Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Kapłańska 6 Bible Online

Kapłańska 6 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Kapłańska 6

¹PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:

²Ktokolwiek zgrzeszy, dopuszczając się sprzeniewierzenia wobec PANA przez to, że zaprze się wobec swojego bliskiego,[42] iż przyjął rzecz powierzoną na przechowanie[43] lub wziętą jako zabezpieczenie,[44] lub rzecz zrabowaną, albo przez to, że wyzyskał swojego bliskiego,

³albo przez to, że znalazł rzecz zgubioną, ale zaparł się tego, a nawet w tym podobnych sprawach potwierdził fałszywą przysięgą coś, co gdy człowiek robi, to dopuszcza się grzechu;

⁴jeśli więc stanie się tak, że zgrzeszy i obciąży się winą, to zwróci rzecz zrabowaną, którą sobie przywłaszczył, albo korzyść, którą odniósł z wyzysku, albo rzecz powierzoną na przechowanie, którą uznał za własną, albo rzecz zagubioną, którą znalazł,

⁵albo to wszystko, co do czego fałszywie przysięgał — wynagrodzi to w pełni i dołoży do tego jeszcze jedną piątą. Zwróci to wszystko właścicielowi w dniu, gdy będzie składał ofiarę za przewinienie.

⁶Jako ofiarę za przewinienie złoży natomiast PANU barana bez skazy, według twojego oszacowania. Tę ofiarę za przewinienie przyprowadzi on do kapłana.

⁷Kapłan zaś dokona za niego przebłagania przed PANEM — i będzie mu przebaczone wszystko to, co uczynił, by obciążyć się przewinieniem.

⁸PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:

⁹Przekaż Aaronowi i jego synom takie polecenie: Oto prawo dotyczące ofiary całopalnej: Ofiara całopalna ma zostawać na palenisku ołtarza przez całą noc aż do rana. Na ołtarzu zaś ma płonąć ogień.

¹⁰Rano kapłan przywdzieje lnianą szatę, włoży na siebie lniane spodnie, zgarnie popiół po strawionej przez ogień ofierze całopalnej i złoży go obok ołtarza.

¹¹Następnie przebierze się w inne szaty i wyniesie popiół na miejsce czyste, na zewnątrz obozu.

¹²Ogień na ołtarzu będzie jednak płonął — i nie zgaśnie. Rano zatem kapłan będzie rozpalał na ołtarzu drewno, układał na nim ofiarę całopalną i spalał na niej tłuszcz ofiary pokoju.

¹³Ogień na ołtarzu będzie płonął stale — nie zagaśnie.

¹⁴Oto prawo dotyczące ofiary z pokarmów: Składać ją mają przed PANEM synowie Aarona. Układać ją będą na przedniej części ołtarza.

¹⁵Składający ją kapłan weźmie z niej garść najlepszej mąki wraz z częścią oliwy oraz całym nałożonym na nią kadzidłem. Wszystko to spali na ołtarzu jako miłą woń, jako przypomnienie, dla PANA.

¹⁶Pozostałą zaś część ofiary z pokarmów spożyją Aaron oraz jego synowie. Przaśniki będą spożywane w miejscu świętym. Spożyją ją zatem na dziedzińcu namiotu spotkania.

¹⁷Nie będzie się tego piekło na zakwasie. Dałem im ją jako ich dział z moich[45] wdzięcznych darów. Jest ona największą świętością,[46] podobnie jak ofiara za grzech i ofiara za przewinienie.

¹⁸Może ją spożywać każdy mężczyzna należący do potomków Aarona. Jest to ustawa wieczna dla waszych pokoleń, dział z wdzięcznych darów PANA. Każdy, kto ich dotyka, ma być święty.

¹⁹PAN przemówił też do Mojżesza tymi słowy:

²⁰Taką ofiarę będą składali PANU Aaron i jego synowie już w dniu swojego namaszczenia: dziesiątą część efy[47] najlepszej mąki w ramach stałej ofiary z pokarmów, połowę z tego rano, a drugą połowę wieczorem.

²¹Ofiarę tę będzie się przyrządzało w oliwie na patelni. Dobrze zaczynione, wypieczone i pokruszone kawałki ofiary z pokarmów zostaną następnie złożone jako woń miła PANU.

²²Będzie ją przygotowywał namaszczony kapłan, następca Aarona, ustanowiony po nim spośród jego synów. Mocą wieczystej ustawy nadanej przez PANA będzie ona całkowicie spalana.

²³Każda kapłańska ofiara z pokarmów ma być całkowicie spalana — nie będzie się jej spożywało.

²⁴PAN przemówił dalej do Mojżesza tymi słowy:

²⁵Przekaż Aaronowi oraz jego synom: Oto prawo dotyczące ofiary za grzech: Ofiara za grzech będzie zarzynana przed PANEM w tym samym miejscu, gdzie ofiara całopalna. Jest ona największą świętością.[48]

²⁶Kapłan, który składa ofiarę za grzech, może też ją spożywać. Będzie ona spożywana w miejscu świętym, na dziedzińcu namiotu spotkania.

²⁷Każdy, kto dotyka mięsa tej ofiary, ma być poświęcony, a jeśli kropla jej krwi kapnie na szatę, to miejsca nią poplamione należy wyprać w miejscu świętym.

²⁸Naczynie gliniane, w którym gotowano mięso tej ofiary, zostanie rozbite, a jeśli gotowano je w naczyniu brązowym, to zostanie ono wyszorowane i wypłukane wodą.

²⁹Ofiarę tę może spożywać każdy mężczyzna spośród kapłanów. Jest ona największą świętością.[49]

³⁰Jednak żadna ofiara za grzech, której krew wnosi się do namiotu spotkania, aby dokonać przebłagania w miejscu świętym, nie będzie spożywana — należy ją spalić w ogniu.