Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Micheasza 7 Bible Online

Micheasza 7 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Micheasza 7

¹Biada mi! Czuję się jak po letnich zbiorach, jak po winobraniu: żadnej kiści do zjedzenia, moja dusza pragnie wczesnej figi.

²Ludzie oddani Bogu zniknęli z ziemi, brak prawego wśród ludzi! Wszyscy czyhają na krew, każdy zastawia sieć na swojego brata.

³Do zła — dłonie chętne! Książę i sędzia chcą wynagrodzenia! Dostojnik mówi, co zechce — i tak kręcą do spółki!

⁴Najlepszy z nich jest jak kolec, najuczciwszy — jak cierń z żywopłotu! Dzień twoich stróżów, twego nawiedzenia, nadszedł! Wkrótce dojdzie wśród nich do zamętu.

⁵Nie dowierzaj bliźniemu! Nie ufaj przyjacielowi! Przed leżącą na twym łonie strzeż bram swoich ust!

⁶Gdyż syn poniża ojca, córka powstaje przeciw matce, synowa przeciw teściowej — wrogami człowieka są jego domownicy!

⁷Ja jednak będę wypatrywał PANA, wyczekiwał Boga mojego zbawienia. Mój Bóg mnie wysłucha!

⁸Nie wyśmiewaj się ze mnie, moja nieprzyjaciółko! Chociaż upadłem — powstanę, choć siedzę w ciemności, PAN jest moim światłem!

⁹Będę znosił gniew PANA, gdyż zgrzeszyłem przeciwko Niemu, aż ujmie się w mej sprawie, aż wymierzy mi słuszny wyrok, wyprowadzi mnie na światło i wejrzę w Jego sprawiedliwość.

¹⁰Zobaczy to moja nieprzyjaciółka i okryje się wstydem — ta, która mi powtarzała: Gdzie jest ten PAN, twój Bóg? Moje oczy zobaczą ją, wkrótce będzie deptana, niczym uliczne błoto!

¹¹Nadszedł dzień! Buduj swe mury! To ten dzień! Przekroczą granicę!

¹²To ten dzień! Blisko ciebie podejdą z Asyrii i z miast Egiptu, z Egiptu aż po Rzekę, od morza do morza, od góry po górę.

¹³A ziemia będzie pustkowiem z powodu swoich mieszkańców, ze względu na owoc ich czynów.

¹⁴Paś swój lud swoją laską, owce swojego dziedzictwa, osiadłe w ostępach leśnych, w zaułkach Karmelu.[26] W Baszanie niech się pasą, w Gileadzie — jak za dawnych dni!

¹⁵Jak za dni twego wyjścia z Egiptu ukażę mu cuda!

¹⁶Ujrzą to narody i zawstydzą się pomimo swojej potęgi; położą rękę na ustach, ich uszu dotknie głuchota.

¹⁷Lizać będą proch niczym wąż, niczym pełzający po ziemi. Z drżeniem wyjdą ze swoich warowni do PANA, naszego Boga, będą się bać i lękać Ciebie.

¹⁸Któż jest jak Ty, o Boże, który przebaczasz winę i przechodzisz ponad występkiem reszty swego dziedzictwa? Nie chowasz na zawsze gniewu — tak, Twą rozkoszą jest łaska!

¹⁹Zmiłujesz się nad nami ponownie, pokonasz nasze winy, wrzucisz w głębiny morza wszystkie nasze grzechy.

²⁰Okażesz wierność Jakubowi, łaskę Abrahamowi — tak, jak przysiągłeś naszym ojcom za dni pradawnych.