Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Izajasza 42 Bible Online

Izajasza 42 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Izajasza 42

¹Oto mój sługa, którego popieram, mój wybrany, rozkosz mojej duszy. Złożyłem na Nim mego Ducha, On nada narodom prawo.[248]

²Nie będzie krzyczał, nie będzie się unosił, nie wydostanie się na ulice Jego głos.

³Trzciny nadłamanej nie dołamie, knota gasnącego nie dogasi, w imię prawdy nada prawo.[249]

⁴Nie ustanie, nie ulegnie załamaniu, dopóki nie utrwali prawa na ziemi[250] — Jego nauki wyczekują wyspy.[251]

⁵Tak mówi Bóg, PAN, który stworzył niebo i rozpostarł je, rozciągnął ziemię, sprawił, że rodzi plony, żyjącym na niej ludziom daje tchnienie i ducha tym, którzy po niej chodzą.

⁶Ja, PAN, powołałem Cię w sprawiedliwości, ująłem Cię za rękę, strzegę Cię i czynię pośrednikiem przymierza z ludem i światłem dla narodów,

⁷abyś niewidzącym pootwierał oczy, wyprowadził więźniów z zamknięcia i przywrócił wolność siedzącym w ciemności.

⁸Ja, PAN, takie jest moje imię, swej chwały nie przekażę nikomu, mojej czci nie oddam bożyszczom!

⁹Oto nadeszło to, co zapowiadałem wcześniej, a teraz znów Ja ogłaszam nowe — zanim wykiełkuje, dam wam o tym słyszeć.

¹⁰Śpiewajcie PANU pieśń nową, psalm ku Jego czci — z krańców ziemi, wy, płynący morzem, i to, co w morzu mieszka, wyspy[252] oraz wy, ich mieszkańcy!

¹¹Niech zaśpiewa pustynia i jej miasta, osady wędrowców Kedaru! Niech wykrzykną mieszkańcy gór skalnych,[253] niech głośno wołają ze szczytów!

¹²Niech oddadzą chwałę PANU i uczczą Go na wyspach!

¹³PAN wyrusza jak bohater, niczym waleczny rycerz budzi zapał do walki. Rzuca zew! — Tak! Grzmi potężnie! Wyraźna jest Jego przewaga nad przeciwnikami!

¹⁴Milczałem od wieków. Byłem cicho. Powstrzymywałem się. Teraz jednak zacznę jęczeć jak rodząca, zacznę stękać, będę wzdychać!

¹⁵Spustoszę góry i pagórki, wysuszę wszelką ich zieleń, zamienię rzeki w mierzeje,[254] mokradła w spieczoną ziemię —

¹⁶i poprowadzę niewidomych drogą, której nie znali, sprawię, że pójdą nieznanymi sobie szlakami, ciemne miejsca[255] rozjaśnię przed nimi, a wyboje zamienię w równinę — tego właśnie dokonam, od tego nie odstąpię!

¹⁷Natomiast odwrócą się tyłem i okryją się wstydem ci, którzy ufają bóstwom, ci, którzy mówią do odlewów: Wy jesteście naszymi bogami!

¹⁸Słuchajcie, wy głusi! Wy ślepi, przejrzyjcie, zobaczcie!

¹⁹Kto jest ślepy, jeśli nie mój sługa? Kto jest głuchy tak, jak mój posłaniec? Kto jest tak ślepy, jak mój sprzymierzeniec, ślepy jak sługa PANA?

²⁰Wiele widział, lecz na to nie zważał, mimo otwartych uszu, nie słuchał.

²¹Tymczasem PAN zapragnął w swojej sprawiedliwości uczynić swe Prawo wielkim oraz sławnym.

²²Lecz ten lud to lud złupiony i ograbiony, wszyscy spętani w lochach, pozamykani w więzieniach, wystawieni na łup — nikt ich nie uratuje, na ograbienie — i nikt nie powie: Oddaj!

²³Kto między wami tego słucha? Kto na to zważa — na przyszłość?

²⁴Kto wydał Jakuba grabieżcom, a Izraela łupieżcom? Czy nie PAN? To przeciw Niemu zgrzeszyliśmy. Nie chcieli chodzić Jego drogami i nie byli posłuszni Jego Prawu!

²⁵Dlatego wylał na nich żar swojego gniewu i dał im odczuć okrucieństwo wojny. Wokół Jakuba rozgorzała wojna, lecz on nie pojął dlaczego; ogień pożerał go zewsząd, lecz nie brał sobie tego do serca.