Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Jeremiasza 25 Bible Online

Jeremiasza 25 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Jeremiasza 25

¹Oto Słowo dotyczące ludności Judy. Jeremiasz otrzymał je w czwartym roku Jojakima, syna Jozjasza, króla Judy, który był pierwszym rokiem panowania Nebukadnesara, króla Babilonu.[81]

²Prorok Jeremiasz przekazał to proroctwo całemu ludowi Judy oraz wszystkim mieszkańcom Jerozolimy. Powiedział:

³Od trzynastego roku panowania Jozjasza, syna Amona, króla Judy, aż do dnia dzisiejszego, to jest przez dwadzieścia trzy lata, PAN kierował do mnie swe Słowo, a ja przekazywałem je wam nieprzerwanie. Wy jednak nie słuchaliście.

⁴PAN posyłał też do was nieustannie innych swoich proroków. Lecz wy żadnego z tych jego sług nie słuchaliście. W ogóle nie przejęliście się tym, by posłuchać.[82]

⁵A On mówił: Zawróćcie, każdy ze swojej złej drogi. Porzućcie swoje złe czyny. Dzięki temu na zawsze, jak od wieków, mieszkać będziecie w ziemi, którą PAN dał wam i waszym ojcom.

⁶Nie chodźcie za obcymi bogami! Nie służcie im! Nie kłaniajcie się przed nimi! Nie pobudzajcie Mnie do gniewu dziełami swoich rąk, a wówczas nie uczynię wam nic złego.

⁷Wy jednak nie słuchaliście Mnie — oświadcza PAN. — Prowokowaliście Mnie dziełami swoich rąk na własną zgubę.

⁸Dlatego tak mówi PAN Zastępów: Ponieważ nie słuchaliście moich słów,

⁹to Ja poślę i zbiorę wszystkie plemiona północne — oświadcza PAN. — Wezwę też Nebukadnesara, króla Babilonu, mojego sługę. Następnie sprowadzę ich wszystkich na tę ziemię, na jej mieszkańców i na wszystkie okoliczne narody. Zniszczę was i te narody zupełnie! Uczynię je przedmiotem zgrozy i zdumienia — i ruiną na zawsze.

¹⁰Sprawię, że umilkną u nich odgłosy wesela i radości, głos nowożeńca i jego wybranki, turkot żaren — i zgasną światła lamp.

¹¹I cała ta ziemia stanie się rumowiskiem i pustkowiem. Zamieszkujące ją narody służyć będą królowi Babilonu siedemdziesiąt lat.

¹²A gdy dopełni się siedemdziesiąt lat, nawiedzę również króla Babilonu i jego naród za ich winę — oświadcza PAN. — Nawiedzę ziemię Chaldejczyków i obrócę ją w wieczną pustynię.

¹³I wypełnię względem ich ziemi wszystkie moje słowa, które o niej wypowiedziałem — wszystko, co zostało spisane na tym zwoju, a co prorokował Jeremiasz o wszystkich narodach.

¹⁴Bo i one same zostaną podbite. Ulegną silnym narodom i potężnym władcom. Odpłacę im stosownie do ich czynów, według dzieła ich rąk.

¹⁵Oto co powiedział do mnie PAN, Bóg Izraela: Weź z mojej ręki ten kielich napełniony winem gniewu. Napój nim wszystkie narody, do których sam cię wysyłam.

¹⁶Niech piją i niech się zataczają! Niech szaleją przed mieczem, który Ja między nie poślę.

¹⁷Wziąłem więc kielich z ręki PANA i napoiłem wszystkie narody, do których mnie PAN posłał.

¹⁸Napoiłem Jerozolimę i miasta Judy, jej królów i książąt, po to, by stały się rumowiskiem, przedmiotem zgrozy i zdumienia — i przekleństwem, jak dziś.

¹⁹Napoiłem faraona, króla Egiptu, jego sługi i książąt, cały jego lud

²⁰i mieszkających tam ludzi z różnych stron. Napoiłem też wszystkich królów ziemi Us, wszystkich królów filistyńskich, władców Aszkelonu, Gazy i Ekronu, i pozostałych z Aszdodu.

²¹Napoiłem Edom i Moab, Ammonitów

²²i wszystkich królów Tyru; wszystkich królów Sydonu i królów na wyspach[83] za morzem.

²³Napoiłem Dedan i Temę, Buz i wszystkich z najdalszych zakątków.

²⁴Napoiłem wszystkich królów arabskich, wszystkich królów pomniejszych plemion zamieszkujących pustynię,

²⁵wszystkich królów Zimry[84] i wszystkich królów Elamu, wszystkich królów Medii

²⁶i wszystkich królów Północy, bliskich i dalekich, jednego po drugim — i wszystkie królestwa świata, które są na powierzchni ziemi. A króla Babilonu[85] napoiłem na końcu!

²⁷I powiedz im: Tak mówi PAN Zastępów, Bóg Izraela: Pijcie i upijcie się, i wymiotujcie, i padnijcie, i nie powstańcie przed mieczem, który Ja między was posyłam!

²⁸A jeśli ktoś odmówiłby wzięcia kielicha z twojej ręki, jeśli byliby tacy, którzy nie chcieliby pić, to powiedz im: Tak mówi PAN Zastępów: Musicie pić!

²⁹Rozpoczynam rozprawę w mieście, nad którym wzywano mego imienia, a wy mielibyście ujść bezkarnie? Nie ujdziecie bezkarnie! Właśnie wzywam miecz przeciwko wszystkim mieszkańcom ziemi — oświadcza PAN Zastępów. —

³⁰Prorokuj o tym wszystkim. Mów do nich: PAN grzmi z wysoka, ze swej świętej siedziby wydaje swój głos! Grzmi potężnie nad swoją niwą, podnosi okrzyk niczym wojsko w marszu i kieruje go w stronę wszystkich mieszkańców ziemi.

³¹Zgiełk dociera na krańce świata, gdyż PAN wiedzie spór z narodami, sądzi się z wszelkim ciałem! A bezbożni? Wydał ich pod miecz — oświadcza PAN.

³²Tak mówi PAN Zastępów: Oto nieszczęście przechodzi z narodu na naród, wielka burza zrywa się z zakątków ziemi.

³³Zabici przez PANA leżeć będą w tym dniu od krańca ziemi aż po kraniec! Nikt nie będzie po nich płakał. Nikt nie będzie ich zbierał ani grzebał. Będą oni jak nawóz na polu!

³⁴Zawódźcie, pasterze, i krzyczcie! Tarzajcie się, przewodnicy owiec! Tak, nadeszły dni waszej rzezi. Potrzaskam was na kawałki jak drogocenne naczynia![86]

³⁵I nie będzie ucieczki dla pasterzy ani ratunku dla przewodników owiec.

³⁶Słuchaj! Krzyk pasterzy! Zawodzenie przewodników owiec! To PAN pustoszy ich pastwisko!

³⁷Zamrą głosy na niwach spokojnych. Żar gniewu PANA położy im kres.

³⁸Opuścił swą kryjówkę jak lew! Tak! Ich ziemia stała się pustkowiem z powodu żaru[87] udręczenia, z powodu żaru Jego gniewu.