Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Rodzaju 2 Bible Online

Rodzaju 2 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Rodzaju 2

¹Tak zostało ukończone niebo wraz z całym swym niebieskim zastępem oraz ziemia.

²Stało się to, zanim nastał siódmy dzień. Bóg ukończył swoje dzieło i w siódmym dniu zaprzestał wszelkiej pracy.

³Pobłogosławił On siódmy dzień i poświęcił go,[2] w nim bowiem sam odpoczął po tym, czego dokonał w swoim twórczym działaniu.

⁴A oto dzieje nieba i ziemi podczas ich tworzenia, w dniu, w którym PAN, Bóg, stworzył już ziemię i niebo,

⁵ale na polach nie pojawił się jeszcze żaden krzew ani nie wyrosło żadne zioło, ponieważ PAN, Bóg, wciąż nie zraszał ziemi deszczem ani nie było człowieka, który uprawiałby rolę.

⁶Tylko mgła podnosiła się wówczas z ziemi i nawilżała całą jej powierzchnię.

⁷Wtedy to PAN, Bóg, ukształtował z prochu ziemi człowieka, tchnął w jego nozdrza dech życia i człowiek stał się żywą istotą.[3]

⁸A PAN, Bóg, zasadził ogród na wschodzie, w Edenie, i tam umieścił człowieka, którego ukształtował.

⁹PAN, Bóg, sprawił też, że wyrosły na ziemi najróżniejsze drzewa, piękne z wyglądu, rodzące wspaniałe owoce, w tym drzewo życia w środku ogrodu oraz drzewo poznania dobra i zła.

¹⁰Z Edenu wypływała także rzeka. Nawadniała ona sam ogród i dalej rozdzielała się na cztery odnogi.

¹¹Pierwsza odnoga nosiła nazwę Piszon. Opływała ona cały kraj Chawila. Słynął on ze złota,

¹²bardzo czystego, jak również z [żywicy] bdellium oraz kamieni onyksu.

¹³Druga rzeka nosiła nazwę Gichon i opływała całą ziemię Kusz.

¹⁴Trzecia rzeka nazywała się Tygrys. Płynęła ona na wschód od Asyrii. A czwarta rzeka to Eufrat.

¹⁵PAN, Bóg, wziął człowieka i osadził go w ogrodzie Eden, tak aby człowiek uprawiał go i doglądał.

¹⁶PAN, Bóg, przykazał też człowiekowi:[4] Z każdego drzewa tego ogrodu możesz jeść do woli,

¹⁷ale z drzewa poznania dobra i zła spożywać ci nie wolno, bo gdy tylko z niego zjesz, na pewno umrzesz.

¹⁸PAN, Bóg, stwierdził też: Niedobrze jest być człowiekowi samemu. Uczynię[5] mu pomoc pasującą do niego.[6]

¹⁹PAN, Bóg, ukształtował zaś z ziemi przeróżne zwierzęta polne oraz ptactwo niebios i przyprowadził je do człowieka, chcąc zobaczyć, jak człowiek je nazwie, tak by każda żywa istota nosiła nazwę nadaną jej przez niego.

²⁰I człowiek nadał nazwy wszelkiemu bydłu i ptactwu, i wszystkim zwierzętom pól, ale nie znalazł pomocy, która odpowiadałaby jemu.

²¹Wówczas PAN, Bóg, zesłał na człowieka głęboki sen — i ten zasnął. Wtedy wziął część z jego boku,[7] a miejsce po niej wypełnił ciałem.

²²Z tej części, wziętej z człowieka, ukształtował PAN, Bóg, kobietę i przyprowadził ją do człowieka.

²³Widząc ją, człowiek zawołał: Ta dopiero jest kością z mych kości i ciałem z mego ciała! Będzie nazwana mężatką, ponieważ z męża została wzięta.

²⁴Właśnie dlatego mąż opuści[8] ojca i matkę, złączy się[9] ze swą żoną i stanie się z nią jednym ciałem.

²⁵A człowiek i jego żona byli oboje nadzy, a jednak nie odczuwali przed sobą nawzajem wstydu.