Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Joba 22 Bible Online

Joba 22 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Joba 22

¹Wtedy Elifaz odpowiedział:

²Czy Bóg z człowieka ma jakiś pożytek? Rozumny raczej przysparza zysków sobie.[61]

³Czy Wszechmocnemu zależy, byś postępował uczciwie? Lub czy korzysta z tego, że się doskonalisz?

⁴Czy On cię karze za twoją bogobojność? Czy pozywa cię za nią na sąd?

⁵To raczej twoja niegodziwość jest wielka i nie ma końca twoim przewinieniom!

⁶Musiałeś gdzieś bez powodu brać zastaw od swoich braci, albo półnagich obdzierałeś z szat.

⁷Pewnie zmęczonemu nie podałeś wody albo głodnemu odmówiłeś chleba.

⁸Być może ziemię rozdzielałeś tylko wśród wpływowych lub pozwalałeś w niej mieszkać tylko szanowanym?[62]

⁹Z niczym wypędzałeś wdowy i przed sierotami zatrzaskiwałeś drzwi.

¹⁰Właśnie dlatego otaczają cię sidła i dopada cię nagły strach.

¹¹Nic nie widzisz z powodu ciemności i walą się na ciebie masy wód.

¹²Czyż Bóg nie mieszka wysoko na niebie? Spójrz na najwyższe gwiazdy — prawda, że wysoko?

¹³A jednak mówisz: Cóż właściwie Bóg wie? Czy może sądzić spoza gęstych obłoków?

¹⁴On nie widzi, bo skrywają Go ciemne chmury, gdy przechadza się po sklepieniu niebios.

¹⁵Czy chcesz się trzymać ścieżki niegodziwych, którą kroczyli ludzie nieprawi,

¹⁶ci, którzy zostali wyrwani przedwcześnie i którym fundamenty pozalewała woda?

¹⁷Czy chcesz być jak ci, którzy mówili Bogu: Odstąp od nas! albo powtarzali: Cóż nam może zrobić Wszechmocny?

¹⁸A przecież to On napełniał dobrami ich domy! Lecz i ode mnie rady bezbożnych są dalekie.

¹⁹Widząc wszystko, co takich spotyka, sprawiedliwi nabierają otuchy, a niewinni mogą powiedzieć z triumfem:

²⁰Czyż nasi przeciwnicy nie zostali zgubieni? Czy tego, co po nich zostało, nie pochłonął ogień?

²¹Pogódź się zatem z Bogiem, pojednaj się z Nim i niech zawita u ciebie powodzenie.

²²Zastosuj się do Jego pouczeń i złóż w swoim sercu Jego słowa![63]

²³Jeśli zawrócisz do Wszechmocnego, On cię odbuduje, tylko oddal nieprawość od swojego namiotu.

²⁴Wyrzuć w proch drogocenny kruszec, a złoto Ofiru rzuć między rzeczne skały!

²⁵Niech Wszechmocny będzie twoim złotem,[64] Jego uznaj za swe najlepsze srebro.

²⁶Wtedy naprawdę On będzie twoją rozkoszą, ku Niemu będziesz wznosił swoje oblicze.

²⁷Gdy będziesz się modlił, On ciebie wysłucha, a ty spełnisz swoje śluby.

²⁸Cokolwiek postanowisz, to też się powiedzie, a nad twoimi drogami zajaśnieje światło.

²⁹Gdyż Bóg — jak zauważyłeś — utrąca ludzką pychę, lecz ludziom pokornym zsyła wybawienie.

³⁰Ocala On nawet tego, kto nie jest niewinny, jeśli tylko jest gotów oczyścić swoje ręce.