Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Izajasza 40 Bible Online

Izajasza 40 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Izajasza 40

¹Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud, mówi wasz Bóg!

²Mówcie do serca Jerozolimy, wołajcie do niej, że dopełniła się jej niewola,[232] że zapłata za winę przyjęta, bo odebrała z ręki PANA podwójnie za wszystkie swe grzechy.

³Głos woła na pustkowiu: Uporządkujcie drogę PANA, wyprostujcie na stepie ścieżkę dla naszego Boga!

⁴Doliny niech będą podniesione, góry i pagórki obniżone, to, co strome — wyprostowane, a co wyboiste — wyrównane!

⁵Wówczas objawi się chwała PANA i zobaczy to wszelkie ciało, ponieważ usta PANA tak postanowiły.

⁶Głos mówi: Głoś! Zapytałem więc:[233] Co mam głosić? To, że wszystko, co żyje, jest trawą — z całym swym wdziękiem jest niczym kwiat polny.

⁷Usycha ta trawa i więdnie ten kwiat, gdy tylko wiatr PANA powieje na nie. Tak! Ludzie są jak trawa!

⁸Trawa usycha, a kwiat — więdnie, lecz Słowo naszego Boga trwa na wieki!

⁹Wyjdź na wysoką górę, zwiastunie[234] dobrej wieści, Syjonie! Natęż mocno swój głos, zwiastunko dobrej wieści, Jerozolimo! Natęż głos, nie bój się! Mów do miast Judy: Oto wasz Bóg!

¹⁰Oto Wszechmocny PAN przychodzi jako Mocny![235] Swym ramieniem sprawuje władzę! Przybywa z zapłatą, ma z sobą należności![236]

¹¹Jak pasterz będzie pasł swoje stado, ku jagniętom wyciągnie ramiona, przytuli je do serca, a karmiące poprowadzi ostrożnie.

¹²Kto zmierzył garścią odmęty mórz[237] lub piędzią wymierzył niebiosa? Kto miarką przeliczył proch ziemi, zważył na wadze góry i umieścił na szalach pagórki?

¹³Kto przeniknął Ducha[238] PANA? Kto Go pouczył swą radą?

¹⁴Kto udzielał Mu lekcji? Dzięki komu nabrał rozumu? Kto Go wprowadził na ścieżki słuszności? Kto Mu poszerzył wiedzę lub wskazał drogę rozumu?

¹⁵Oto narody są jak kropla w wiadrze, znaczą tyle, co pył na szalach — także wyspy uważa za lekkie.

¹⁶Drzew Libanu nie starczyłoby na ogień, jego zwierząt zabrakłoby na ofiary.

¹⁷Wszystkie narody są niczym wobec Niego, są przed Nim jak nicość, jak pustka!

¹⁸Do kogo chcielibyście upodobnić Boga? Jakie moglibyście wskazać podobieństwo?

¹⁹Czy do bożka? Takiego odlewa rzemieślnik, złotnik powleka złotem i przytwierdza mu srebrne łańcuszki.

²⁰A kto na to za biedny, bierze drewno bez próchna, szuka lepszego w rzemiośle i zleca mu sporządzenie bożka, który by się nie przewracał.

²¹Nie wiecie? Nie słyszeliście? Nie mówiono wam o tym od początku? Nie rozumiecie, jak powstała ziemia?

²²On siedzi ponad jej widnokręgiem, a jej mieszkańcy są niczym szarańcza. Rozpostarł niebo niczym zasłonę,[239] rozciągnął je jak namiot, w którym można mieszkać.

²³On władców obraca wniwecz, sędziów ziemi czyni nicością —

²⁴ledwie ich zasadzono, ledwie ich zasiano, ledwie zakorzenił się w ziemi ich pień — uschli, gdy na nich powiał, burza uniosła ich jak plewę.

²⁵Do kogo więc jestem, według was, podobny? Kto może być mi równy? — pyta Święty.

²⁶Podnieście ku górze oczy! Popatrzcie: Kto to stworzył? Ten, który wyprowadza zastęp gwiazd w ścisłej liczbie. Wszystkie je zna po imieniu! Dzięki Jego ogromnej sile i potężnej mocy, żadnej z nich nie zabrakło!

²⁷Dlaczego więc mówisz, Jakubie, i twierdzisz, Izraelu, że zakryta jest przed PANEM twoja droga i nie dochodzi do Boga twoja sprawa?

²⁸Czyżbyś nie wiedział? Czyżbyś nie słyszał? Bogiem wiecznym jest PAN, Stwórcą krańców ziemi. On się nie męczy ani nie ustaje, niezgłębiona jest Jego mądrość.

²⁹Zmęczonemu daje siłę, a bezsilnemu moc w obfitości.

³⁰Nawet najmłodsi ustają, nawet młodzieńcy padają.

³¹Lecz tym, którzy ufają PANU, przybywa wciąż nowych sił, wzbijają się na skrzydłach jak orły, biegną, nie tracąc tchu, prą naprzód — i nie są zmęczeni.