Read Sangir PĚNDARIADI 29 Bible Online

PĚNDARIADI 29 - Sangir bible

PĚNDARIADI 29

¹I Yakub naněpasu raral᷊engange kụ nakoạ sol᷊ong banua su sěmbekan daki wọu Kanaan.

²Sěngkělěndịu i sie nakasilo pahighi sěmbaụ su tenene, kụ su rěduhe tangu piạ kambing dingangu domba těllung gapaěng mạhundal᷊oka tụtatal᷊iwung pahighi kụ tiasa e apạnginung sene. Pahighi ene tangu mạtatakạ u watu ghěguwạ.

³Mạengu kal᷊awọu ghapaěngu kambing dingangu domba seng natampung sene, tangu manga měndal᷊ukade měmpělunggịem batu ene wọu mohongu pahighi e sol᷊ong sěndihange, mase kambing dingangu domba e iapěnginung. Bọu ene manga měndal᷊ukade saụewe měmpanakạ pahighi ene kạpia.

⁴Mase nakiwal᷊ọe i Yakub su manga měndal᷊ukadẹ̌ apang ene sene, ”Ei manga hapị! Kai wọu apa i kamene ini e?” ”Bọu Haran,” sasimbang i sire.

⁵I Yakub nakiwal᷊o kạpia, ”Masingkạ e i kamene si Laban anạ i Nahor?” ”Masingkạ,” sasimbang sire.

⁶”Kereapa habare?” angkuěngkewen Yakub kapia. ”Měngkate mapapia,” sasimbang i sire. ”Kakěllạ e ramahi anạ e wawine i Rahel. I sie riměnta mẹ̌bawa ghapaěngu kambing dingangu dombang amange.”

⁷Angkuěng i Yakub, ”Ěllo e reng tawe nạpihe, dingangu reng tawe nịdating tempone kambing dingangu domba e ipasuẹ̌ su ral᷊ungu kurunge. Kawe unụe manga binatang e tawe niapěnginung i kamene, mase wuhụ e saụ apakaěng i kamene rěmpugẹ̌ tangu?”

⁸Angkuěng i sire, ”I kami wuhụ e nakapanginung u manga domba ene, kereu kal᷊awọu ghapaěngu domba e seng kạtatampung sini, dingangu maẹngu watu e sem bọu nilekesẹ̌.”

⁹Ene i Yakub deng kapẹ̌dudatone ringangʼi sire, i Rahel narěnta ringangu ghapaěngu kambing dingangu domba.

¹⁰Sarangke i Yakub nakasilo si Rahel dingangu ghapaěnge ene, i Yakub himaungke pahighi ene mase nělunggị e watu tatakạ e sol᷊ong sěndihange ringangu napěnginung u binatange.

¹¹Bọu ene i sie riměngu si Rahel, apidu kạsangị e ual᷊ingu simuẹ̌ pěndang.

¹²Ene i sie něbera si Rahel, ”Iạ e kai anạ i Ribka wawineng amangu.” Mase timal᷊angke i Rahel sol᷊ong bal᷊ene nědeạu měběkeng hal᷊ẹ̌ ene si amange.

¹³Ene i Laban nakaringihe habarẹ̌ maul᷊ị i Yakub, anạ u wawinene e, i sie měngkatewe timal᷊ang naněnsomahẹ̌. I Laban limahěkụ e si Yakub mase nirěnguange, kụ niparingange sol᷊ong bal᷊ene. Wọuten i Yakub něběkẹeng kakakoạ e si Laban,

¹⁴i Laban nẹ̌bera u, ”Mamben těngadẹ̌, i kau e kai anạ u sěmbaụku marědu-rěduhẹ̌.” I Yakub natanạ sene sěmbul᷊ang tinalung.

¹⁵Piạ su sahěllo něberạe i Laban si Yakub, ”I kau e tawe hinone měmunara su anuku kụ tawẹ pul᷊ise, kětạeng ual᷊ingu i kau e kai anạ u wawineku. Kai pirạ e tatendenge su kapulunu tangu?”

¹⁶Kutẹu i Laban kai piạ anạ e wawine ruang katau; i akang arenge i Lea, arawe tuari arenge i Rahel.

¹⁷I Lea e matane mal᷊ěnggihẹ̌,[57] arawe i Rahel tangu ghahị e maholẹ dingangu masadadạ.

