Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Psalmy 109 Bible Online

Psalmy 109 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Psalmy 109

¹Dla prowadzącego chór. Dawidowy. Psalm. Nie milcz, o Boże mej pochwalnej pieśni,

²Bo bezbożny i oszust otworzyli swe usta! Mówią o mnie kłamstwa,

³Pogrążają słowami, z których bije nienawiść, I zwalczają mnie bez przyczyny.

⁴Oskarżają mnie za mą miłość, A ja trwam w modlitwie.

⁵Odpłacili mi złem za dobro I nienawiścią — za miłość:

⁶Naślij na nich bezbożnych ludzi, Postaw przy nich oskarżyciela.[457]

⁷W czasie sądu niech zostaną skazani, A ich modlitwę niech im poczytają za grzech!

⁸O, niech życie takiego będzie krótkie, A jego urząd niech weźmie ktoś inny!

⁹Niech jego dzieci zostaną sierotami, A jego żona — wdową!

¹⁰Jego potomstwo niech się tuła i żebrze, I szuka[458] wsparcia, wychodząc ze zgliszcz!

¹¹Lichwiarz niech zagarnie całe jego mienie, A obcy niech rozgrabią dobytek!

¹²Niech nie ma nikogo, kto by okazał mu łaskę Bądź przygarnąłby jego sieroty!

¹³Niech jego potomstwo ulegnie zagładzie, A jego imię niech zapomną potomni.

¹⁴Niech PAN pamięta o winie jego ojców I grzechu jego matki nie wymaże.

¹⁵Niech PAN nieustannie ma je na uwadze I niech wytępi z ziemi takich, jak on!

¹⁶Gdyż nie dbał o to, by okazywać miłosierdzie; Przeciwnie, prześladował ubogich i biednych, A ludzi o zranionych sercach gotów był posłać na śmierć.

¹⁷Pokochał przekleństwo — więc niech na niego spadnie! Nie pragnął błogosławieństwa — więc niech będzie od niego dalekie!

¹⁸Wdział na siebie przekleństwo jak płaszcz, Więc niech wniknie ono w jego wnętrze jak woda I niczym oliwa — w jego kości!

¹⁹Niech go spowija jak szata, Przylega do niego jak stale zapięty na nim pas.

²⁰Taka niech będzie zapłata PANA dla moich oskarżycieli I dla tych, którzy swą mową wyrządzają mi zło!

²¹Ale Ty, PANIE, mój Boże, postępuj ze mną tak, jak każe Ci Twe imię, Wybaw mnie ze względu na dobroć Twojej łaski.

²²Jestem bowiem ubogi i nędzny, A wewnątrz noszę serce pełne ran.[459]

²³Niknę jak cień coraz dłuższy pod wieczór, Strząsają mnie z siebie jak szarańczę.

²⁴Od postu chwieją się moje kolana, A ciało — bez tłuszczu — wychudło.

²⁵Stałem się dla nich pośmiewiskiem, Gdy mnie widzą, kręcą głowami.

²⁶Pomóż mi, PANIE, mój Boże, Wybaw ze względu na swą łaskę!

²⁷Niech poznają, że w tym była Twoja ręka, Że to Ty, PANIE, za tym stałeś!

²⁸Oni przeklinają, ale Ty błogosław, Oni są mi przeciwni — i niech poczują wstyd,[460] A Twój sługa niech doświadczy radości.

²⁹Niech moi oskarżyciele okryją się hańbą, Niech wstyd spowija ich niczym płaszcz!

³⁰Gorąco pragnę sławić PANA swoimi ustami I wielbić Go w wielkim zgromadzeniu.

³¹On bowiem staje przy prawym boku nędznego, By go wybawić od tych, którzy go osądzają.