Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Księga Kaznodziei 3 Bible Online

Księga Kaznodziei 3 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Księga Kaznodziei 3

¹Wszystko ma swój czas. Na każdą sprawę pod niebem przychodzi kiedyś pora:

²Jest czas rodzenia i czas umierania; jest czas sadzenia i czas zbiorów.

³Jest czas ranienia i czas leczenia; jest czas burzenia i czas budowy.

⁴Jest czas płaczu i czas uśmiechu; jest czas żalu i czas tańca.

⁵Jest czas rozrzucania kamieni i czas ich zbierania; jest czas pieszczot i czas rozłąki.

⁶Jest czas szukania i czas straty; jest czas gromadzenia i czas wyrzucania.

⁷Jest czas rozdzierania i czas zszywania; jest czas milczenia i czas mówienia.

⁸Jest czas miłości i czas nienawiści; jest czas wojny i czas pokoju.

⁹Jaki pożytek ma pracujący z tego, że się trudzi?

¹⁰Znam to zadanie, z którego Bóg zrobił ludziom zajęcie.

¹¹Wszystko uczynił pięknym w swoim czasie, nawet wieczność włożył w ludzkie serca, tak jednak, aby człowiek nie mógł w pełni pojąć dzieła, za którego dokonaniem stoi Bóg.

¹²Przekonałem się i wiem: Nic nie jest dla ludzi lepsze niż to, by iść przez życie radośnie i pożytecznie.[12]

¹³Bo przecież darem Boga jest to, że człowiek może jeść i pić, i przy całym swym trudzie oglądać to, co dobre.

¹⁴Wiem również, że: Wszystko, co Bóg czyni, trwać będzie na wieki — nic do tego dodać i nic ująć z tego. Bóg natomiast to czyni, aby się Go bano.

¹⁵To, co było, znów będzie, a co ma być, już było, Bóg także poszukuje[13] tego, co szukane.[14]

¹⁶I jeszcze to dostrzegłem pod słońcem: Miejsce prawa może zająć niegodziwość, a miejsce sprawiedliwości — przestępstwo.

¹⁷I pomyślałem: Bóg będzie sądził sprawiedliwego i bezbożnego, bo na każdą sprawę jest pora — właściwa chwila na każdy czyn.

¹⁸Pomyślałem dalej: Ze względu na synów ludzkich, aby ich poddać próbie,[15] Bóg chce im pokazać, że nie są lepsi od zwierząt.

¹⁹Bo los synów ludzkich jest taki jak los zwierząt. Jak ci umierają, tak umierają tamte — i wszyscy mają takiego samego ducha.[16] Człowiek nie ma żadnej przewagi nad zwierzęciem. Bo wszystko jest marnością.

²⁰Wszystko zmierza do jednego miejsca. Wszystko z prochu powstało i w proch się obraca.

²¹Kto wie, czy duch istot ludzkich wznosi się ku górze, a duch zwierząt zstępuje w dół, do ziemi?

²²Zauważyłem więc, że nie ma nic lepszego niż to, by człowiek cieszył się ze swoich dzieł — taki jest jego dział.[17] Bo kto może mu objawić, co stanie się po nim?