Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Openboarunk 3 Bible Online

Openboarunk 3 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Openboarunk 3

¹Un dän Enjel von de Jemeent en Sardes schriew: Dit sajcht dee, dee Gott siene säwen Jeista un de säwen Stierns haft: Ekj weet om diene Woakjen, un daut du dän Nomen hast daut du läfst un oba doot best.

²Wakj opp, un stoakj daut äwaje, daut doa reed es to stoawen, wiels ekj hab noch nich jefungen, daut diene Woakjen nu aus foadich stonen ver mienem Gott.

³Denkj doaraun, waut du jehieet un jekjräajen hast, un hool daut un kjia om. Wan du oba nich oppwakjen woascht, woa ekj äwa die komen soo aus een Stäla, un du woascht uk nich weeten, wanea ekj komen woa.

⁴Oba du hast doa eenje en Sardes, dee äare Kjleeda nich besudelt haben. Dee woaren met mie en witte Kjleeda gonen, wiels dee sent daut wieet.

⁵De jewennende sellen met witte Kjleeda aunjetrocken woaren, un ekj woa äare Nomes nich ut daut Läwensbuak rut laschen, oba woa an ver Gott un siene Enjel de mienje nanen.

⁶Wäa Uaren haft, däm lot hieren, waut de Jeist de Jemeenten sajcht!

⁷No dän Enjel von de Jemeent en Filadelfia schriew: Dit sajcht de heilja, Woarhauftja, dee David sienen Schlätel haft, dee doa opmoakt un kjeena tooschlitt, dee tooschlitt un kjeena opmoakt:

⁸Ekj weet om diene Woakjen. Kjikj, ekj hab ver die eene Däa opjemoakt, dee kjeena toomoaken kaun. Du hast mau weinich Krauft, hast mien Wuat jehoolen un die nich von mienen Nomen loosjesajcht.

⁹Ekj woa dee ut Soton siene School, dee doa väajäwen Juden to sennen, un oba lieejen, wiels see sent daut nich, bat doa brinjen, daut see woaren komen un sikj ver junt hanlajen, wiels see sellen weeten, daut jie mien leewet Volkj sent.

¹⁰Wiels du mien Befäl, jeduldich to bliewen, jehoolen hast, woa ekj die uk fa de Vesieekjungsstund bewoaren, dee äwa de gaunze Welt komen saul, aule Ieedbewona opp de Proow to stalen.

¹¹Ekj woa boolt komen. Hool daut, waut du hast, daut die kjeena de Kroon wajchnämen kaun!

¹²De jewennende woa ekj aus Droagstenda en mien Gott sien Tempel saten, un dee sellen doa niemols mea rut gonen. Un ekj woa aun an mien Gott sien Nomen naun schriewen, uk mien Gott siene Staut äaren Nomen, daut niee Jerusalem, daut von mien Gott vom Himmel rauf kjemt. Un ekj woa aun an uk mien nieen Nomen naun schriewen.

¹³Wäa Uaren haft, däm lot hieren, waut de Jeist de Jemeenten sajcht.

¹⁴No dän Enjel von de Jemeent en Laodizea schriew: Dit sajcht, dee doa Amen heet, dee met sien Zeichnis tru un woarhauftich es; dee, derch dän Gott aules aunfunk to schaufen:

¹⁵Ekj weet om diene Woakjen, un daut du nich kolt uk nich heet best. Ekj wudd mie wenschen, daut du kolt ooda heet wieescht.

¹⁶Un wiels du leiwoam, un nich kolt ooda heet best, woa ekj die ut mien Mul rut spieen.

¹⁷Wiels du sajchst: Ekj sie rikj, hab vollopp un mie fält daut aun nuscht! Oba nich weetst, daut du een jaumalich oamet, miserobeljet, blinjet, noaktjet Wrak best.

¹⁸Ekj rod die, daut du von mie, met Fia jereinichtet Golt kjafst, daut du rikj woascht, un uk witte Kjleeda auntrakjst, daut diene noaktje Schaund nich verendach kjemt, un daut du diene Uagen met Uagensaulw enschmäascht, daut du seenen kaust.

¹⁹Wäm ekj goot sie, doo ekj trajchtwiesen un strofen. Nämt daut iernst un kjieet om!

²⁰Kjikj, ekj sto ver de Däa un klopp aun. Wan wäa miene Stemm hieet un de Däa opmoakt, bie däm woa ekj nenn gonen un met am toop äten, un hee met mie.

²¹De jewennende woa ekj met mie loten opp mienen Troon setten, jrod soo aus ekj jewonnen hab un nu bie mien Voda opp sien Troon sett.

²²Wäa Uaren haft, däm lot hieren, waut de Jeist de Jemeenten sajcht!