Read Sangir YESAYA 47 Bible Online

YESAYA 47 - Sangir bible

YESAYA 47

¹ MAWU e něhengetang, ”Ei, Babel, lintụko wọu kal᷊aianengu, ringangu kaiangko su wowong awul᷊ẹ̌. I kau e wal᷊inewe matawa ringangu maholẹ kere nạung kal᷊imona e.

²Gilingko tapoěng e ringangu watu; lekesẹ̌ko paporongu, kal᷊engkengko lakụ u e sarang ikasilo humobẹ bisị u, ringangu liuko wọu manga sal᷊ụ.[67]

³Taumata sarung makasilo si kau e těntol᷊e, lẹ̌heghesang dingangu tětahumeang. Iạ e sarung měmal᷊isẹ̌ une si kamene, ringangu tawẹ u sarang manga sěngkatau Takụ ipakal᷊iwirẹ̌.”

⁴Duatang Israelẹ̌ susi e něliwirẹ̌ si kitẹ e, arengʼE kai MAWU Limembong Kawasa e.

⁵MAWU e něhengetang su Babelẹ̌ e, ”Karěmase, ringangu suẹ̌ko su ral᷊ungu kararěndung. I kau e tawe lai sarung isẹ̌bạ ’Datung manga kararatuang manga wawine.’

⁶Kal᷊imona Iạ e limangehẹ̌ su umatẹ̌-Ku e, i sire tawe lai Takụ nirekeng tataghuaneng-Ku. Mase i sire e Takụ nisarakang si kamene, ringangu i kau e tawe kumakěndagʼi sire, saral᷊aing apang maghaghurang e lěepisangu katatingkaị.

⁷I kau e mẹ̌ngěnna u sarung makoạ datu wawine sarang marěngụ-děngụ, dingangu tawe makahěngang arau mẹ̌ngěnna samurine.

⁸ Ual᷊ingu ene pẹ̌daringihẹ̌ko si Siạ, ei kau puluang mẹ̌deạ karaluasẹ̌ mạdunia e. Su naungu pẹ̌bawiahu e mal᷊enehẹ̌, dingangu tawẹ apa kụ mẹ̌sul᷊ungu i kau. Katihokangu i kau e tawe sarung mawal᷊u, ringangu hitenu e tawe sarung mawinasa.

⁹Kaiso tumbạeng kadodọ tempo su ral᷊ungu sěhěllo, hal᷊ẹ̌ darua ene sěngkahindọ nariadi. Manilaing i kau e mẹ̌pakẹ u wawal᷊ikụ mata ringangu lahopa e, kai kawingu e ringangu anạ u e mal᷊aing mapinsul᷊ẹ̌.

¹⁰I kau e makapěndang mal᷊enehẹ̌ su ral᷊ungu kakanoạ u ral᷊akisẹ̌ e, katihọ u kakanoạ u e tawe tatitikang. I kau e ipakapal᷊idu kapelesa ringangu kasingkạ u, katihọ u tawẹ apa mẹ̌sul᷊ung i kau e.

¹¹Kaiso i kau e sarung kaěpisangu hombang, kasingkạ u wawal᷊ikụ u e tawe makasighe. I kau e sarung děntaěngu hombang masaria, kụ tawe makaumal᷊ẹ̌ měnangkisẹ̌ ene. Kawawinasa e sarung duměnta sěngkělěndịu, dingangu tawẹ manga kumbalane kal᷊imona e.

¹²Měngkai pakasasal᷊imaẹ su manga kěbị lahopanu ringangu manga wawal᷊ikụ u e, kụ makạtaghal᷊i si kau reng dokeng i kau kadodọ. I sai wue masingkạ u ene e piạ gunane si kamene, mědeạu měmatakụ manga sědụ u e.

¹³I kau e mawěhạ ual᷊ingu kakěpal᷊u sasasa. Dolohẹ̌ko apam mananěbal᷊ẹ̌ e apasěbang pěngambang si kau; i sire apang seng němpananěsui kal᷊awọu pondol᷊u langị e ringangu měmpạngěndung kakakoạ u manga wituing, dingangu su apạewen bul᷊ang buhu e měněbal᷊u apạ[68] e makoạ su pẹ̌bawiahu.

¹⁴Kakělla, i sire e mẹ̌sul᷊ungu kalung ěmme mahěgu riměllị; tawe makaambang batangeng i sire hala e! Děllị u putung ene e tumanịu matětị baugʼi sire, bal᷊inewe putung matětị baugu měndarang.

¹⁵Kai ene gunane manga měnaněbal᷊ẹ̌ e waugʼi kau kụ makạtaghal᷊i si kau e ren dokeng i kau kadodọ e; sěngkatau-sěngkatau e tamai němpaněntang i kau; tawẹ u riměnta waugu mẹ̌tul᷊ung i kau e.”