Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Rodzaju 49 Bible Online

Rodzaju 49 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Rodzaju 49

¹Potem Jakub wezwał swoich synów i zarządził: Zbierzcie się, a oznajmię wam, co was spotka w dniach późniejszych.

²Przyjdźcie, posłuchajcie, synowie Jakuba, posłuchajcie swego ojca Izraela!

³Rubenie, jesteś mym pierworodnym, moją siłą i pierwociną męskości,[203] szczytem uniesienia i mocy.

⁴Lecz utracisz pierwszeństwo, ty, wzburzony jak woda, bo wszedłeś na łoże swego ojca! Splamiłeś je! Wszedłeś na me posłanie!

⁵Symeon i Lewi to bracia, narzędziami przemocy są ich noże!

⁶Lepiej trzymać się z dala od ich rady, przed ich gromadą chronić własną godność![204] Bo w swym gniewie powycinali ludzi i w samowoli okaleczyli bydło.

⁷Przeklęty ich gniew, bo gwałtowny, i ich wściekłość — bo dzika! Porozdzielam ich w Jakubie i rozproszę ich w Izraelu.

⁸Juda — sławić będą cię twoi bracia! Twoja ręka spocznie na karku twych wrogów! Przed tobą złożą pokłon synowie twego ojca!

⁹Judo, młody lwie, ledwie od łupu odszedłeś, mój synu, a już przyczaiłeś się, wyciągnięty jak lew lub jak lwica — kto śmie ich podrażnić?

¹⁰Nie odstąpi berło od Judy ani buława od jego potomków,[205] aż nadejdzie jeden z jego rodu, ten, którego będą słuchać narody.

¹¹Przy winorośli uwiąże osiołka, przy najlepszym jej krzewie źrebię oślicy, wymoczy swoją szatę w winie, a w krwi winogron tunikę.[206]

¹²Jego oczy ciemniejsze niż wino, jego zęby bielsze niż mleko.

¹³Zebulon — zamieszka nad morzem, będzie przystanią dla statków, swoją rufą sięgnie aż po Sydon.

¹⁴Issachar to osioł kościsty, który kładzie się obciążony jukami.

¹⁵Lecz gdy zobaczy dobre legowisko i uzna, że ziemia jest urocza, nachyli ramię do dźwigania i będzie sługą pańszczyźnianym.

¹⁶Dan — będzie sądził[207] swój lud, wszystkie plemiona Izraela.

¹⁷Dan będzie wężem na drodze, rogatą żmiją na ścieżce, tym, co kąsa końskie pęciny, tak że jeździec spada na wznak.

¹⁸Twego zbawienia wyczekuję, PANIE!

¹⁹Gad — banda go napadnie, lecz on napadnie ją od tyłu.

²⁰Aszer — wyborny jego pokarm! Od niego przysmaki królewskie!

²¹Naftali — puszczona wolno łania, która rodzi piękne sarnięta.[208]

²²Józef — syn rodzący owoce, syn owocujący nad źródłem, jego pędy wyrastają ponad mur!

²³Chcą go zgnębić, strzelają, niechęć trawi łuczników,

²⁴ale on łuk ma stale napięty i zwinne są jego ramiona — dzięki rękom Mocarza Jakuba, On mu Pasterzem, ten Kamień Izraela,

²⁵Bóg twego ojca — On będzie cię wspierał, Bóg Wszechmocny — On pobłogosławi błogosławieństwem niebios — z góry, błogosławieństwem głębi — z dołu, błogosławieństwem piersi oraz łona!

²⁶Błogosławieństwa twego ojca, które przewyższyły błogosławieństwa odwiecznych gór[209] i granice wzgórz pradawnych, niech spłyną na głowę Józefa, na wskroś oddanego własnym braciom.[210]

²⁷Beniamin — wilk drapieżny, rano pożre zdobycz, wieczorem rozdzieli łup!

²⁸Oto dwanaście plemion Izraela i to, co oznajmił im ich ojciec. Pobłogosławił on swoich synów, każdego z nich w wyjątkowy sposób.

²⁹Potem dał im takie polecenie: Wkrótce już dołączę do mych przodków. Pochowajcie mnie z moimi ojcami w jaskini na polu Efrona Chetyty,

³⁰w jaskini na polu Makpela, które leży naprzeciw[211] Mamre w Kanaanie, w tej, którą wraz z polem nabył Abraham na własny grób od Efrona Chetyty.

³¹Tam pochowano Abrahama i jego żonę Sarę, tam pochowano Izaaka i jego żonę Rebekę, tam też pochowałem Leę.

³²Pole z jaskinią na nim zostało nabyte od Chetytów.

³³Gdy Jakub skończył wydawać polecenia swoim synom, ułożył swoje nogi na łóżku, wydał ostatnie tchnienie i skonał — dołączył do swoich przodków.