Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Powtórzonego Prawa 4 Bible Online

Powtórzonego Prawa 4 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Powtórzonego Prawa 4

¹A teraz, Izraelu, posłuchaj ustaw i praw, których ja uczę was stosować, abyście żyli, weszli i posiedli ziemię, którą daje wam PAN, Bóg waszych ojców.

²Niczego nie dodawajcie do Słowa,[26] które ja wam przykazuję, i niczego od niego nie ujmujcie, gdy będziecie strzec przykazań PANA, waszego Boga, które ja wam nadaję.

³Widzieliście na własne oczy, co PAN uczynił w Baal Peor: że każdego, kto poszedł za Baalem z Peor, PAN, wasz Bóg, wytępił spośród was.

⁴Wy zaś, którzy przylgnęliście do PANA, waszego Boga, wszyscy dzisiaj żyjecie.

⁵Spójrz! Nauczyłem was ustaw i praw, tak jak przykazał mi PAN, mój Bóg, byście według nich postępowali w ziemi, do której wchodzicie, by ją posiąść.

⁶Przestrzegajcie ich więc i stosujcie je, gdyż one są waszą mądrością i roztropnością w oczach ludów, które — gdy usłyszą wszystkie te ustawy — powiedzą: Rzeczywiście, mądrym i roztropnym ludem jest ten wielki naród.

⁷Bo który wielki naród ma bogów tak mu bliskich, jak PAN, nasz Bóg, jest bliski nam, kiedykolwiek do Niego wołamy?

⁸I który wielki naród ma ustawy i prawa tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja kładę dziś przed wami?

⁹Tylko uważaj i pilnie strzeż swojej duszy, abyś nie zapomniał tych spraw, które widziałeś na własne oczy, aby nie odstąpiły one od twojego serca, póki żyjesz. Zapoznawaj raczej z nimi swoich synów i wnuków.

¹⁰Opowiadaj im o dniu, w którym stanąłeś przed obliczem PANA, twojego Boga, na Horebie, kiedy to PAN powiedział do mnie: Zgromadź Mi lud, a sprawię, by usłyszeli moje słowa i nauczyli się bojaźni przede Mną po wszystkie dni swojego życia na ziemi. Następnie zaś, aby uczyli tego swoich synów.

¹¹Wtedy podeszliście i stanęliście u podnóża góry, która płonęła ogniem aż po samo niebo, a spowijał ją ciemny obłok i gęsty mrok.

¹²I PAN przemówił do was spośród ognia. Słuchaliście głosu słów, lecz — poza brzmieniem głosu — nie widzieliście żadnej postaci.[27]

¹³Wówczas przedstawił wam swoje przymierze i polecił wam go przestrzegać: Dziesięć Przykazań, które wypisał na dwóch kamiennych tablicach.

¹⁴A mnie PAN przykazał w tym czasie, abym nauczał was ustaw i praw, abyście je stosowali w ziemi, do której przeprawiacie się, by ją posiąść.

¹⁵Strzeżcie więc pilnie waszych dusz, gdyż w dniu, gdy PAN przemawiał do was na Horebie spośród płomieni, nie widzieliście żadnej postaci!

¹⁶Dlatego uważajcie, abyście nie upadli i nie sporządzili sobie podobizny bożka, jakiegoś posągu przypominającego mężczyznę lub kobietę

¹⁷albo jakieś zwierzę żyjące na ziemi, albo jakiegoś ptaka szybującego po niebie,

¹⁸albo jakiegoś płaza pełzającego po ziemi, albo jakąś rybę pływającą w wodzie pod ziemią.

¹⁹Również gdy podniesiesz swoje oczy ku niebu i zobaczysz słońce, księżyc i gwiazdy — cały ten zastęp nieba — uważaj, abyś nie dał się zwieść, nie kłaniał się im i nie służył temu, czym PAN, twój Bóg, obdarzył wszystkie ludy pod niebem.

²⁰Was natomiast PAN wziął i wyprowadził z Egiptu, z tego pieca do wytopu żelaza, abyście należeli do Niego jako lud, który jest Jego dziedzictwem, jak to właśnie jest dzisiaj.

²¹Na mnie zaś rozgniewał się PAN z waszego powodu i przysiągł, że nie przekroczę Jordanu i nie wejdę do tej dobrej ziemi, którą PAN, twój Bóg, daje ci w dziedzictwo.

²²Ja bowiem umrę w tej ziemi, nie przekroczę Jordanu, wy natomiast przekroczycie i posiądziecie tę dobrą ziemię.

²³Strzeżcie się, abyście nie zapomnieli o tym przymierzu, które zawarł z wami PAN, wasz Bóg, i abyście nie sporządzili sobie bożka, jakiejkolwiek podobizny, gdyż tego zakazał wam PAN, wasz Bóg.

²⁴PAN, twój Bóg, jest bowiem ogniem trawiącym, Bogiem zazdrosnym.

