Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Openboarunk 21 Bible Online

Openboarunk 21 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Openboarunk 21

¹Un ekj sach een nieen Himmel un eene niee Ieed, wiels de ieeschta Himmel un de ieeschte Ieed veschwungen, un doa es uk kjeen Mäa mea.

²Dan sach ekj, Johanes, de heilje Staut, daut niee Jerusalem, von Gott ut däm Himmel rauf komen, aus eene utjestraumde Brut, reed fa äaren Maun.

³Un ekj hieed eene lude Stemm vom Himmel sajen: Kjikjt emol, nu es Gott siene Woninj manke Menschen! Un hee woat met an toop wonen, un see woaren sien Volkj [12] sennen, un Gott selfst woat met an sennen un äa Gott sennen. [13]

⁴Un Gott woat an aule Tronen von de Uagen weschen. Doa woat kjeen Doot ooda Trua ooda Hielen ooda Weedoag mea sennen, wiels waut verhäa wia, es veschwungen.

⁵Dan säd dee, dee opp däm Troon saut: Kjikjt emol! Ekj moak aules nie. Un hee säd to mie: Schriew, wiels dise Wieed sent woarhauftich un opp to veloten!

⁶Un hee säd to mie: Daut es jeworden. Ekj sie daut A un daut Oo, de Aunfank un daut Enj. Wäa doa darschtich es däm woa ekj rikjlich un emsonst von daut Wota ut de Läwenskjwal to drinkjen jäwen.

⁷Wäa em Kaumf bestonen blift, woat daut aula oawen, un ekj woa sien Gott sennen, un hee woat mien Sän sennen.

⁸De vezoachte oba, un de onjleewende un de oppscheiselje un Merda un Huara un Zaubra un Aufjettadeena un aule Lieeja woaren äaren Plauz em Fiasee haben, dee met Schwäwelblitt brent. Dit es de tweeda Doot.

⁹Dan kjeem eena von de säwen Enjel no mie, dee de säwen Kommen voll de latste säwen Ploagen haud, un räd to mie un säd: Komm! Ekj woa die de Brut, daut Laum siene Fru, wiesen.

¹⁰Un hee druach mie em Jeist wajch opp een grooten huagen Boajch nopp un wees mie de groote Staut, daut heilje Jerusalem, woo dee von Gott ut däm Himmel rauf kjeem.

¹¹Dee wia dach von Gott siene Harlichkjeit, un äa Licht wia soo aus de auladieeschta, dachsta Jaspiessteen.

¹²Dee haud uk eene groote huage Waunt met 12 Puaten, un bie de Puaten 12 Enjel, un oppe Puaten wieren de 12 Stam von Israel äare Nomes nopp jeschräwen.

¹³Doa wieren dree Puaten aun de oostne Sied, dree aun de nuadne Sied, dree aun de siedne, un dree aun de wastne Sied.

¹⁴De Waunt om de Staut haud 12 Gruntsteena, un opp de Steena wieren daut Laum siene 12 Apostel äare Nomes nopp jeschräwen.

¹⁵Un dee met mie räd, haud eene goldne Stang, de Staut uk äare Puaten un äare Wenj to mäten.

¹⁶Un de Staut es em Veakaunt utjelajcht. Dee es soo breet aus lank. Un hee maut de Staut met de Stang, un dee maut 2.400 Kilomeeta; [14] un dee es soo breet un soo huach aus lank.

¹⁷Dan maut hee de Wenj. Dee wieren ojjefäa 70 Meeta [15] huach, daut es no de Menschenmot, dee de Enjel brukt.

¹⁸De Stautswenj wieren von Jaspies jebut, un de Staut selfst von ajchtet Golt, kloa aus Glaus.

¹⁹Un de Gruntsteena unja de Stautswenj wieren met aulahaunt diere Steena besat. De ieeschta Gruntsteen wia Jaspies, de aundra een Safier, de dredda een Chalzedon, de vieeda een Smaracht,

²⁰de fefta een Sardoniks, de sasta een Sarder, de säwenda een Chriesolit, de achta een Beril, de näajenda een Topas, de tieenda een Chriesopras, de alwda een Hiazint, de twalwda een Ametist.

²¹Un de 12 Puaten wieren 12 Parlen, jieda Puat ut eene Parl jemoakt. Un de Gaussen en de Staut wieren von ajchtet, glauskloaret Golt jemoakt.

²²Oba ekj sach doa kjeen Tempel bennen, wiels de aulmajchtjen Gott un Har un daut Laum, sent fa an de Tempel.

²³De Staut haft daut uk nich needich daut de Sonn ooda de Mon doa nenn schienen, wiels Gott siene Harlichkjeit schient doa nenn, un daut Laum es äare Laump.

²⁴Un dee seelich jewordne Velkja waundlen en äa Licht. Un de Kjennichs opp de Ieed woaren äare Harlichkjeit doa nenn brinjen.

²⁵Äare Puaten sellen dän dachäwa nich toojemoakt woaren, un doa woat kjeene Nacht sennen.

²⁶See woaren doa uk de Velkja äare Harlichkjeit un Iea nenn brinjen.

²⁷Doa woat nuscht jemeenet ooda orreinet nenn gonen, un uk kjeena dee schaundhaufte Dinja aunrecht un lieejen deit, oba bloos dee, dee en daut Laum sien Läwensbuak enjeschräwen sent.