Read Sangir YESAYA 57 Bible Online

YESAYA 57 - Sangir bible

YESAYA 57

¹Taumata mapia ringangu maimang e nairị kụ tawẹ u makal᷊aěnna arau měmpẹ̌nẹ̌naung ene. Bọu nate e, i sire e mal᷊iwirẹ̌ bọu silakạ kụ měngirul᷊e ringangu karal᷊unsemahẹ̌.

³Arawe i kamene, ghal᷊ipohom baradosa e, děntako mědeạu pakighuta! I kamene tawe limembo wọu tahatariang, taumata puluang mawuang dingangu tahapẹ̌sundal᷊ẹ̌!

⁴I sai tangu pạhulẹ̌geěng i kamene? Kai i sai lẹ̌heghesang i kamene? I kamene kai wal᷊inewe hěnton tahakontiang dingangu tahapěngghohaeng tangu?

⁵I kamene měmpạněmba manga mahang duatang katatawang ěntana kụ mapakạbalang batangeng i kamene wẹ̌bal᷊ẹ̌bidang u abul᷊i su manga al᷊ungu kakaluang tẹ̌tahamawuangu. I kamene měmpẹ̌lẹ̌lěbingu manga anạ i kamene su wimbaengu sal᷊ụ, su manga kělẹ u watu.

⁶Kụ hinone wue i kamene měmpěnampungu manga watu l᷊ěno wọu ene. Kai ene wahageangu! Baugu manga watu ene lai i kamene měněbohu anggorẹ̌ dingangu maněmbang gandung. Katihọ u Iạ e mal᷊uasu patikụ tamai ene e.

⁷I kamene taraị sol᷊ong manga wongkong bul᷊ude mědeạu maněmbang sasěmba ringangu mẹ̌batụ kapulung abul᷊inu e.

⁸I kamene něnakẹ manga tul᷊adanu masahigẹ̌ su wowom balakẹ̌ malintang su tukadu wal᷊enu. I kamene seng něněntangu Iạ. I kamene němpěluạ pakeang i kamene ringangu němpẹ̌sengkang su ral᷊okaěng kụ pinakawěnahẹ̌ dingangu sintị i kamene kụ niwaehang i kamene mědeạu mẹ̌tikị dingang, kụ bọu ene i kamene mapakasaheng abul᷊ing kamene.

⁹I kamene mẹ̌pẹ̌pakẹ u l᷊ana ringangu manga wawěngi, mase tamai maněmba mahang duata i Molokh. I kamene rụdolohu manga rarolohang sol᷊ong manga wanua mararau, sarangkewelain duniaʼn tau nate.

¹⁰Běgaweng měngkapěndụ, i kamene měngkate mẹ̌tẹ̌těngkasaghedẹ̌ mědědeạ manga mahang duata. Katihọ i kamene i sire kai makaghěllị u katatoghasẹ̌ buhu, hakịu i kamene tawe měmpělome.

¹¹MAWU e nẹ̌hengetang, ”I sai kai manga mahang duata ene kụ makakatakụ si kamene hakịu i kamene němpẹ̌konti ringangu tawe nẹ̌tahěndung si Siạ? Kụ apa i kamene sen tawe lai maněmba si Siạ ual᷊ingu Iạ e seng marěngụ kahěngang nẹ̌těngkarěmmasẹ̌ tangu?

¹²Kaiso Iạ e měhabarẹ̌ si kamene u; tatuhụ i kamene e kai wal᷊inewe kahěngang, dingangu kal᷊awọu kakanoạ i kamene e tawẹ kěhase si kamene.

¹³Kereu i kamene měmpẹ̌bansagẹ̌ u, walạe kere manga tul᷊ada ene e pěngambang si kamene! I sire sarung mailang itělạ u anging dingangu maparung su ral᷊ungu singongo sěngkasopạ! Arawe taumata kụ mẹ̌tẹ̌těngkaěllung si Siạ e sarung managhuang banua ene, ringangu měněmba si Siạ su Wal᷊e-Ku.”

¹⁴Piạ u nẹ̌bera u, ”Koạko ringangu riahiko raral᷊engang baugu umatẹ̌-Ku, apakarauko kal᷊awọu sasahaghene.”

¹⁵Batụu kai kere ini angkuěngu Ruata Karangetange ringangu susi, kụ kawasa sarang marěngụ-děngụ, ”Iạ e mạtanạ su tampạ marangẹ dingangu susi, kaiso kawe lai su tal᷊oarang taumata apan naunge masanạ dingangu měsẹ̌sěsasilu manga rosane, waugu měngul᷊ị kapia kal᷊okone ringangu pělaharapʼi sire.

¹⁶Tawe sarang baugu karěngụe Iạ e mapẹ̌sal᷊ang umatẹ̌-Ku; tawe měngkai hanesẹ̌ Iạ e lụlangehẹ̌, tadeạu kumbahangbe kal᷊okon sire e měngkapěndụ, sumbal᷊iau kawe Iạ e mapẹ̌biahʼi sire e.[77]

¹⁷Dosang anggang i sire e nakakoạ dal᷊angehẹ̌-Ku e, ual᷊ingu ene i sire, Takụ ihukung dingangu Takụ itěntang. Kaiso i sire kawe makakětị těmbọ i sire ringangu tatapẹ̌ měmẹ̌mile ral᷊enge hala.

¹⁸Iạ e seng nakasilo lulun sire, kaiso i sire sarung lai Takụ ipakaul᷊e. Iạ e sarung měngahạ dingangu mẹ̌tul᷊ung i sire dingangu měhiborẹ̌ taumata apang lụl᷊ahunsusa.

¹⁹ Iạ e sarung měngonggọu karal᷊enehẹ̌ baugu patikụ taumata, baewe apang marani arau lai apang mararau. Iạ e sarung mapakaul᷊eng umatẹ̌-Ku.

²⁰Arawe taumata ral᷊akisẹ̌ e ute kai mẹ̌sul᷊ungu laudẹ̌ piạ luạ e ringangu tawẹ banạ u karal᷊enehẹ̌ e. Sěllihe měbẹ̌bawa onasẹ̌ dingangu manga lěbo.

²¹ Tawẹ apa karal᷊enehẹ̌ baugu apam baradosa e,” angkuěngu MAWU.