Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Jeremiasza 23 Bible Online

Jeremiasza 23 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Jeremiasza 23

¹Biada pasterzom — oświadcza PAN — którzy gubią i rozpraszają owce mojego pastwiska!

²Dlatego tak mówi PAN, Bóg Izraela, o pasterzach pasących mój lud: To wy rozproszyliście moje owce i rozpędziliście je. Nie zajmowaliście się nimi! Dlatego Ja zajmę się wami za wasze złe czyny — oświadcza PAN. —

³Ja też zgromadzę resztę moich owiec ze wszystkich ziem, do których je rozpędziłem. Sprowadzę je na ich niwy, a one rozmnożą się i będą liczne.

⁴Ustanowię im także pasterzy. Będą je oni paśli, a one nie będą już bać się ani trwożyć i niczego nie będzie im brakowało — oświadcza PAN.

⁵Oto idą dni — oświadcza PAN — kiedy na tronie Dawida zasiądzie sprawiedliwa Latorośl. Będzie On jako król sprawował mądre rządy. Zaprowadzi prawo i sprawiedliwość na ziemi.

⁶Za Jego dni Juda zostanie zbawiony, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. Takim imieniem będą Go nazywać: PAN naszą sprawiedliwością.

⁷Dlatego nadchodzą dni — oświadcza PAN — gdy już nie będą mówić: Jak żyje PAN, który wyprowadził synów Izraela z Egiptu,

⁸lecz: Jak żyje PAN, który wyprowadził potomków domu Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, do których ich wygnał — i sprowadził z powrotem, by zamieszkali w swej ziemi.

⁹Słowo o prorokach: Pęka mi serce w mej piersi, drżą wszystkie moje kości. Stałem się jak pijany, jak człowiek upity winem, w obliczu PANA i Jego świętych słów.

¹⁰Ponieważ ziemia jest pełna cudzołożników, z powodu przekleństwa okrywa ją żałoba, uschły też pastwiska na stepie. Złe stały się ludzkie dążenia, ich wysiłki zmierzają w niewłaściwym kierunku.

¹¹Gdyż prorok oraz kapłan — obaj splugawieni, nawet w mej świątyni znalazłem ich niegodziwość — oświadcza PAN.

¹²Dlatego ich droga będzie im jak ślizgawka, potkną się w ciemności i upadną na niej; gdyż sprowadzę na nich nieszczęście w czasie, gdy ich nawiedzę — oświadcza PAN.

¹³Owszem, u proroków Samarii widziałem nieprzyzwoitość: prorokowali sobie w imieniu Baala i w ten sposób zwodzili mój lud, Izraela.

¹⁴Lecz u proroków Jerozolimy zetknąłem się ze zgrozą: Widziałem tam cudzołóstwo, na każdym kroku kłamstwo, pełno zachęt dla niegodziwych, by żaden nie porzucił swojej nieprawości — stali się dla Mnie wszyscy jak mieszkańcy Sodomy, jak ludzie zamieszkujący Gomorę!

¹⁵Dlatego tak mówi PAN Zastępów o prorokach: Oto Ja nakarmię ich piołunem i napoję trucizną, bo od proroków Jerozolimy rozeszło się skażenie po całej tej ziemi.

¹⁶Tak mówi PAN Zastępów: Nie słuchajcie słów tych proroków, którzy wam prorokują! Oni wam głoszą widzenia własnego serca — nie to, co pochodzi z ust PANA!

¹⁷Wciąż powtarzają ludziom gardzącym Słowem PANA: Pokój mieć będziecie! A tym wszystkim, którzy żyją w uporze swego serca, powtarzają: Nie spadnie na was żadne nieszczęście!

¹⁸Lecz kto był w radzie PANA? Kto widział? Kto słyszał Jego Słowo? Kto je rozważył i wprowadził w życie?[75]

¹⁹Oto wicher PANA! Wzbiera oburzenie! Nad głową bezbożnych rozpętuje się burza!

