Read Sangir HABAKUK 2 Bible Online

HABAKUK 2 - Sangir bible

HABAKUK 2

¹Iạ e mapulu maawị sol᷊ong měnara pěndal᷊ukadengku, dingangu měngampal᷊ẹ̌ apang hinong iwerang MAWU si siạ, dingangu kereapa sasimbangʼE su kakindoạku.

²MAWU e simimbang si siạ kere ini, ”Ketạko pakal᷊ahẹ su kempangu ěntana masipul᷊ụ, apang kụ Takụ nilahẹ si kau, tadeạu i kawasa mal᷊ahẹ.

³Bohẹko ene, u orasẹ̌ ini e wědangbeng bal᷊ine tempone. Arawe orasẹ̌ ene tạ kararěnnane marěnta, kụ apang Takụ nilahẹ si kamene e mang sarung mariadi. Maningbeng luhudu wědang marěngụ, kai měngkate ampal᷊e! Tempone ene mang sarung marěnta ringangu mang tawe masohọ.

⁴Kụ pẹ̌tahěndungke: Taumata ral᷊akisẹ̌ e tawe masal᷊amatẹ̌,[3] arawe taumata kụ mẹ̌kẹ̌koạ kapulun Duata e sarung mẹ̌biahẹ̌ ual᷊ingu kasatiane su Ruata.”

⁵Kakakalạ[4] e hanesẹ̌ mạngakal᷊ẹ̌ taumata. Taumata kụ maanggang e maobotẹ̌ dingangu kẹ̌kal᷊ipusaneng. Mẹ̌sul᷊ungu papate, i sie mal᷊aing tawe mawawul᷊ugẹ̌; bansa mẹ̌bẹ̌bawělasẹ̌ e pẹ̌pul᷊ahoěnge.

⁶Kaiso patikụ apang kinawatạ e ene sarung manindirẹ̌ dingangu měmpẹ̌baheau. I sire sarung mẹ̌bera u, ”Kai pisị i kau watụ u měnẹ̌nampungu apal᷊iwụ kụ bal᷊inewe tataghuanengu! Kạděngụe lai wědang i kau mẹ̌těngkakalạu watangengu kụ měnihasa taumata apang piạ utange si kau ipěmaehẹ̌ utang i sire tangu?”

⁷Kai tawe kinahěnganengu, i kau seng napẹ̌samal᷊ẹu taumata wal᷊ine, kụ mal᷊aing sarung piạ utange ringangu nisihasa ipěmaehẹ̌ rentene. Manga sědụ u e sarung duměnta ringangu mapakariading kau e su katatakutang. I sire sarung měmpěhampasẹ̌ arětạ u!

⁸I kau e seng něhampasẹ̌ bansa l᷊awọ, kai manga wansa apang nakapěllọ e sarung měhampasẹ̌ si kau, ual᷊ingu pěmamate kụ seng nikoạ u ringangu kahiang katatingkaị u niěbạ manga soa rarodọ, soa gaghaghuwạ dingangu tumanạ e.[5]

⁹Kai pisị i kau! I kau e napakakalạ u ral᷊ohom bal᷊enu mase ringangu untunu kinaěbakengu ual᷊ingu pẹ̌tatingkaị u e, tadeạu wal᷊enu hala e mal᷊enehẹ̌ dingangu mal᷊iwirẹ̌ bọu sigěsạ dingangu sigělạ.

¹⁰Kaiso karakinu ene e samatang makakasěpụ u mea su anạu sěngkataunu. Kụ kahiang pělahampasẹ̌ bansa l᷊awọ e, i kau e nakarugi watangengu hala e.

¹¹Katewe mundangu manga watu su meselẹ̌ e mẹ̌kẹ̌kiạ u měngane si kau, dingangu manga rihi su wal᷊e mapakatelengu kakiạ ene.

¹²Kai pisị i kau! I kau e něndarisị u soa niwěnta su karal᷊akisẹ̌ e ringangu nipětị e su pẹ̌papapate.

¹³Manga wansa kụ niapẹ̌samal᷊ẹ u e měbẹ̌bangkuadẹ̌ tawẹ kěhase, ringangu kal᷊awọu sạbarang kụ nipětị i sire e nasueng ěllụ e su putung. Kěbị ene e kai kapulung MAWU e Kụ Limembong Kawasa.

¹⁴Kai kere laudẹ̌ nẹ̌dalulung, kerene lai wanua e sarung ipakapenẹ u kasingkạ mạanuʼm MAWU ringangu kawasanʼE.

¹⁵Kai pisị i kau! I kau e něhinakang dingangu napakameang manga l᷊ampungu; napakasạdongkong i sire e kere tau wukang.

¹⁶Kụ ini e nịdatingkeng gilirangu waugu ipakamea, dingangu wal᷊inewe mědeạu adateng. Kal᷊aadatu e sarung mẹ̌bal᷊ui makoạ kasasamedẹ̌. MAWU e sarung měnihasa si kau manginung bọu lainumangu piạ lohong hukumang si kau. I kau e sarung manginung kụ měngkai apạ e sụsadongkong.

¹⁷I kau e něnuwang manga kakaluang su kěhung Libanon, kụ orasẹ̌ ini e i kau sẹ̌sanu sarung tuwangeng. I kau e němate manga binatange, kụ orasẹ̌ ini e manga binatang e makạtakụ si kau. Kěbị ene e mariadi ual᷊ingu pěmamate ringangu katatingkaị kụ seng kinoạu waugu apan soa rarodọ, soa gaghaghuwạ dingangu apan tumanạ e.[6]

¹⁸Kai pisị i kau! I kau e nẹ̌bera su kalu sěmpotọ, ”Pẹ̌bangungke!” arau su watu ghẹ̌guwạ sěmbaụ, ”Pẹ̌bangungke!” Makakoạ ngae tul᷊ada sěmbaụ makawerang apa-apa si kau? Měnsang katewe tul᷊ada ene nihawengangu wul᷊aeng dingangu sal᷊aka, kai arawe singongo e tawẹ apa si sie. Apa gunane tul᷊adang mahang duata? Ene kětạeng koạ u l᷊iman taumata samatang. Kinaěbakengu wọu ene tumbạeng konti marihutu. Tawẹ mangal᷊ene wue pangangimangu tahakoạ pakal᷊uang su l᷊ěnạu l᷊imane, kụ tawe makawawera ene.

²⁰MAWU e ene su ral᷊ungu Wal᷊enʼE kụ susi; kụ kěnangko patikụ taumata su dunia e mẹ̌těngkarěmmasẹ̌ su těngonʼE.