¹⁸I Yakub e tangu kai piạ kapulune si Rahel, hakịu i sie simimbang si Laban, ”Iạ e mapulu měmunara karěngụ u pitu taung kereu i Tatạ mal᷊uasẹ̌ iạ kai mẹ̌kawing i Rahel.”

¹⁹Angkuěng i Laban, ”Mapiawe i sie takụ ighěllị si kau, sul᷊ungu maghěllị su taumata wal᷊ine; kụ katanạ e sini.”

²⁰Tangu nětahamawụewe i Yakub karẹ̌ngụ e pitu taung mědeạu makaěbạ si Rahel, kụ apan taung měngkate mědẹ̌dal᷊iu kerẹ e manga kětạeng pira ěllo, ual᷊ingu kakěndage su mahuala ene.

²¹Bọu ene i Yakub nẹ̌bera si Laban, ”Pitu taung seng nal᷊iu; kụ iạ e kai seng mapulu mẹ̌kawing dingangu anạ i Tatạ.”

²²Mase i Laban němangungke sal᷊iwang kụ něhaěngke kěbị taumata su soa ene.

²³Arawe su sěhěbi ene tangu wal᷊inewe i Rahel, kutẹu kawe i Lea nitondang Laban si Yakub, kụ i Yakub e himaungke si Lea. (

²⁴I Laban tangu nangonggọu ěllange i Zilpa su anạ e i Lea niapakakoạ ěllange.)

²⁵Kutẹu sěngkamal᷊ukade, i Yakub nasingkạ u kawe i Lea nipẹ̌kawingange. Mase i Yakub e nakoạ e sol᷊ong anung Laban kụ nẹ̌bera, ”Unụe i Tatạ nẹ̌koạ si siạ kere ini? Karạkawe ual᷊ingu i Rahel iạ nẹ̌tahamawu kere ini? Kawe unụe i Tatạ něngakal᷊ẹ̌ siạ?”

²⁶I Laban simimbang, ”Tumuhụ tundune sini e, tuari tawe wotonge ipẹ̌kawing kal᷊imona wọu i akang.

²⁷Pangampal᷊ẹ̌ko sarang mal᷊iu sěngkamisa ěllong sal᷊iwangu pẹ̌kakawingu, hědolaing iạ mangonggọ i Rahel si kau l᷊ai, kereu i kau relain saụ mẹ̌tahamawu pitu taung si siạ.”

²⁸I Yakub kimire, kụ sarangke sal᷊iwang e nal᷊iụ e, tangu i Laban nangonggọewelaing anạ e i Rahel e si sie niapakakoạ kawinge. (

²⁹I Laban nangonggọu ěllange wawine kụ arenge i Bilha si Rahel, mědeạu makoạ ěllange.)

³⁰I Yakub mal᷊aing nẹ̌kawing dingangʼi Rahel, kụ i sie limembong kakěndage si Rahel wọʼi Lea. Bọu e i sie nẹ̌tahamawu kạpia pitu taung karěngụ e.

³¹Ené MAWU nakasilọe u i Rahel kawe limembong i kẹ̌kěndagʼi Yakub. MAWU napakawalan Lea namantelʼu sěngkatau anạ e, arawe i Rahel ute tawe nakahombang anạ e.

³²I Lea piạ kal᷊uwaenge mase namantelu sěngkatau anạ esẹ. Angkuěnge, ”MAWU seng nakasilo kasasusaku, kụ ini e kawingku e reng kuměndagu iạ.” Mase siněbạ e anạ e ene si Ruben.[58]

³³I Lea piạ kal᷊uwaenge kapia kụ němantelu sěngkatau anạ e esẹ. Angkuěng i Lea e, ”MAWU e seng nangonggọu anạ ini kapia ual᷊ingu niraringihange u iạ tawe nikakěndage.” Mase siněbạe anạ e ene i Simeon.[59]

³⁴I Lea saụewe piạ kal᷊uwaenge kụ namantelʼu sěngkatau anạ esẹ. Angkuěnge, ”Ini e kawingku seng něngalembon naikị dingangku, ual᷊ingu iạ seng namantelu anạ esẹ tatěllu.” Mase siněbạ e anạ e ene si Lewi.[60]

³⁵Bọu ene i Lea nẹ̌saụ kapia piạwe kal᷊uwaenge kụ namantelu anạ esẹ. Angkuěnge, ”Kụ ini e iạ deng mẹ̌dalo MAWU.” Mase nisěbạ e anạ e ene i Yehuda.[61] Bọu ene i Lea nangědọ e namantelẹ̌ e.