Read Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 Sędziów 5 Bible Online

Sędziów 5 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza I, 2018 bible

Sędziów 5

¹Tego dnia Debora — wraz z Barakiem, synem Abinoama — zaśpiewała tak:

²Za rozpuszczone loki[33] w Izraelu, za lud gotów walczyć — błogosławcie PANA![34]

³Posłuchajcie, królowie! Uważajcie, wodzowie! Chcę zaśpiewać, pragnę śpiewać PANU, pragnę zagrać PANU, Bogu Izraela!

⁴PANIE, gdy wychodziłeś z Seiru, gdy nadchodziłeś z pól Edomu, ziemia się trzęsła, z nieba kropiło, tak, obłoki spływały wodą!

⁵Góry drżały[35] przed PANEM z Synaju, przed obliczem PANA, Boga Izraela!

⁶Za dni Szamgara, syna Anata, za dni Jael znikły karawany,[36] a wędrowcy chodzący drogami musieli wybrać mniej dostępne szlaki.

⁷Porzucono wsie! W Izraelu! Owszem, porzucono! Aż ja powstałam, Debora, nastałam, jako matka, w Izraelu.

⁸On wybrał sobie nowych bogów[37] — i zaraz wojownicy zjawili się w bramach![38] Bo czy widziano tarczę lub włócznię u czterdziestu drużyn[39] w Izraelu?

⁹Moje serce bije wodzom Izraela — i ludowi gotowemu walczyć! Błogosławcie PANA!

¹⁰Wy, jeźdźcy na płowych oślicach, wy, goście na zdobnych dywanach, wy, podróżni idący drogami — zanućcie!

¹¹Głos tych, którzy dzielą łup[40] przy wodopojach, wylicza wszystkie słuszne wyroki PANA, dowody, że sprawiedliwość oddał wsiom Izraela! Zaraz potem ku bramom wyruszył lud PANA!

¹²Zbudź się, zbudź, Deboro! Zbudź się, zbudź, zanuć pieśń! Wstań, Baraku, gnaj pojmanych, ty, synu Abinoama!

¹³Tak, zstąpiła reszta szlachetnych wśród ludu, PAN zstąpił do mnie pośród bohaterów:[41]

¹⁴z Efraima — z korzeniem w Amaleku — szli za tobą, Beniaminie, z twoim wojskiem. Od Makira zstąpili wodzowie, z Zebulona dzierżący buławę.

¹⁵Byli z Deborą książęta z Issachara, a Issachar, podobnie jak Barak, dał się ponieść w dolinę swoim nogom! A w rodach Rubena? Wielkie rozważania!

¹⁶Dlaczego siedziałeś przy popiołach ognisk,[42] by słuchać fujarek nucących przy stadach? Tak, w rodach Rubena — wielkie rozważania!

¹⁷Gilead? Ten mieszkał za Jordanem! A Dan? Żeglował statkami! Aszer zamieszkał u wybrzeży morza i osiadł nad swymi zatokami.

¹⁸Zebulon! To lud! Ten nie bał się śmierci! Także Naftali, gdy przyszedł z wyżyn swoich pól.

¹⁹Ściągnęli królowie! Walczyli! Walczyli wtedy władcy Kanaanu, w Tanak, nad wodami Megiddo, lecz srebra w niegodziwym zysku nie zgarnęli!

²⁰Z niebios bowiem walczyły z nimi gwiazdy, ze swoich torów walczyły z Siserą!

²¹Porwał ich także nurt potoku Kiszon! Potok odwieczny uniósł ich swymi prądami! Krocz, moja duszo! Ruszaj z całą mocą![43]

²²Dudniły wtedy setki końskich kopyt w pędzie szalonym dzielnych wojowników!

²³Przeklnijcie Meroz! — orzekł Anioł PANA. Rzućcie przekleństwo na jego mieszkańców! Nie przyszli bowiem, tak jak PAN, ze wsparciem, kiedy PAN pomagał bohaterom walczyć.[44]

²⁴Błogosławiona Jael, bardziej niż inne kobiety, żona Kenity Chebera, błogosławiona w swoim namiocie!

²⁵Chciał wody — dała mu mleka! Śmietanę przyniosła w kosztownej czaszy!

²⁶Lewą ręką sięgnęła po palik, w prawą rękę ujęła młot i rozbiła Siserze głowę, do ziemi przygwoździła skroń.

²⁷Między jej stopami osunął się i padł, między jej stopami osunął się i legł, tam, gdzie się osunął, leżał ugodzony!

²⁸Przez okno wygląda ze łzami matka Sisery, przez kratę. Dlaczego opóźnia się przyjazd jego jazdy i wciąż nie słychać turkotu rydwanów?

²⁹Pocieszają ją jej mądre księżniczki, a i ona sobie powtarza:

³⁰Pewnie zwyciężyli i dzielą się łupami, jedną branką lub dwiema na głowę. Barwny łup zagarnia Sisera z farbowanych, wzorzystych tkanin, kolorowych, podwójnie tkanych, na ozdobę, na karki zdobywców!

³¹Tak niech poginą wszyscy twoi wrogowie! A PAN z tymi, którzy Go kochają! Niech będzie jak wschód słońca w całej swojej mocy.[45] Potem uspokoiło się w ziemi na czterdzieści lat.