Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Ezechiela 3 Bible Online

Ezechiela 3 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Ezechiela 3

¹Synu człowieczy! — usłyszałem. — Zjedz to, co przed sobą widzisz. Zjedz ten zwój i idź, przemawiaj do domu Izraela.

²A gdy otworzyłem usta, podał mi ten zwój do zjedzenia.

³Synu człowieczy — powiedział do mnie — nakarm swoje ciało i napełnij swoje wnętrze zwojem, który ci podaję. Zjadłem go więc, a był on w moich ustach słodki jak miód.

⁴Wówczas polecił: Synu człowieczy! Idź, udaj się do domu Izraela i głoś im moje słowa.

⁵Nie posyłam cię do ludu niezrozumiałej mowy ani trudnego języka, lecz do domu Izraela.

⁶Nie posyłam cię też do wielu ludów niezrozumiałej mowy i trudnego języka, których słów mógłbyś nie rozumieć. A jednak gdybym do nich cię posłał, one posłuchałyby cię!

⁷Lecz dom Izraela nie będzie chciał cię słuchać, dlatego że on nie chce Mnie słuchać. Gdyż cały dom Izraela — oni wszyscy — to ludzie twardego czoła i nieprzejednanych serc.[18]

⁸Ale Ja uczynię twą twarz tak samo twardą jak ich i twoje czoło tak samo twarde jak ich.

⁹Niczym krzemień,[19] twardsze niż skała, uczynię twoje czoło! Nie bój się ich! Nie drżyj pod ich spojrzeniem, bo to dom buntu!

¹⁰Synu człowieczy! — powiedział także. — Wszystkie słowa, które ci oznajmiam, weź sobie do serca i słuchaj ich z największą uwagą!

¹¹A teraz idź! Udaj się do wygnańców, do twoich rodaków, i przemów do nich w te słowa: Tak mówi Wszechmocny PAN — czy zechcą słuchać, czy nie.

¹²Następnie Duch[20] uniósł mnie. Za sobą usłyszałem odgłos mocnego trzęsienia. To chwała PANA uniosła się ze swojego miejsca.[21]

¹³Usłyszałem też szum skrzydeł żywych istot wywołany ich wzajemnym stykaniem się oraz odgłos kół znajdujących się przy nich — i w ogóle łoskot potężnego trzęsienia.

¹⁴A Duch podniósł mnie i zabrał ze sobą. Podążałem więc rozgoryczony i pobudzony na duchu, a ręka PANA spoczywała nade mną w swej mocy.

¹⁵Tak przybyłem do wygnańców w Tel-Abib, nad rzeką Kebar, do miejsca ich zamieszkania, i najpierw, przez siedem dni, czułem się wewnętrznie rozbity.

¹⁶Po upływie siedmiu dni PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

¹⁷Synu człowieczy, ustanawiam cię stróżem dla domu Izraela. Ilekroć usłyszysz Słowo z moich ust, przestrzeżesz nim ludzi w moim imieniu.

¹⁸Gdy powiem do bezbożnego: Na pewno umrzesz! — a ty go nie przestrzeżesz, nic nie zrobisz, by odwieść bezbożnego od jego bezbożnego postępowania, tak aby zachował życie, to ten bezbożny umrze z powodu swojej winy, ale za jego krew będę rozliczał ciebie.

¹⁹Jeśli go natomiast przestrzeżesz, a on mimo to nie odwróci się od swojej bezbożności ani nie zaniecha bezbożnego postępowania, to umrze z powodu swojej winy, ty jednak uratujesz swe życie.

²⁰Podobnie gdy człowiek prawy odwróci się od swojej prawości i zacznie żyć niegodziwie, tak że będę musiał położyć temu kres i doprowadzić do jego śmierci dlatego, że go nie przestrzegłeś, gdy trwał w grzechu, to on wprawdzie umrze — i nie będzie brało się pod uwagę okresu, gdy żył sprawiedliwie — ale za jego krew będę rozliczał ciebie.

²¹Jeśli go jednak przestrzeżesz z powodu jego grzechu i on przestanie grzeszyć, to na pewno będzie żył nadal dzięki temu, że przyjął przestrogę, ty natomiast uratujesz swe życie.

²²Tak więc towarzyszyła mi tam ręka PANA. Pewnego razu powiedział On do mnie: Powstań i wyjdź na równinę.[22] Tam do ciebie przemówię.

²³Wstałem zatem i wyszedłem na równinę, a tam stała już chwała PANA, taka jak ta, którą widziałem nad rzeką Kebar. Upadłem na twarz.

²⁴Wówczas wstąpił we mnie Duch, postawił mnie na nogi, a [PAN ] przemówił do mnie tymi słowy: Idź i zamknij się w swoim domu.

²⁵Bo jeśli chodzi o ciebie, synu człowieczy, to skrępują cię powrozami tak, że się z nich nie uwolnisz.

²⁶I sprawię, że twój język przylgnie ci do podniebienia i zaniemówisz. Nie będą mieli nikogo, kto by ich upominał, gdyż to dom buntu.

²⁷Lecz gdy do ciebie przemówię, otworzę twoje usta i wtedy im powiesz: Tak mówi Wszechmocny PAN: Kto chce słuchać, niech słucha, a kto nie chce, to nie! — ponieważ to dom buntu.