Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 2 Koryntian 11 Bible Online

2 Koryntian 11 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

2 Koryntian 11

¹O, gdybyście mogli znieść odrobinę szaleństwa z mojej strony! Właściwie znosicie.[16]

²Nie przeczę, jestem o was zazdrosny — Bożą zazdrością. Poślubiłem was bowiem z jednym mężem, aby postawić przed Chrystusem czystą dziewicę.

³Obawiam się jednak, czy w jakiś sposób — podobnie jak wąż zwiódł Ewę swoją przebiegłością — wasze myśli nie zostały skażone i odwiedzione od szczerości i czystości względem Chrystusa.

⁴Bo gdy przychodzi ktoś inny, głosi Jezusa, którego nie głosiliśmy, lub gdy przyjmujecie innego ducha, nie tego, którego otrzymaliście, lub inną dobrą nowinę, nie tę, którą przyjęliście, wówczas znosicie to z łatwością.

⁵Otóż uważam, że w niczym nie ustępuję tym arcyapostołom.

⁶Jeśli nawet jestem prostakiem w mowie, to jednak nie w poznaniu — przecież nasze postępowanie pośród was było całkowicie jawne.

⁷Czy popełniłem grzech — poniżając się dla waszego wywyższenia — że za darmo głosiłem wam ewangelię?

⁸Inne kościoły złupiłem, przyjmując wsparcie, aby wam służyć.

⁹A gdy przebywając u was, znajdowałem się w niedostatku, kogo obciążałem? Przecież mój brak uzupełnili bracia przybyli z Macedonii. W niczym nie byłem ciężarem — tego pilnowałem i będę pilnował.

¹⁰Mówię prawdę w Chrystusie: W granicach Achai ta chluba nie zostanie mi zabrana.

¹¹Dlaczego tak postępowałem? Dlatego, że was nie kocham? Bóg to wie!

¹²Czyniłem tak, i będę czynił, aby odebrać podstawę do chluby tym, którzy jej szukają. Niech w tym, czym się szczycą, okażą się tacy, jak my!

¹³Bo oni są fałszywymi apostołami, nieuczciwymi pracownikami. Podszywają się tylko pod apostołów Chrystusa.

¹⁴I nic dziwnego. Przecież sam szatan podszywa się pod anioła światłości.

¹⁵Cóż więc szczególnego, że jego parobkowie podszywają się pod przedstawicieli sprawiedliwości? Lecz ich koniec będzie zgodny z ich czynami!

¹⁶Powtarzam: Niech mnie nikt nie uważa za nierozumnego. A jeśli już, to przyjmijcie mnie jako takiego, abym i ja mógł się nieco poszczycić.

¹⁷To, co mówię, mówię nie po myśli Pana, lecz jakby w przypływie szaleństwa. Ono jest podstawą tej chluby.

¹⁸Ponieważ tak wielu szczyci się według ciała, spróbuję i ja.

¹⁹Przecież jako rozumni łatwo znosicie nierozumnych!

²⁰Znosicie też, gdy was ktoś zniewala, gdy was ktoś objada, gdy ktoś wykorzystuje, gdy się nad wami wynosi, gdy po twarzy bije.

²¹Ze wstydem mówię: W tym my byliśmy słabi. Jeśli inni są tacy odważni — w przypływie szaleństwa to mówię — to i ja się ośmielę.

²²Hebrajczykami są? Ja także. Izraelitami? Ja także. Potomstwem Abrahama? Ja także.

²³Sługami Chrystusa są? Jako obłąkany mówię: Tym bardziej ja! Więcej zaznałem trudów, częściej byłem w więzieniach, ponad miarę poddawano mnie chłostom, często bywałem w śmiertelnym niebezpieczeństwie.

²⁴Od Żydów otrzymałem pięć razy po czterdzieści razów bez jednego,

²⁵trzy razy byłem chłostany,[17] raz ukamienowany, trzy razy rozbił się ze mną okręt, dzień i noc spędziłem na pełnym morzu.

²⁶Często bywałem w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach ze strony zbójców, w niebezpieczeństwach ze strony rodaków, w niebezpieczeństwach ze strony pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustkowiu, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach między fałszywymi braćmi;

²⁷w trudzie i znoju, często w bezsennych nocach, w głodzie i pragnieniu, często w postach, na zimnie i w nagości.

²⁸Poza tymi sprawami zewnętrznymi, pozostaje moja codzienna odpowiedzialność, troska o wszystkie kościoły.

²⁹Kto słabnie, a mnie to nie osłabia? Kto wywołuje skandale, a ja przy tym nie płonę?

³⁰Skoro już muszę się szczycić, to będę się szczycił moją słabością.

³¹Bóg i Ojciec Pana Jezusa, On, błogosławiony na wieki, wie, że nie kłamię.

³²W Damaszku namiestnik[18] króla Aretasa wystawił warty w mieście Damasceńczyków, aby mnie schwytać.

³³Lecz spuszczono mnie w koszu przez okienko w murze i tak wymknąłem mu się z rąk.