Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Joba 2 Bible Online

Joba 2 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Joba 2

¹Potem znów nastał dzień, w którym synowie Boży przyszli, by stawić się przed PANEM. Szatan był wśród nich. On również przyszedł, by się przed Nim stawić.

²Skąd przybywasz? — zapytał go PAN. A właśnie krążyłem po ziemi — odpowiedział szatan. — Przechadzałem się to tu, to tam.

³A czy zwróciłeś uwagę na mojego sługę, Joba? — zapytał dałej PAN. — Nie ma na ziemi drugiego takiego jak on. To człowiek nienaganny i prawy, żyjący w bojaźni Bożej i stroniący od zła. Nawet utwierdził się w swojej nienaganności. Podburzałeś Mnie, aby go zniszczyć — jak widać, bez powodu.

⁴A szatan odpowiedział PANU: A cóż to była za próba![6] Przecież przeżył! Za życie człowiek odda wszystko!

⁵Spróbuj tylko wyciągnąć rękę i odebrać mu zdrowie![7] Zobaczymy, jak Cię będzie błogosławił![8]

⁶Wtedy PAN powiedział do szatana: Oto jest w twojej mocy, tylko nie pozbawiaj go życia!

⁷Szatan odszedł więc sprzed oblicza PANA i odebrał Jobowi zdrowie. Od stóp do głów pojawiły się na jego ciele straszne wrzody.

⁸Job usiadł w popiele i skrobał się kawałkiem skorupy!

⁹Nawet żona powiedziała do niego: Cóż ty tak trwasz w tej swojej nienaganności?! Złorzecz Bogu i umrzyj![9]

¹⁰Mówisz jak jedna z tych nierozumnych, bezbożnych kobiet — odpowiedział jej Job. — Czy tylko to, co dobre, mamy przyjmować od Boga, a tego, co przykre, już nie? Mimo tego wszystkiego, co go spotkało, Job nie zgrzeszył swoimi ustami.

¹¹O całym nieszczęściu, które dotknęło Joba, usłyszeli jego trzej przyjaciele. Postanowili przybyć do niego, każdy stamtąd, gdzie mieszkał: Elifaz[10] z Temanu, Bildad[11] z Szuach i Sofar[12] z Naama. Umówili się ze sobą, że pójdą, wyrażą mu współczucie i pocieszą go.

¹²Gdy przybyli i spojrzeli na niego, nie poznali go! I nie mogli się powstrzymać od łez. Każdy rozdarł swą szatę i prochem posypał głowę.

¹³Najpierw siedzieli z nim na ziemi przez siedem dni i siedem długich nocy — i żaden nie przemówił ani słowem. Widzieli, jak wielki jest jego ból.