Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Rodzaju 29 Bible Online

Rodzaju 29 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Rodzaju 29

¹Jakub zebrał się do drogi[101] i ruszył dalej do ziemi ludzi Wschodu.

²Tam zobaczył w polu studnię, a przy niej trzy stada owiec. Z tej studni pojono stada. Jej otwór przykryty był wielkim kamieniem.

³Kamień zaś odsuwano, gdy zeszły się wszystkie stada. Wtedy je pojono, po czym kamień wracał na swoje miejsce, to jest na otwór studni.

⁴Skąd jesteście, bracia? — zapytał Jakub pasterzy. Jesteśmy z Charanu — przedstawili się.

⁵A czy znacie Labana, syna Nachora? Oni na to: Znamy.

⁶Jak mu się powodzi? — zadał Jakub pytanie. Dobrze — odpowiedzieli. — A właśnie jego córka, Rachela, zbliża się z owcami.

⁷Jest jeszcze jasny dzień — zauważył Jakub — nie czas spędzać stada. Napójcie owce i idźcie, popaście je jeszcze trochę.

⁸Nie możemy — wyjaśnili — dopóki nie zbiorą się wszystkie stada. Dopiero wtedy odsuwamy kamień znad otworu studni i poimy zwierzęta.

⁹W trakcie tej rozmowy nadeszła Rachela. Przygnała owce swego ojca, ponieważ była pasterką.

¹⁰Gdy Jakub zobaczył Rachelę, córkę Labana, brata swojej matki, oraz jego owce, podszedł, odsunął kamień znad otworu studni i napoił je.

¹¹Potem pocałował Rachelę i głośno zapłakał.

¹²Po chwili opowiedział jej, że jest krewnym jej ojca i synem Rebeki. Ona zaś pobiegła i przekazała to swojemu ojcu.

¹³Na wieść o Jakubie, synu swojej siostry, Laban wybiegł na jego spotkanie. Objął go, ucałował i wprowadził do domu. Tam Jakub opowiedział Labanowi o wszystkich swoich sprawach,

¹⁴a Laban podsumował: Ty naprawdę jesteś kością z moich kości i ciałem z mojego ciała.[102] Jakub zatrzymał się u niego, gościł w jego domu przez cały miesiąc.

¹⁵Po miesiącu Laban tak zwrócił się do Jakuba: Wprawdzie jesteś moim krewnym, ale czy dlatego masz mi służyć za darmo? Powiedz, proszę, jak mógłbym ci to wynagrodzić?

¹⁶A Laban miał dwie córki — starszą, imieniem Lea,[103] i młodszą, imieniem Rachela.[104]

¹⁷Lea miała delikatne spojrzenie,[105] Rachela natomiast była niezwykle zgrabna i piękna z wyglądu.

¹⁸Jakub, zakochany w Racheli, zaproponował zatem: Będę ci siedem lat służył za Rachelę, twoją młodszą córkę.

¹⁹Laban na to przystał: Dobrze — powiedział — lepiej mi dać ją tobie niż innemu mężczyźnie. Pozostań u mnie!

²⁰I Jakub służył za Rachelę siedem lat. Ale ponieważ ją kochał, lata te minęły mu jak kilka dni.

²¹Wreszcie Jakub oznajmił Labanowi: Dopełniły się moje dni. Daj mi moją żonę, bo chciałbym się już nią cieszyć.

²²Laban zebrał zatem wszystkich mieszkańców[106] swej miejscowości i wyprawił ucztę.

²³A gdy nastał wieczór, wziął swoją córkę Leę, przyprowadził ją do Jakuba i Jakub z nią spędził noc!

²⁴Laban dał również Lei swoją służącą Zilpę, aby odtąd jej służyła.

²⁵Z nastaniem poranka Jakub zauważył, że miał przy sobie Leę! Co ty mi zrobiłeś? — zapytał Labana. — Czy nie służyłem ci za Rachelę? Dlaczego mnie oszukałeś?

²⁶Nie ma u nas w zwyczaju wydawać młodszą córkę przed córką pierworodną — odpowiedział Laban. —

²⁷Ciesz się nią do końca tygodnia, a potem damy ci Rachelę — za służbę, którą odbędziesz u mnie przez kolejnych siedem lat.

²⁸Jakub przystał na to. Spędził z Leą tydzień, a potem Laban dał mu za żonę swoją córkę Rachelę.

²⁹Swojej córce Racheli Laban także przekazał służącą. Miała ona na imię Bilha.

³⁰Jakub połączył się więc także z Rachelą. Kochał ją bardziej niż Leę — i służył u Labana kolejnych siedem lat.

³¹PAN jednak zauważył, że Lea jest odrzucona.[107] Dlatego uczynił ją płodną. Rachela zaś była niepłodna.

³²W ten sposób Lea poczęła i urodziła syna. Nadała mu imię Ruben,[108] ciesząc się, że PAN wejrzał na jej niedolę i że teraz mąż będzie wreszcie ją kochał.

³³Potem zaszła w ciążę ponownie i znów urodziła syna. Tym razem stwierdziła: Tak, sam PAN uznał, że jestem w niełasce, stąd dał mi i tego syna — niech ma na imię Symeon![109]

³⁴Wkrótce znów zaszła w ciążę i znów urodziła syna. Tym razem — oznajmiła — mój mąż przylgnie już do mnie! Dałam mu trzech synów! Dlatego nazwała go Lewi.[110]

³⁵Potem poczęła raz jeszcze. I tym razem urodził się syn. Lea była wdzięczna: Pragnę wielbić PANA — niech mój syn nazywa się Juda.[111] Po urodzeniu Judy Lea przestała rodzić.