²⁰Nie ustanie gniew PANA, póki nie dokona, póki nie dopełni planów Jego serca! W dniach ostatecznych zrozumiecie to wszystko dokładnie.

²¹Nie posyłałem tych proroków, a jednak pobiegli! Nie przemówiłem do nich, a prorokowali!

²²Gdyby byli w mej radzie, mogliby głosić me słowa, zawracać mój lud ze złej drogi, odwracać od niegodziwych uczynków.

²³Czy Ja jestem Bogiem z bliska? — oświadcza PAN. Czy nie także Bogiem z daleka?[76]

²⁴Czy może się ktoś przede Mną ukryć, tak że go nie zobaczę? — oświadcza PAN. Czy to nie Ja wypełniam niebiosa i ziemię? — oświadcza PAN.

²⁵Słyszałem, co powiedzieli prorocy prorokujący w moim imieniu kłamliwie. Wołali: Miałem sen! Miałem sen!

²⁶Jak długo to trwać będzie? O co chodzi prorokom wygłaszającym kłamstwa — tak — wieszczom oszustw pochodzących z ich własnych serc?

²⁷Rozważają, jak sprawić, by mój lud zapomniał moje imię. Chcą to osiągnąć przez sny, które opowiadają sobie nawzajem. Ich ojcowie także zapomnieli o Mnie na rzecz Baala.

²⁸Prorok, który ma sen, niech opowiada swój sen. Lecz ten, który ma moje Słowo, niech głosi moje Słowo Prawdy![77] Co plewie do ziarna? — oświadcza PAN.

²⁹Czy moje Słowo nie jest jak ogień — oświadcza PAN — i jak młot, który rozbija skałę?

³⁰Dlatego Ja sam wystąpię przeciw tym prorokom — oświadcza PAN — którzy sobie nawzajem wykradają moje słowa.

³¹Oto Ja wystąpię przeciw tym prorokom — oświadcza PAN — którzy głoszą od siebie, a twierdzą: To oświadczenie prorocze.

³²Oto Ja wystąpię przeciwko prorokom snów kłamliwych — oświadcza PAN — głoszącym je po to, aby zwieść mój lud swoimi kłamstwami i lekkomyślnością. Bo przecież nie Ja ich posłałem. Niczego im nie nakazałem. Oni też temu ludowi wcale nie pomagają — oświadcza PAN.

³³A gdy cię zapyta ktoś z ludu, prorok albo kapłan: Jak brzmi Jego wyrok, co jest ciężarem[78] PANA? Wtedy im odpowiedz: Wy tym ciężarem jesteście![79] Ale Ja was zrzucę — oświadcza PAN.

³⁴Natomiast prorokiem, kapłanem lub kimkolwiek z ludu, kto by się ośmielił powiedzieć: Jaki to ciężar PANA! — Ja sam się nim zajmę, nim oraz jego domem.

³⁵Tak możecie mówić i tak pytać siebie nawzajem: Co odpowiedział PAN? Albo: Co PAN nam oznajmia?

³⁶Ale: Ciężar PANA — tych słów nie używajcie, żeby ciężarem PANA nie stało się dla człowieka to jego własne słowo. Bo wy umiecie przekręcać słowa żywego Boga, PANA Zastępów, naszego Boga.

³⁷Tak więc masz pytać proroka: Co odpowiedział PAN? Albo: Co nam PAN oznajmia?

³⁸Bo tym, którzy nie przestaną używać słów: Ciężar PANA, sam PAN zapowiada: Ponieważ wypowiadacie te słowa: Ciężar PANA, chociaż wam poleciłem, że macie tak nie mówić,

³⁹to Ja was uniosę[80] wysoko i wraz z miastem, które dałem wam oraz waszym ojcom, wyrzucę sprzed mego oblicza.

⁴⁰I wydam was na wieczną hańbę i na wieczną niesławę, która nie zostanie zapomniana.