Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Psalmy 104 Bible Online

Psalmy 104 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Psalmy 104

¹Błogosław, moja duszo, PANA! PANIE, mój Boże, jakże jesteś wielki! Zdobi Cię świetność i majestat,

²Światłem spowijasz się jak szatą, I niebiosa rozciągasz niczym namiot.

³Na wodach wznosisz piętra swych komnat, Obłoki czynisz swym rydwanem, Lecisz na skrzydłach wiatru.

⁴Swoimi posłańcami czynisz wichry, Swoimi podwładnymi płomienie ognia.[433]

⁵Ziemię oparłeś na jej podstawach I nie zachwieje się na wieki.

⁶Głębia okryła ją jak szata,[434] Wody stanęły nad górami,

⁷Lunęły jednak na Twój okrzyk, Spuścił je głos Twojego gromu,

⁸Z wysokich gór spadły w doliny Do miejsc przez Ciebie wyznaczonych.

⁹Ty zakreśliłeś im granice, Których przekroczyć nie są w stanie — I nie zawrócą, by znów zalać ziemię.

¹⁰Ty kierujesz źródła w koryta rzeczne, Płyną strumienie pomiędzy górami,

¹¹Dają pić polnym zwierzętom, Gaszą pragnienie dzikich osłów.

¹²Nad nimi mieszka ptactwo niebios, Spośród listowia wydaje głos.

¹³Ty poisz góry z pięter swych komnat I sycisz ziemię owocem swych dzieł.

¹⁴Sprawiasz, że trawa wyrasta dla bydła I roślinność pod uprawy człowieka, Aby ziemia wydała mu chleb

¹⁵Oraz wino, które cieszy jego serce, Tak że namaszcza olejkiem swą twarz, I spożywa chleb, który go pokrzepia.[435]

¹⁶Dorodne są drzewa PANA, Cedry Libanu przez Niego zasadzone.

¹⁷W ich gałęziach ptaki wiją gniazda, Na ich szczytach bocian buduje sobie dom.

¹⁸Wysokie góry przeznaczyłeś dla kozic, Skały na schron dla borsuków,

¹⁹Księżyc do oznaczania pór — Nawet słońce wie, kiedy zajść.

²⁰Rozciągasz ciemność i nastaje noc; Wtedy budzą się leśne zwierzęta,

²¹Lwięta ryczą, bo liczą na łup — I na Boga, że im da znaleźć żer.

²²Lecz ze wschodem słońca wszystkie powracają I układają się w swoich legowiskach.

²³Wtedy z kolei człowiek rusza do swych dzieł, Zabiera się do pracy — i działa do wieczora.

²⁴Jak liczne są Twoje dzieła, PANIE! Wszystkie dowodzą Twojej mądrości — Ziemia jest pełna Twoich bogactw!

²⁵Oto morze — wielkie i szerokie, A w nim kłębi się niepoliczony rój Małych i wielkich zwierząt.

²⁶Po jego powierzchni płyną okręty, A w jego odmętach Lewiatan[436] Bawi się — przez Ciebie stworzony.

²⁷Wszystkie te stworzenia czekają na Ciebie, Że dasz im jeść w odpowiednim czasie.

²⁸A kiedy dajesz — korzystają; Gdy otwierasz swą dłoń — nasycają się dobrem.

²⁹Trwożą się jednak, kiedy skryjesz twarz, Gdy odbierzesz im tchnienie,[437] umierają, Obracają się w proch.

³⁰Dopiero Twój Duch, na nowo posłany, tworzy je[438] — I tak odnawiasz oblicze ziemi.

³¹Niech PAN w swojej chwale trwa wiecznie, Niech się raduje swoimi dziełami!

³²Gdy On przygląda się ziemi, ta drży, A kiedy dotyka gór — one dymią.

³³Będę śpiewał dla PANA, póki żyję, Będę grał memu Bogu, póki jestem.

³⁴Niech moja pieśń brzmi Mu jak najmilej, Radość w PANU jest moim pragnieniem!

³⁵Niech znikną grzesznicy z tej ziemi I niech już bezbożnych nie będzie! Błogosław, moja duszo, PANA! Alleluja!