Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Jana 10 Bible Online

Jana 10 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Jana 10

¹Ręczę i zapewniam, kto do zagrody dla owiec nie wchodzi przez bramę, lecz wdziera się w inny sposób, ten jest złodziejem i bandytą.

²Ale kto wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec.

³Temu odźwierny otwiera, a owce słuchają jego głosu. Woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je.

⁴A gdy wypuści wszystkie swoje owce, idzie przed nimi, one zaś idą za nim, bo znają jego głos.

⁵Za obcym jednak nie pójdą, raczej uciekną od niego, ponieważ nie znają głosu obcych.

⁶Jezus opowiedział im tę przypowieść, lecz oni nie pojęli jej znaczenia.

⁷Wówczas Jezus zwrócił się do nich ponownie: Ręczę i zapewniam: Ja jestem bramą dla owiec.

⁸Wszyscy, ilu ich przyszło przede Mną, to złodzieje i bandyci, lecz owce ich nie posłuchały.

⁹Ja jestem bramą. Jeśli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony, a gdy wejdzie i wyjdzie, znajdzie sobie pastwisko.

¹⁰Złodziej przychodzi tylko po to, by kraść, zarzynać i niszczyć. Ja przyszedłem, aby owce miały życie i to życie w całej pełni.

¹¹Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz oddaje za owce własne życie.

¹²Najemnik, który nie jest pasterzem ani właścicielem owiec, gdy widzi, że zbliża się wilk, porzuca owce i ucieka, wilk zaś porywa je i rozpędza.

¹³Najemnik zachowuje się tak, dlatego że jest tylko najemnikiem i nie zależy mu na owcach.

¹⁴Ja jestem dobrym pasterzem. Znam moje owce. One też Mnie znają,

¹⁵podobnie jak Ojciec zna Mnie, a Ja znam mego Ojca. I za owce oddaję własne życie.

¹⁶Mam też inne owce, nie należące do tej zagrody. Te również muszę sprowadzić. Będą one słuchać mojego głosu i powstanie jedno stado i jeden pasterz.

¹⁷Ojciec dlatego Mnie kocha, że Ja oddaję swoje życie, by następnie je odzyskać.

¹⁸Nikt nie odbiera mi życia. Oddaję je z własnej woli. Mam prawo je oddać i mam prawo je odzyskać. Takie polecenie otrzymałem od mojego Ojca.

¹⁹Słowa te wywołały kolejny rozłam wśród Żydów.

²⁰Wielu spośród nich mówiło: Ma demona, postradał zmysły! Dlaczego Go słuchacie?

²¹Inni twierdzili: To nie są słowa człowieka opętanego przez demona. Czy demon może otwierać niewidomym oczy?

²²Obchodzono wówczas w Jerozolimie rocznicę poświęcenia świątyni. Była zima

²³i Jezus przechadzał się po świątyni, po portyku Salomona.

²⁴Wtedy obstąpili Go Żydzi i zapytali: Jak długo będziesz trzymał nas w niepewności? Jeśli Ty jesteś Chrystusem, powiedz nam wyraźnie.

²⁵Jezus na to: Powiedziałem wam, lecz nie wierzycie. Świadczą o Mnie dzieła, których dokonuję w imieniu mojego Ojca.

²⁶Wy jednak nie wierzycie, gdyż nie jesteście z moich owiec.

²⁷Moje owce słuchają mojego głosu, Ja je znam, a one idą za Mną.

²⁸Ja też daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.

²⁹Mój Ojciec, który mi je dał, przewyższa wszystkich i nikt nie zdoła ich wydrzeć z ręki mego Ojca.

³⁰Ja i Ojciec jesteśmy jedno.

³¹Żydzi znów chwycili za kamienie, aby Go ukamienować.

³²Wtedy Jezus zapytał ich: Pokazałem wam wiele dobrych dzieł pochodzących od mojego Ojca. Za które z tych dzieł chcecie Mnie ukamienować?

³³Żydzi odpowiedzieli: Nie chcemy Cię ukamienować za dobre dzieło, ale za obrazę Boga oraz za to, że Ty, chociaż jesteś człowiekiem, czynisz siebie Bogiem.

³⁴Jezus na to: Czy w waszym Prawie nie zostało napisane: Ja powiedziałem: Jesteście bogami?

³⁵Jeśli autor nazwał bogami tych, do których skierowano Słowo Boże — a Pismo jest nienaruszalne —

³⁶to dlaczego wy Tego, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, oskarżacie o bluźnierstwo z powodu słów: Jestem Synem Bożym?

³⁷Jeśli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, nie wierzcie Mi.

³⁸Jeśli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie tym dziełom, abyście poznali i rozumieli, że we Mnie jest Ojciec, a Ja w Ojcu.

³⁹Po raz kolejny więc starali się Go schwytać, ale wymknął się im z rąk.

⁴⁰Następnie znów odszedł za Jordan, na miejsce, gdzie swego czasu chrzcił Jan, i tam pozostał.

⁴¹A wielu przychodziło do Niego i mówiło: Jan wprawdzie nie dokonał żadnego znaku, ale wszystko, cokolwiek o Nim powiedział, było prawdą.

⁴²I wielu tam w Niego uwierzyło.