Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Wyjścia 2 Bible Online

Wyjścia 2 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Wyjścia 2

¹W tym czasie pewien człowiek z rodu Lewiego pojął za żonę kobietę z tego samego rodu.

²Kobieta ta urodziła syna, a widząc, że jest piękny, ukrywała go[7] przez trzy miesiące.

³Potem jednak nie była już w stanie go chronić. Sporządziła więc[8] z myślą o nim kosz[9] z trzciny papirusowej, uszczelniła go smołą i żywicą, włożyła do niego dziecko — i umieściła w sitowiu nad brzegiem Nilu.

⁴Jego siostra natomiast przyczaiła się w pewnej odległości, aby obserwować dalszy bieg wydarzeń.

⁵Wtedy akurat zeszła nad rzekę córka faraona. Przyszła wykąpać się w Nilu. Jej służące spacerowały przy brzegu. Wtem wśród sitowia zobaczyła koszyk. Posłała niewolnicę: Przynieś mi ten koszyk.

⁶A gdy go otworzyła, zobaczyła — dziecko! Chłopczyk! Płakał. Zdjęła ją litość. To jedno z dzieci hebrajskich — powiedziała.

⁷Wówczas siostra dziecka podeszła i zapytała córkę faraona: Czy mam pójść i zawołać ci jakąś kobietę, mamkę spośród Hebrajek, aby karmiła ci to dziecko?

⁸Idź! — zgodziła się córka faraona. Dziewczyna[10] poszła — i zawołała matkę chłopca.

⁹Weź to dziecko — poleciła jej córka faraona. — Wykarm mi je, a ja ci za to zapłacę. Kobieta wzięła więc chłopca i wykarmiła go.

¹⁰Kiedy chłopiec podrósł, matka przyprowadziła go do córki faraona, a ta przyjęła go za syna. Nadała mu też imię Mojżesz,[11] bo — jak wspominała — wyciągnęła go z wody.

¹¹W tych czasach ucisku, kiedy Mojżesz już dorósł, wyszedł do swoich braci i przyglądał się ich niewolniczej pracy. Wtedy też zobaczył, jak jakiś Egipcjanin bije Hebrajczyka, jednego z jego rodaków.

¹²Rozejrzał się więc dookoła, zobaczył, że nikogo nie ma, i zabił Egipcjanina, po czym zagrzebał go w piasku.

¹³Następnego dnia zauważył, że tym razem szarpią się dwaj Hebrajczycy! Zawołał więc do winnego: Dlaczego bijesz swojego rodaka?

¹⁴A ten odpowiedział: A kto cię ustanowił nadzorcą i sędzią nad nami? Czy gotów byłbyś mnie zabić, tak jak zabiłeś Egipcjanina?[12] To pytanie zaniepokoiło Mojżesza. Na pewno wszystko się wydało! — pomyślał.

¹⁵I rzeczywiście, gdy faraon usłyszał o tej sprawie, postanowił zabić Mojżesza. Lecz Mojżesz uciekł przed nim i zatrzymał się w ziemi Midianitów — zatrzymał się tam przy studni.

¹⁶Kapłan Midianitów miał zaś siedem córek. Przychodziły one do studni, czerpały wodę, napełniały koryta i poiły owce swego ojca.

¹⁷Kiedy jednak zjawiali się inni pasterze, odpędzali je. Tym razem Mojżesz wstał, przyszedł na pomoc kobietom i napoił ich owce.

¹⁸Gdy więc przyszły do swego ojca Reuela,[13] ten zapytał: Dlaczego przychodzicie dzisiaj tak prędko?

¹⁹Jakiś Egipcjanin obronił nas przed pasterzami — odpowiedziały — a potem naczerpał nam dużo wody i napoił owce.

²⁰Więc gdzie on jest? — zapytał ojciec swe córki. — Dlaczego zostawiłyście tam tego człowieka?! Przywołajcie go zaraz, niech się przynajmniej posili.

²¹Mojżesz przyszedł, zgodził się też pozostać u ojca kobiet, a ten dał mu za żonę swoją córkę Syporę.[14]

²²Gdy urodziła syna, Mojżesz nadał mu imię Gerszom,[15] bo powiedział: Stałem się cudzoziemcem w obcej ziemi.

²³Po wielu latach umarł król Egiptu, a synowie Izraela nadal wzdychali i wołali o pomoc z powodu ciężkiej pracy. Ich wołanie dotarło w końcu do Boga.

²⁴Bóg usłyszał ich jęk, wspomniał swe przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem

²⁵i wejrzał na synów Izraela — Bóg ujął się za nimi.