Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Sofoniasza 3 Bible Online

Sofoniasza 3 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Sofoniasza 3

¹Biada miastu ucisku, krnąbrnemu, nieczystemu!

²Nie słuchało głosu, nie przyjmowało przestrogi, nie ufało PANU, nie zbliżało się do swego Boga.

³Jego książęta są jak lwy ryczące! Jego sędziowie jak wilki wieczorem — nic z ich uczty nie zostaje do rana.

⁴Jego prorocy to ludzie lekkomyślni, pełni wiarołomstwa. Jego kapłani bezczeszczą świętość,[10] za nic mają Prawo.

⁵PAN jednak jest w nim sprawiedliwy, nikogo nie krzywdzi. Każdego poranka objawia swoje prawa, niczego w nich nie brak. Za to niegodziwi nie wiedzą, co to wstyd!

⁶Wytępiłem narody, spustoszone ich baszty! Wysuszyłem ulice, nie ma w nich przechodnia! Odłogiem leżą miasta, ponieważ brak w nich ludzi, ponieważ brak im mieszkańca!

⁷Powiedziałem: Na pewno odczujesz respekt przede Mną, przyjmiesz przestrogę, i choć cię chciałem ukarać, postanowiłem nie odbierać ci twojej siedziby.[11] Lecz wy tym śpieszniej pobiegliście popełniać swoje niecne czyny!

⁸Dlatego poczekajcie na Mnie — oświadcza PAN — na dzień, w którym powstanę, by łupić. Postanowiłem bowiem zgromadzić narody, zebrać królestwa i wylać na nie me wzburzenie, cały żar mojego gniewu! Tak! Ogień mojej żarliwości pochłonie całą ziemię!

⁹Potem natomiast zamienię wargi ludów na czyste, aby wszystkie one wzywały imienia PANA, aby służyły Mu razem, ramię w ramię.

¹⁰Spoza rzek Kusz przybędą moi wyznawcy, ci, których rozproszyłem, przyniosą Mi ofiary.

¹¹W tym dniu nie doznasz już wstydu z powodu wszystkich swych czynów, którymi grzeszyłaś przeciwko Mnie. Gdyż wówczas usunę spośród ciebie zarozumiałych pyszałków i nie będziesz już wyniosła na mojej świętej górze.

¹²I pozostawię u ciebie lud pokorny i ubogi, oni uciekać się będą do imienia PANA.

¹³Reszta Izraela nie splami się bezprawiem, nie będzie mówić kłamstw, w ich ustach nie znajdą oszustwa. Owszem, będą się paśli i odpoczywali i nikt nie będzie ich straszył.

¹⁴Wiwatuj, córko Syjonu! Podnieś głos, Izraelu! Raduj się, córko Jerozolimy, i z serca tryumfuj!

¹⁵PAN umorzył twój wyrok, usunął twoich wrogów, Królem Izraela jest PAN pośród ciebie, już więcej nie przestraszy cię zło!

¹⁶W tym dniu powiedzą do Jerozolimy: Nie bój się, Syjonie! Nie opuszczaj swoich rąk!

¹⁷PAN, twój Bóg, przebywa u ciebie, Waleczny, On wybawi! Uniesie się nad tobą radością, uciszy cię w swojej miłości, rozraduje się nad tobą przy pieśni,

¹⁸przygarnie zasmuconych świętem.[12] Zbiorę ich, bo spośród ciebie byli, a pogarda była im ciężarem.

¹⁹Oto zajmę się w tym czasie wszystkimi, którzy cię upokorzyli. Uratuję utykających, zgromadzę rozproszonych, przywrócę im sławę i dobre imię na ziemiach ich zawstydzenia.

²⁰W tym czasie sprowadzę was, w tym czasie was zgromadzę — tak, dam wam imię i sławę wśród wszystkich ludów ziemi przez to, że na waszych oczach przywrócę wam powodzenie[13] — mówi PAN.