Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Openboarunk 19 Bible Online

Openboarunk 19 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Openboarunk 19

¹Aus dit äwa wia, hieed ekj woo väle tojlikj em Himmel met lude Stemm schrieejen: Haleluja! De Radunk un de Harlichkjeit un de Krauft sent bie onsen Gott!

²Wiels siene Jerechten sent woarhauftich un jerajcht, daut hee dee groote Hua veuadeelt haft, dee met äare Huararie de Ieed vedorf, un daut hee siene Deena äa Bloot, daut see vegoten haud, von äare Haunt jefoddat haft.

³Un see säden noch emol: Haleluja! De Staut blift emma un eewich biem kwaulmen.

⁴Un de 24 Eltestasch un de vea Tieren schmeeten sikj han un bäden Gott aun, dee opp däm Troon saut, un säden: Amen, Haleluja!

⁵Dan kjeem eene Stemm vom Troon, dee säd: Loft onsen Gott, aul jie siene Deena, un aula dee am ferchten, beid kjlien un groot!

⁶Un ekj hieed eene Stemm, soo aus wan väle tojlikj schrieejen, un soo aus von een grootet ruzhendet Wota, un jewaultje Jewittaschläaj, dee säden: Haleluja! Wiels de aulmajchtja Gott un Har haft daut Rikj enjenomen.

⁷Dan well wie ons nu freien un froo sennen un am de Iea jäwen, wiels fa daut Laum es de Tiet jekomen Kjast to moaken, un siene Brut haft sikj doatoo reedjemoakt!

⁸Un ar wort daut jejäft, sikj en feinet, reinet Lienzeich to kjleeden. Daut diere Lienzeich steit fa de heilje äare jerajchte Woakjen.

⁹Un de Enjel säd to mie: Schriew: Seelich sent dee, dee to daut Laum sien Kjastinjsmol enjelot sent. Un hee säd to mie: Dit sent woarhauftich Gott siene Wieed.

¹⁰Un ekj foll ver am dol, am auntobäden. Oba hee säd to mie: See doano, daut du daut nich doonen woascht! Ekj sie dien Metkjnajcht, eena von diene Breeda, dee daut Zeichnis von Jesus haben. Bäd Gott aun! Wiels daut Zeichnis von Jesus es de Profeeten Jeist.

¹¹Dan sach ekj dän Himmel opstonen, un doa ver mie een wittet Pieet. De Ritta doabowen heet: Tru un Woarhauftich, wiels hee es em rechten jerajcht, un uk jerajcht em kjriejen.

¹²Siene Uagen sent aus Fiaflaumen, un opp däm Kopp sent väl Kroonen. Opp am es een Nomen jeschräwen, dän sest kjeena weet aus hee selfst.

¹³Hee haud een Kjleet aun, daut en Bloot jedukt wia, [10] un sien Nomen es: Daut Gotteswuat.

¹⁴Un de Armeeen em Himmel, en feinet Lienzeich jekjleet, witt un rein, kjeemen am opp witte Pieed hinjaraun.

¹⁵Un ut däm Mul kjeem am een schoapet Schwieet, wuamet hee de Velkja schlonen saul. Hee selfst woat dee met eene Iesastang rejieren. Hee klunjt de Wienpras met dän aulmajchtjen Gott sienen jlieejenden Oaja;

¹⁶un opp sien Kjleet un opp siene Hoft haft hee disen Nomen jeschräwen: Kjennich äwa de Kjennichs, un Har äwa de Haren.

¹⁷Un ekj sach een Enjel en de Sonn stonen, dee schrieech met lude Stemm to aule Väajel, dee unja däm Himmel flieejen: Komt, saumelt junt to dän grooten Gott sien Mol,

¹⁸de Kjennichs un Kjrichsfiera un de stoakje äa Fleesch to fräten, un uk daut Fleesch von de Pieed un dee doabowen setten, von aule friee un vesklowde, von kjliene un groote!

¹⁹Dan sach ekj daut Tia un de Kjennichs opp de Ieed met äare Armeeen vesaumelt, jäajen dän Ritta, opp daut Pieet, un jäajen siene Armeeen to kjriejen.

²⁰Oba daut Tia wort faustjenomen, un met am uk de Läajesprofeet, dee om sient haulwen Wundatieekjen jedonen haud, wuaderch hee dee veleid, dee daut Tia sien Tieekjen neemen, un daut Tia sien Bilt aunbäden. Un dee worden beid läwendich en dän Fiasee jeschmäten, dee met Schwäwelblitt brent.

²¹Un de äwaje worden met daut Schwieet dootjemoakt, daut ut däm sien Mul kjeem, dee opp daut Pieet saut. Un von äa Fleesch worden aule Väajel saut.