Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Rut 2 Bible Online

Rut 2 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Rut 2

¹Noomi haud eenem em Frintschoft en dee Jäajent, dee heet Boas. Dee wia Frintschoft met Noomi äa Maun, Elimelech, un dee wia goot auf.

²Een Dach säd Rut, de Moabitafru, to äare Schwieemutta: Lot mie oppem Flekj gonen, Jeträajd toopläsen. Ekj woa aul wäm finjen, dee mie daut lat. Un Noomi säd: Jo, miene Dochta, go.

³Rut jinkj un saumeld hinja dee waut doa arnten. Nu troff sikj daut soo, daut dit opp däm Boas sien Flekj wia, dee waut doa en Elimelech sien Frintschoft wia.

⁴Un weetst, doaräwa kjeem Boas von de Staut, von Betlehem, un bejreest siene Oabeida met däm Gruss: Mucht de HAR met junt sennen! Mucht de HAR die säajnen! auntwuaden de Oabeida.

⁵Un Boas fruach däm, waut äwa siene Oabeida aunjestalt wia: Wäm siene Dochta es dise junge Fru?

⁶Un dee säd: Dit es de moabitische Fru, dee met Noomi toop von Moab jekomen es.

⁷See kjeem un fruach auf see hinja de Schnieda durf tweschen de Goawen toopläsen. Dee haft von zemorjes aun eendrajchtich jeschauft, buta daut see sikj een stootje unja ons Dak vepusten deed.

⁸Un Boas säd to Rut: Horch emol häa, junge Fru. Go nich opp aundre Flekja toom oppläsen. Bliew hia opp dit Flekj, un hool die emma een bät dicht bie de Frulied, waut hia fa mie schaufen.

⁹Paus een bät opp wua miene Schniedasch schaufen, un dan blifst dicht bie de Frulied, waut no de Schniedasch oabeiden. De Mana hab ekj aul jesajcht, daut see die sellen tochloten. Un wan die darschten deit, dan drinkj von de Wotakrucken, dee miene Mana jebrocht haben.

¹⁰Doaropp kjneed Rut, met äaren Stiern gaunz bat oppe Ieed, un säd: Wuarom best du soo goot to mie? Ekj sie doch eene Framde.

¹¹Un Boas säd: De Lied haben mie jesajcht, waut du aules fa diene Schwieemutta jedonen hast no däm daut dien Maun storf. Woo du dienen Voda un Mutta en daut Launt, waut die tus wia, veloten hast, un best no een Volkj jekomen, daut du verhäa nich kjansd.

¹²Mucht de HAR die daut loten goot utkomen, wäajen waut du jedonen hast. Mucht de HAR, Israel äa Gott, die rikjlich beloonen, nu daut du bie am unjare Flichten Schutz sieekjst.

¹³Un Rut säd: Dit es mie oba groosoatich väl wieet. Du hast mie jetreest, doamet daut du soo leeftolich to mie räden deetst. Ekj sie nich emol dien Oabeida.

¹⁴Lota aus daut Tiet toom äten wia, säd Boas to Rut: Komm häa un at von ons Broot. Aus see sikj haud biejesat, säd hee: Duck dien Biet mau en dit Zopsel en. Hee jeef ar dan uk von de jereeschte Kjieena. See eet sikj scheen saut un haud uk noch waut äwajehoolen, daut see no Hus neem.

¹⁵Aus see aula trigj no de Oabeit jinjen, säd Boas to siene Mana: Lot ar uk mank de Goawen toopläsen, un lot ar nuscht doawäajen hieren.

¹⁶Lot eefach han un wada een Wesch biesied ligjen, daut see daut kaun oppläsen, un sajcht nuscht doawäajen.

¹⁷Rut schauft don bat däm Owent, un aus see daut latste utjeklopt haud, haud see bie tieen Kilo Joascht.

¹⁸Doamet jinkj see dan no de Staut, un wees äare Schwieemutta, waut see toopjeläst haud. Dan jeef see ar uk daut Äten, waut doa äwajebläwen wia nom äten.

¹⁹Dan fruach Noomi ar: Wua deetst du vondoag toopläsen? Wäm sien Flekj wia daut? Mucht deejanja een Säajen kjrieen, dee die daut jeloten haft. Un Rut säd: Ekj wia opp Boas sien Flekj.

²⁰Dan säd Noomi: Nu see ekj, daut däm HARN siene truhoatje Leew nich oppjehieet haft, nich fa de Läwendje un uk nich de Vestorwne. Mucht de HAR däm Boas säajnen. Oba weetst du waut, meend see dan noch, Boas es em Frintschoft met ons. Hee es eena von dee, dee ons nom Jesaz no methalpen sull.

²¹Rut säd: Hee säd uk, daut ekj sull met siene Oabeida bliewen bat de gaunze Arnt nenn jebrocht es.

²²Un Noomi säd to Rut, äare Schwieedochta: Daut es goot, miene Dochta, daut du dicht bie de Frulied opp sien Flekj blifst. Opp aundre Flekja kunnen see die daut met eemol schwoa moaken.

²³Rut deed daut dan soo. See bleef fa de gaunze Joascht un Weit Arnt emma dicht bie de Frulied, dee fa Boas oabeiden. Un see wond met äare Schwieemutta.