Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Hebrajczyków 6 Bible Online

Hebrajczyków 6 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Hebrajczyków 6

¹Dlatego pomińmy podstawy nauki o Chrystusie. Przejdźmy do spraw doskonałości. Nie kładźmy znów fundamentu z prawd o odwróceniu się od martwych uczynków i zawierzeniu Bogu,

²z nauki o chrztach,[9] o nakładaniu rąk, o zmartwychwstaniu i o sądzie wiecznym.

³Tak też uczynimy, jeśli Bóg pozwoli.

⁴Nie da się bowiem raz oświeconych, którzy ponadto posmakowali niebiańskiego daru i którym dano stać się uczestnikami Ducha Świętego,

⁵którzy zakosztowali wspaniałości Słowa Bożego oraz mocy przyszłego wieku,

⁶a którzy odpadli, ponownie doprowadzić do opamiętania, gdyż oni sami sobie krzyżują Syna Bożego i wystawiają Go na publiczną zniewagę.

⁷Ziemia, która często pije spadający na nią deszcz i tym, którzy ją uprawiają, zapewnia dobre zbiory, otrzymuje od Boga pochwałę.

⁸Ta natomiast, która rodzi ciernie i osty, jest bezużyteczna i bliska przekleństwa, a jej kresem — spalenie.

⁹Ale chociaż tak mówimy, jesteśmy co do was, drodzy, przekonani o rzeczach lepszych, wynikających ze zbawienia.

¹⁰Bóg przecież nie jest niesprawiedliwy. On nie zapomni o waszym dziele i o miłości dla Jego imienia. Dowiedliście jej swą wcześniejszą oraz obecną posługą na rzecz świętych.

¹¹Pragniemy zaś, aby — w obliczu całkowitej niezawodności nadziei — każdy z was aż do końca przejawiał to samo poświęcenie,

¹²abyście nie stali się ociężali, lecz byli naśladowcami tych, którzy przez wiarę i cierpliwość dziedziczą obietnice.

¹³Zauważmy dalej, że gdy Bóg składał Abrahamowi obietnicę i nie miał nikogo większego, na kogo mógłby przysiąc, przysiągł na siebie samego.

¹⁴Oświadczył: Zaręczam, że ci pobłogosławię i rozmnożę cię obficie.

¹⁵A ponieważ Abraham cierpliwie czekał, otrzymał to, co było treścią obietnicy.

¹⁶Ludzie bowiem przysięgają na kogoś większego. Przysięga zamyka każdy ich spór.

¹⁷Dlatego Bóg, chcąc mocniej przekonać dziedziców obietnicy o niewzruszoności swego postanowienia, poręczył je przysięgą.

¹⁸Uczynił tak, abyśmy dzięki dwom niezmiennym posunięciom, co do których niemożliwe jest, aby Bóg zawiódł, my, którzy ocaleliśmy, mieli mocną zachętę do uchwycenia leżącej przed nami nadziei.

¹⁹Trzymamy się jej jako kotwicy duszy, pewnej i niewzruszonej, sięgającej aż poza zasłonę,

²⁰gdzie jako przewodnik wszedł w naszym imieniu Jezus, stając się na wieki Arcykapłanem według porządku Melchizedeka.