Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Ezechiela 24 Bible Online

Ezechiela 24 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Ezechiela 24

¹W dziewiątym roku, w dziesiątym miesiącu, w dziesiątym dniu tego miesiąca, PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

²Synu człowieczy! Zapisz sobie dokładną datę tego dnia. Właśnie w tym dniu król Babilonu rozłożył się obozem przeciw Jerozolimie.[105]

³Ułóż przypowieść o tym domu buntu. Powiedz do nich: Tak mówi Wszechmocny PAN: Ustaw, ustaw kocioł! Nalej do niego wody!

⁴Wrzuć kawałki mięsa, tylko te najlepsze — udziec i łopatkę — napełnij go najlepszymi kośćmi!

⁵Wybierz mięso z najlepszych owiec, pod kotłem ułóż polana,[106] dobrze wszystko ugotuj, również kości!

⁶Dlatego że tak mówi Wszechmocny PAN: Biada miastu przelewu krwi, kotłowi, w którym jest czerń,[107] i czerń z niego nie schodzi! Wyciągaj z niego kawałek po kawałku, niech o to nie pada los.

⁷Gdyż jest w nim jego krew, wytoczona na nagiej skale. Nie wylano jej na ziemię ani nie przysypano prochem.

⁸By wywołać wzburzenie i wzbudzić chęć zemsty, zostawiłem tę krew na nagiej skale, aby nie mogła zostać przykryta.

⁹Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN: Biada miastu przelewu krwi! Ja też powiększę stos!

¹⁰Zbierz wiele drew! Roznieć ogień! Ugotuj mięso! Wylej polewkę![108] Niech się kości przypalą!

¹¹Potem postaw go na węglach, pusty, niech rozgrzeje się brąz i rozpali, niech wytopi się jego nieczystość i zejdzie jego czerń!

¹²Próżny trud z tą czernią! Nie zeszła z niego. Mocna to czerń! Do ognia z tą czernią!

¹³Twoja niegodziwość jest twoją hańbą, dlatego chciałem cię oczyścić, lecz nie oczyściłaś się, Jerozolimo, i już się nie oczyścisz, aż wyleję na ciebie mój gniew.

¹⁴Ja, PAN, tak postanowiłem. Nadchodzi! Za moją sprawą! Niczego nie zaniedbam, nie okażę litości ani żalu! Osądzę cię stosownie do twego postępowania i według twoich czynów — oświadcza Wszechmocny PAN.

¹⁵PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

¹⁶Synu człowieczy! Oto Ja, przez nagłą śmierć, zabiorę ci rozkosz twoich oczu. Ale nie płacz i nie rozpaczaj, nie uroń ani łzy.

¹⁷Wzdychaj cicho, lecz nie urządzaj żałoby po zmarłej. Zawiąż zawój na głowie, włóż na nogi sandały, nie zasłaniaj ust i nie jedz chleba żałoby.[109]

¹⁸Przemawiałem do ludu z rana, a wieczorem zmarła mi żona. Następnego poranka uczyniłem, jak mi nakazano.

¹⁹Wtedy lud mnie zapytał: Co chcesz nam powiedzieć przez swe zachowanie?

²⁰Wówczas odpowiedziałem: PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

²¹Powiedz domowi Izraela: Tak mówi Wszechmocny PAN: Oto Ja zbezczeszczę moją świątynię, chlubę waszej potęgi, rozkosz waszych oczu i utęsknienie waszych dusz. A wasi synowie i córki — ci, których tam pozostawiliście, padną od miecza.

²²Wtedy uczynicie to, co Ja uczyniłem: nie będziecie zasłaniali swych ust i nie będziecie jedli chleba żałoby.

²³Wasze zawoje pozostaną na głowach, a wasze sandały na nogach, nie będziecie rozpaczali ani płakali, lecz trawić was będą wasze winy i wzdychać będziecie w gronie swoich najbliższych.

²⁴A Ezechiel będzie dla was znakiem. Gdy to wszystko nastąpi, postąpicie dokładnie jak on. Tak przekonacie się, że Ja jestem Wszechmocny PAN.

²⁵A co do ciebie, synu człowieczy, to w dniu, gdy zabiorę im ich miasto warowne, ich radość, ich chlubę, rozkosz ich oczu i pociechę ich dusz,[110] ich synów i ich córki,

²⁶w tym dniu przyjdzie do ciebie uchodźca, donosząc ci o tym.

²⁷W tym też dniu, w obecności uchodźcy, otwarte ci zostaną usta i przemówisz, przestaniesz być niemy. Będziesz więc dla nich znakiem — i przekonają się, że Ja jestem PAN.