹¹Un daut Tia daut doa wia, un nu nich es, es selfst de achta, un es eena von de säwen un foat en de Vedaumnis nenn.

¹²Un de tieen Hieena, dee du jeseenen hast, sent tieen Kjennichs, dee daut Rikj noch nich jekjräajen haben; oba dee kjrieen daut Machtrajcht eene Stund met daut Tia toop aus Kjennich to harschen.

¹³Dise sent sikj eenich, un woaren äare Krauft un Machtrajcht daut Tia jäwen.

¹⁴Dee woaren jäajen daut Laum kjriejen, un daut Laum woat jewennen, wiels hee es Har äwa aule Haren, un Kjennich äwa aule Kjennichs, un met am sent siene beroopne, utjewälde un true jleewende.

¹⁵Un hee säd to mie: De Wotasch, dee du jeseenen hast, wua de Hua saut, sent Maussen von Menschen, un Raussen, un Velkja un Sproaken.

¹⁶Daut Tia un de tieen Hieena, dee du jeseenen hast, woaren de Hua nich lieden kjennen un ar en de Grunt brinjen, bat see noaktich un vewillat es, un woaren äa Fleesch äten un ar met Fia vebrennen.

¹⁷Wiels Gott haft an daut en daut Hoat jejäft, om sienen Wellen uttofieren, daut see sikj eenich wieren daut Tia äare Macht to jäwen, bat aules soo jeworden wia aus Gott jesajcht haud.

¹⁸Un de Fru, dee du sachst, es de groote Staut, dee äwa aule Kjennichs opp de Ieed harscht.