²⁵Kiedy już osiądziecie w tej ziemi, gdzie urodzą się wam synowie i wnuki, i popadniecie tam w otępienie, stoczycie się i porobicie sobie jakieś bożki, cokolwiek by przypominały, dopuścicie się niegodziwości w oczach PANA, waszego Boga i rozgniewacie Go w ten sposób,

²⁶to wzywam dziś niebo i ziemię na świadka przeciw wam, że szybko doszczętnie wyginiecie z tej ziemi, do której przeprawiacie się przez Jordan, by ją posiąść — nie będziecie tam długo mieszkali, zostaniecie raczej doszczętnie wytępieni!

²⁷PAN rozproszy was między ludami i pozostanie was niewielu wśród narodów, do których PAN was wypędzi.

²⁸A tam będziecie służyć bóstwom, które są dziełami ludzkich rąk, drewnu i kamieniowi, bóstwom, które nie widzą i nie słyszą, nie jedzą i nie wąchają.

²⁹Tam będziecie szukać PANA, swojego Boga — i znajdziecie Go, jeśli będziecie Go szukać całym swoim sercem i całą swoją duszą.

³⁰W swojej niedoli, gdy u kresu dni spotkają cię te wszystkie nieszczęścia, a ty zawrócisz do PANA, swego Boga, i zaczniesz słuchać Jego głosu,[28]

³¹to On nie opuści cię ani cię nie zniszczy, nie zapomni o przymierzu z twoimi ojcami, które im potwierdził przysięgą, ponieważ PAN, twój Bóg, jest Bogiem miłosiernym.

³²Bo sięgnij myślą wstecz, do dni minionych, począwszy od dnia, w którym Bóg stworzył na ziemi człowieka, i od krańca nieba aż po kraniec: Czy stała się rzecz tak wielka jak ta lub czy o czymś podobnym słyszano?

³³Czy jakiś lud słyszał głos Boga przemawiającego spośród płomieni, tak jak ty słyszałeś, i czy coś takiego przeżył?

³⁴Albo czy jakiś bóg próbował przyjść i wziąć sobie jakiś naród, wydzielić go spośród innego narodu za sprawą klęsk i znaków, za sprawą cudów i wojny, mocną ręką i z podniesionym ramieniem, za sprawą dzieł tak wielkich i strasznych, jak te wszystkie, których dokonał dla was PAN, wasz Bóg, na twoich oczach w Egipcie?

³⁵Tobie dano to oglądać, abyś wiedział, że tylko PAN, że On jest Bogiem i nie ma innego oprócz Niego!

³⁶Z nieba dał ci słyszeć swój głos, aby cię upomnieć, a na ziemi ukazał ci swój wielki ogień — i Jego słowa słyszałeś spośród płomieni.

³⁷A ponieważ ukochał twoich ojców i wybrał ich potomstwo po nich, to wyprowadził cię przed sobą z Egiptu w swojej wielkiej mocy,

³⁸aby wypędzić przed tobą narody większe i mocniejsze niż ty, a ciebie wprowadzić i dać ci ich ziemię w dziedzictwo, jak to jest dzisiaj.

³⁹Wiedz dziś więc i weź to sobie do serca, że tylko PAN, On jest Bogiem na niebie w górze i na ziemi w dole — żadnego innego nie ma!

⁴⁰Przestrzegaj zatem Jego ustaw i przykazań, które ja tobie dziś nadaję, aby było dobrze tobie i twoim synom po tobie i po to, abyś długo żył w ziemi, którą PAN, twój Bóg, daje ci na zawsze.

⁴¹Następnie Mojżesz wydzielił trzy miasta za Jordanem, po jego wschodniej stronie,

⁴²aby mógł do nich uciec zabójca, który zabił swego bliźniego nieumyślnie, nie mając go wcześniej w nienawiści, by mógł uciec do jednego z tych miast i przeżyć.

⁴³Są to: Beser na pustyni w ziemi równinnej dla Rubenitów, Ramot w Gileadzie — dla Gadytów, i Golan w Baszanie — dla Manassesytów.

⁴⁴Oto Prawo, które Mojżesz przedłożył Izraelitom.

⁴⁵Oto postanowienia,[29] ustawy i prawa, które Mojżesz im oznajmił, gdy wyszli z Egiptu.

⁴⁶Uczynił on to za Jordanem, w dolinie, naprzeciw Bet-Peor w ziemi Sychona, króla Amorytów, który mieszkał w Cheszbonie, a którego Mojżesz wraz z Izraelitami pobił po swym wyjściu z Egiptu

⁴⁷i przejął jego ziemię oraz ziemię Oga, króla Baszanu, dwóch królów amoryckich, którzy panowali po wschodniej stronie Jordanu,

⁴⁸od Aroer, które leży nad brzegiem potoku Arnon, aż po górę Sion,[30] czyli Hermon,

⁴⁹oraz całą Arabę za Jordanem, na wschodzie, aż po Morze Araba[31] u podnóży Pisga.