Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Joba 21 Bible Online

Joba 21 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Joba 21

¹Wtedy odezwał się Job:

²Słuchajcie uważnie moich słów i niech mi to zastąpi wasze pocieszenia!

³Wysłuchajcie mnie cierpliwie, a potem możecie szydzić z mojej mowy.

⁴Czy moja skarga dotyczy ludzi? A jeśli, to dlaczego mój duch nie miałby się niecierpliwić?

⁵Spójrzcie na mnie, niech mój widok was przerazi, a potem połóżcie sobie rękę na usta!

⁶Kiedy sam o tym wspomnę, tracę spokój i dreszcz przenika moje ciało.

⁷Dlaczego bezbożni cieszą się życiem, dożywają starości, a nawet nabierają znaczenia?

⁸Ich potomstwo jest przy nich bezpieczne, a dzieci dorastają na ich oczach.

⁹Ich rodziny są wolne od strachu i nie ciąży nad nimi rózga Boga.

¹⁰Ich byk pokrywa z dobrym skutkiem, krowa cieli się bez poronień.

¹¹Niczym stadko owiec wypuszczają swoich chłopców, ich dzieci beztrosko się bawią.

¹²Tamburyn z cytrą wtórują im do śpiewu, dźwięki fletu wzbogacają ich radość.

¹³Dopełniają swoich dni w dobrobycie, w jednej chwili przenoszą się do świata zmarłych.

¹⁴A mawiali do Boga: Odstąp od nas, nie obchodzi nas poznanie Twoich dróg!

¹⁵Kim jest Wszechmocny, abyśmy Mu służyli? Co za korzyść ze spotykania się z Nim?

¹⁶Czy powodzenie niegodziwych nie spoczywa w ich rękach? Choć obce mi są rady bezbożnych.

¹⁷Ale czy często gaśnie ich lampa? Czy często dosięga ich zguba? Czy często Bóg zadaje im ból w swoim gniewie?

¹⁸Czy są jak słoma na wietrze albo jak plewa porywana przez burzę?

¹⁹Powiecie, że Bóg gromadzi troski dla jego synów! Niechby jemu odpłacił w sposób dla niego wyraźny!

²⁰Niechby własnymi oczami zobaczył swe nieszczęście i posmakował gniewu z kielicha Wszechmocnego!

²¹Bo co go obchodzi dom, kiedy jest już po nim, kiedy jego życie dopełniło miary?!

²²Lecz czy Boga może ktoś uczyć mądrości, skoro On sądzi nawet tych z wysoka?

²³Jeden umiera w pełni sił, spokojny i beztroski,

²⁴biodra nie wychudzone,[60] nasycony szpik kości.

²⁵Drugi zaś odchodzi w goryczy, nie skosztował szczęścia,

²⁶lecz w prochu leżą razem, obaj są żerem robactwa.

²⁷Wiem, wiem, co myślicie i jak chcecie mi odpowiedzieć.

²⁸Powiecie: Gdzie jest dom tego księcia? I gdzie ten namiot, w którym bezbożny ma mieszkanie?

²⁹Zapytajcie obieżyświatów, posłuchajcie ich wieści:

³⁰W dniu nieszczęścia niegodziwy może przetrwać i z dniem gniewu nieźle sobie poradzić.

³¹Kto go gani za złe postępowanie? Kto odpłaca za to, co uczynił?

³²A gdy go niosą na miejsce pochówku, to i warty stawiają przy mogile.

³³Lekkie mu bywają bryły ziemi, tłumy ludzi ciągną za [marami] i przed nimi też ich niemało.

³⁴Jak wy mnie chcecie pocieszyć — marnością? To, co mówicie, jest przecież nieprawdą!