Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Openboarunk 6 Bible Online

Openboarunk 6 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Openboarunk 6

¹Dan sach ekj, daut daut Laum eent von dee säwen Säajlen opmuak, un ekj hieed eent von de vea Tieren aus met eene Stemm soo aus daut Jewitta sajen: Komm!

²Ekj kjikjt, un sach ver mie een wittet Pieet. Un dee doabowen saut, haud een Boagen, un am wort eene Kroon jejäft, un hee reet jewennent loos mea entonämen.

³Un aus hee daut tweede Säajel opmuak, hieed ekj daut tweede Tia sajen: Komm!

⁴Un dan kjeem een fiaroodet Pieet rut. Un däm, dee doabowen saut, wort daut jejäft, dän Fräd von de Ieed to nämen, un daut Menschen sikj unjarenaunda doot moaken wudden. Un am wort een grootet Schwieet jejäft.

⁵Aus hee daut dredde Säajel opmuak, hieed ekj daut dredde Tia sajen: Komm! Ekj kjikjt, un sach ver mie een schwoatet Pieet. Un dee doabowen saut, haud eene Wichtschol en de Haunt.

⁶Un ekj hieed unja de vea Tieren eene Stemm sajen: Weit fa een Dach fa een Doages Loon, [1] ooda Joascht fa dree Doag fa een Doages Loon. [2] Oba Wien un Eelj doo kjeen Schoden!

⁷Aus daut Laum daut vieede Säajel opmuak, hieed ekj daut vieede Tia sajen: Komm!

⁸Un ekj kjikjt, un sach een Pieet blaus aus een Dooden. Un dee doabowen saut, heet Doot, un daut Doodenrikj kjeem am hinjaraun. Un am wort Krauft jejäft daut vieede Poat opp de Ieed doottomoaken, derch Schwieet, Hunga, Doot un wille Tieren.

⁹Aus hee daut fefte Säajel opmuak, sach ekj unja däm Aultoa dee äare Seelen, dee wäajen daut Gotteswuat un wäajen äa Zeichnis, daut see jehaut hauden, wieren dootjemoakt worden.

¹⁰Un dee schrieejen met lude Stemm un säden: Har, du Heilja, Woarhauftja, woo lang woat daut noch dieren, bat du rechten un Rach eewen woascht aun dee, dee opp de Ieed wonen, dee ons Bloot vegoten haben.

¹¹Un an wort jieda een wittet Kjleet jejäft un jesajcht, see sullen noch een bät lenja ruich bliewen, bat äare Metoabeida un Breeda, dee soo aus see uk wudden dootjemoakt woaren, uk wudden doabie sennen.

¹²Aus hee daut saste Säajel opmuak, kjikjt ekj, un sach, doa wia een grootet Ieedbäben. De Sonn wort schwoat aus Sakzeich von Kosenhoa, un de Volmon wort blootroot,

¹³un de Himmelstierns follen opp de Ieed, soo aus de jreene Fiejen vom Fiejenboom faulen, wan dee von een stoakjen Wint jescheddat woat.

¹⁴Dan veschwunk de Himmel, aus wan eene Papiaroll oppjerolt woat, un aule Boaj un Insel scheddaden von eene Städ no de aundre.

¹⁵Dan vestuaken aule Kjennichs opp de Ieed, un de groote un rikje un leidende un jewaultje un Sklowen un Friee sikj en de Hollinjen un Retzen en de Boaj.

¹⁶Un see roopten de Boaj un Steena: Fault opp ons un vestäakjt ons von de Uagen von däm, dee opp däm Troon sett, un von däm Laum sienen Oaja.

¹⁷Wiels de groota Dach, Rach to eewen, es jekomen, un wäa kaun bestonen?