Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Mateusza 15 Bible Online

Mateusza 15 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Mateusza 15

¹W tym czasie przybyli do Jezusa faryzeusze oraz znawcy Prawa z Jerozolimy. Sprowadziło ich takie pytanie:

²Dlaczego Twoi uczniowie łamią tradycję starszych, nie myjąc rąk przed jedzeniem?

³On zaś odpowiedział: A dlaczego wy, z powodu swojej tradycji, łamiecie przykazanie Boga?

⁴Bóg bowiem powiedział: Szanuj ojca i matkę, oraz: Kto znieważa ojca lub matkę, niech poniesie śmierć.

⁵A wy mówicie: Kto powiedziałby ojcu lub matce: To, co z mojej strony mogłoby być dla was wsparciem, złożyłem już jako dar na ofiarę,

⁶ten wolny jest od troski o rodziców. W ten sposób unieważniliście Słowo Boga na korzyść waszej tradycji.

⁷Obłudnicy! Słusznie prorokował o was Izajasz:

⁸Lud ten czci Mnie wargami, lecz sercem jest ode Mnie daleko.

⁹Czczą Mnie jednak daremnie, ucząc zasad, które są nakazami ludzkimi.

¹⁰Następnie przywołał tłum i powiedział: Słuchajcie i zrozumcie.

¹¹Człowieka czyni nieczystym nie to, co wchodzi do ust, lecz to, co z nich wychodzi.

¹²Wtedy podeszli uczniowie i zapytali Go: Czy wiesz, że te słowa zraziły do Ciebie faryzeuszów?

¹³A On odpowiedział: Każda roślina, której nie zasadził mój Ojciec w niebie, zostanie wyrwana z korzeniami.

¹⁴Zostawcie ich! To ślepi przewodnicy ślepych. Jeśli ślepy prowadzi ślepego, obaj skończą w rowie.

¹⁵Wówczas odezwał się Piotr: Wyjaśnij nam tę przypowieść.

¹⁶Jezus na to: To i wy wciąż jesteście tak niepojętni?

¹⁷Czy nie rozumiecie, że wszystko, co wchodzi do ust, trafia do żołądka, a potem jest wydalane?

¹⁸Lecz to, co wychodzi z ust, pochodzi z serca — i to czyni człowieka nieczystym.

¹⁹Bo z serca pochodzą złe zamiary, morderstwa, cudzołóstwo, rozwiązłe czyny, kradzieże, fałszerstwa, obelżywe słowa

²⁰i to czyni człowieka nieczystym. Jedzenie nie umytymi rękoma nie czyni człowieka nieczystym.

²¹Jezus wyszedł stamtąd i udał się w strony Tyru i Sydonu.

²²Wówczas pewna Kananejka przyszła z tamtych okolic i zaczęła Go głośno prosić: Panie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną! Mam córkę. Demon straszliwie ją dręczy.

²³Lecz Jezus nie odpowiedział jej ani słowem. Wtedy podeszli Jego uczniowie. Odeślij ją[18] — przekonywali — bo wciąż woła za nami.

²⁴A On odpowiedział: Jestem posłany tylko do owiec, które zaginęły z domu Izraela.

²⁵Lecz kobieta podeszła, pokłoniła Mu się i poprosiła: Panie, pomóż mi!

²⁶Niedobrze jest zabierać chleb dzieciom — odpowiedział — i rzucać szczeniętom.

²⁷Tak, Panie — odparła kobieta — ale i szczenięta jadają okruchy, które spadają ze stołu ich panów.

²⁸Wtedy Jezus zwrócił się do niej: O, kobieto, wielka jest twoja wiara! Niech ci się stanie, jak chcesz. I od tej chwili jej córka była już zdrowa.

²⁹Po opuszczeniu tamtych stron Jezus przybył nad Jezioro Galilejskie. Tam zatrzymał się na górze.

³⁰Zgromadziły się przy Nim rzesze ludzi. Wśród nich byli kulejący, niewidomi, niesprawni, głuchoniemi i inni cierpiący. Ci, którzy z nimi przyszli, kładli ich u Jego stóp, a On ich uzdrawiał.

³¹Tłum był zdumiony widząc, że głuchoniemi mówią, niesprawni odzyskują zdrowie, kulejący chodzą, a niewidomi widzą. Oddawano za to chwałę Bogu Izraela.

³²A Jezus przywołał swoich uczniów i powiedział: Bardzo mi żal tych ludzi. Są ze Mną już trzy dni. Nie mają co jeść, a Ja nie chcę odsyłać ich głodnych, bo mogliby zasłabnąć w drodze.

³³Wówczas uczniowie zapytali: Skąd tu na odludziu wziąć tyle chleba, żeby nakarmić tak wielki tłum?

³⁴Ile macie chlebów? — zapytał ich Jezus. Siedem, i kilka rybek — odpowiedzieli.

³⁵Wówczas polecił ludziom rozsiąść się na ziemi,

³⁶wziął te siedem chlebów oraz ryby, podziękował Bogu, łamał i podawał uczniom, a uczniowie — tłumom.

³⁷Wszyscy więc spożyli posiłek i nasycili się, a pozostałymi kawałkami napełnili siedem koszy.

³⁸Tych zaś, którzy jedli, było cztery tysiące mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.

³⁹Następnie, po odprawieniu tłumów, Jezus wsiadł do łodzi i udał się w granice Magadanu.