Read Sangir YESAYA 56 Bible Online

YESAYA 56 - Sangir bible

YESAYA 56

¹MAWU e něhengetang su manga umatʼE, ”Pẹ̌koạko apang kaadilẹ̌ e kụ koạ kere tita-Ku. U kate kadodọ tempo l᷊ai Iạ e ruměnta měngambang si kamene ringangu kạadilẹ̌-Ku e ipakal᷊ahẹ.

²Takụ al᷊amateng taumata kụ manusi ěllon Sabatẹ̌ dingangu tawe mapakawělisu ěllo ene. Taumata kụ tawe mẹ̌kakoạ dal᷊akisẹ̌ e sarung Takụ koateng pakapia.”

³Taumata raghị kụ mẹ̌dẹ̌dal᷊aụ dingangu umatʼu MAWU e, tawe wotonge mẹ̌bera u, ”MAWU e tawe napakawalang iạ e měněmba si Sie ringangu manga umatʼE.” Taumata kụ nikạbiri e tawe wotonge mẹ̌tiněnna u, ”Iạ e tawe makoạ umatu MAWU, batụu iạ e tawe makaěbạ pal᷊ahite.”

⁴MAWU e něhengetang si sire e, ”Kereu i kamene měngarẹ̌gang ěllon Sabatẹ̌, kereu i kamene satia su ral᷊ungu manga riandi-Ku ringangu mẹ̌koạ apang makạl᷊uasẹ̌ naung-Ku e,

⁵tangú arengu sarung tahěndungang su ral᷊ungu Wal᷊e-Ku ringangu su tal᷊oarang bansa-Ku. Ene limembong kapiaěnge wọu piạ manga anạ i kamene esẹ dingangu wawine. I kamene Takụ gěllirangu areng kakalẹ̌ kụ tawe sarung kawul᷊enang.”

⁶MAWU e něhengetang su manga tau raghị kụ sen nasowa rekenangu umatʼu MAWU, kụ kukěndagẹ̌ su MAWU ringangu mẹ̌kẹ̌kal᷊iomaneng si Sie, ringangu měngěngadatẹ̌ ěllon Sabatẹ̌ dingangu satia su manga kědonʼE,

⁷ ”I kamene sarun Takụ iwawa sol᷊ong Sion, sol᷊ong bukidẹ̌-Ku susi,[76] ringangu Takụ gěllirangu ral᷊uasẹ̌ su wal᷊eng pẹ̌kakal᷊iomanengang-Ku. Manga sasěmba kụ isěmbang kamene su pěnaněmbaěng-Ku e sarung Takụ itarimạ. Bal᷊e-Ku e sarung isěbạ bal᷊eng pẹ̌kakal᷊iomanengang baugu patikụ bansa.”

⁸Seng kere ini e hengetang u MAWU Limembong Karangetange kụ měnẹ̌nondang Israel apakạpul᷊ẹ bọu pinamembangeng, ”Iạ e sarung mẹ̌bawa kal᷊awọu taumata wal᷊ine mědeạu pẹ̌těngkatakidẹ̌ dingang i sire apan seng natampung.”

⁹MAWU e rimolohu manga wansa raghị pạděnta kere binatang dul᷊u mědeạu pạněmbo umatʼE.

¹⁰Ungkuěng u MAWU e, ”Manga pangahạ u wansa-Ku e kai taumata wuta! I sire tawẹ kasingkạ e manga apa. I sire e kai mẹ̌sul᷊ungu asu mou kụ tawe lumahěbu, kụ kawe tiniạ mang mẹ̌tẹ̌tikị dingangu lụipi. Apạ e mahumpuluang měmpẹ̌tikị!

¹¹I sire mẹ̌sul᷊ungu asu kombangeng kụ tawe maral᷊aedẹ̌. Kal᷊awọu těmbonange ene e tawe makal᷊aěnna. Sěngkatau-sěngkatau e mẹ̌kẹ̌koạ kapulun naunge ringangu mědẹ̌deạ untune sẹ̌sane.

¹²Apang miwawukang e nẹ̌bera, ’Boete i kitẹ měnginung anggorẹ̌ kụ měnginung sarang pakasahe-sahe! Rịěllo e sarung něngalembong kapiane wọu ěllo ini!’ ”