Read Sanskrit साधोः मत्तिनः अनुसारं शुभः समाचारः 11 Bible Online

साधोः मत्तिनः अनुसारं शुभः समाचारः 11 - Sanskrit bible

साधोः मत्तिनः अनुसारं शुभः समाचारः 11

¹स्‍वान्‌ द्वादशशिष्‍यान्‌ इमान्‌ अनुदेशान्‌ दत्‍वा येशुः यहूदिनां नगरेषु शिक्षयति स्‍म, शुभसमाचारस्‍य प्रचाराय तत्रतः अगच्‍छत्‌।

²योहनः, कारागारे एव मसीहस्‍य कार्याणां चर्चां श्रुत्‍वा स्‍वान्‌ शिष्‍यान्‌ येशोः अन्‍तिकम्‌ इदं प्रष्‍टुम्‌ अप्रेषयत्‌,

³”किं भवान्‌ सः एव अस्‍ति यः आगन्‍ता अस्‍ति, अस्‍माभिः कश्‍चित्‌ अन्‍यः वा प्रतीक्ष्‍यताम्‌?”

⁴येशुः तान्‌ प्रत्‍युवाच, “गच्‍छत, यूयं यत्‌ शृणुत, पश्‍यत वा तत्‌ योहनं कथयत -

⁵अक्षिहीनाः वीक्षन्‍ते, पंगवः विचरन्‍ति, कुष्‍ठिनां शुद्धिः क्रियते, बधिराः शृण्‍वन्‍ति, मृतकाः उत्‍थापयन्‍ते, द्ररिद्रेभ्‍यः शुभसमाचारः श्रावयते।

⁶सः धन्‍यः अस्‍ति यस्‍य विश्‍वासः मयि स्‍थिरः वर्तते।

⁷तेषु शिष्‍येषु गच्‍छत्‍सु येशुः जनसमूहं योहनस्‍य विषये वक्‍तुम्‌ प्रचक्रमे - यूयं निर्जनस्‍थले किं द्रष्‍टुम्‌ जग्‍म? वायुना धूयमानं वेतसं?

⁸न चेत्‌ यूयं किं वीक्षितुं अगच्‍छत, उत सुवाससं परिहितं मानवं द्रष्‍टुम्‌? सुन्‍दरवाससः राजभवनेषु सन्‍ति।

⁹ततः विनिर्गता यूयं कि द्रष्‍टुं? नबिनं किम्‌? अवश्‍यमेव ! अहं युष्‍मान्‌ ब्रवीमि, नबितः महत्तरं नरम्‌।

¹⁰अयं सः एव यस्‍य विषये लिखितम्‌ अस्‍ति - “पश्‍यत, अहं स्‍वदूतं युष्‍माकम्‌ अग्रे प्रहिणोमि। सः तव अग्रे तव मार्गं प्रशस्‍तं करिष्‍यति।”

¹¹अहं युष्‍मान्‌ वदामि - योहनात्‌ महत्तरः न कोऽपि अजायत्‌, तथापि स्‍वर्गराज्‍ये यः लघीयान्‌, सः योहनात्‌ महत्तरः।

¹²योहनस्‍य समारभ्‍य समयात्‌ अद्य यावत्‌ स्‍वर्गराजस्‍य प्राप्‍तये बहु जनाः यतन्‍ते, किन्‍तु येषां हृदये उत्‍साहः अधिकः वर्तते, ते एव स्‍वर्गराज्‍याधिकारं लप्‍स्‍यन्‍ते।

¹³योहनजलसंस्‍कारदातारं यावत्‌ नबिनः, व्‍यवस्‍थाग्रन्‍थाश्‍च अपि, सर्वे राज्‍यस्‍य विषये केवलं भविष्‍यवाणीम्‌ अकुर्वन्‌।

¹⁴इच्‍छथ चेत्‌ मां शृणुत यत्‌ योहनः सः एव एलियाहः अस्‍ति यः आगन्‍ता आसीत्‌।

¹⁵यस्‍य श्रोत्रे स्‍तः शृणुयात्‌।

¹⁶“अहम्‌ अस्‍य कुलस्‍य उपमां कैः सह करवाणि? एते जनाः हट्‌टेषु समासीनैः बालकैः सदृशास्‍तु ते सन्‍ति, ये स्‍वकीयान्‌ सहयोगिनः समाहूय कथयन्‍ति -

¹⁷”अस्‍माभिः युष्‍माकं कृते वंशीवादनं कृतम्‌, परन्‍तु युष्‍माभिः न अनृत्‍यत, वयं अविलपाम, यूयं स्‍वम्‌ उरः न अताडयत।

¹⁸यतः योहनः जलसंस्‍कारदाता आगच्‍छत्‌, यः न भुंक्‍ते न पिबति - जनाः ब्रुवन्‍ति असौ भूतेन आविष्‍टः वर्तते।

¹⁹मानवपुत्रः आगतवान्‌, य भुड्‌.क्‍ते, पिबति च, ते वदन्‍ति - पश्‍यत! एषः मद्‌यपः औदरिकः वर्तते। पापिनां, शुल्‍कसंग्राहकानां मित्रम्‌ अस्‍ति। किन्‍तु परमेश्‍वरस्‍य प्रज्ञा परिणामैः उचिता प्रमाणिता कृता अस्‍ति।”

²⁰तदा येशुः तानि नगराणि धिक्‌कर्तुम्‌ आरब्‍धवान्‌, यानि तस्‍य चमत्‍कारान्‌ अपि दृष्‍ट्‌वा पश्‍चात्तापं न अकुर्वन्‌,

²¹धिक्‌ त्‍वां खुराजिन! धिक्‌ त्‍वां बेतसैदे! युवयोः मध्‍ये ये चमत्‍काराः मया कृताः, तत्‌ सोरे सदोने च अकरिष्‍यत्‌ चेत्‌ ते शाणेन आत्‍मानम्‌ आच्‍छाद्‌य, भस्‍मानि अंगेषु अनुलेप्‍य चेत्‌ पश्‍चात्तापं अकरिष्‍यन्‌।

²²अतएव त्‍वां ब्रवीमि - न्‍यायस्‍य दिवसे युवयोः द्वयोः दशायाः सदोमस्‍य दशा सह्‌यतरा भविष्‍यति।

²³हे कफरनहूम! किं त्‍वम्‌ दिवम्‌ यावत्‌ उथापयिष्‍यते? नहि! त्‍वम्‌ अधोलोके पातयिष्‍यते, यत्‌ चमत्‍कारकार्याणि त्‍वयि कृतानि सन्‍ति, तानि अद्य यावत्‌ अस्‍थास्‍यन्‍ति।

²⁴अतएव त्‍वं ब्रवीमि, न्‍यायस्‍यदिने त्‍वत्रः सदोमस्‍य दशा सहनीयतरा भविष्‍यति।

²⁵तदानीं येशुः अवदत्‌ “पितः! हे स्‍वर्गमर्त्‍ययोः स्‍वामिन्‌, अहं त्‍वं स्‍तौमि। यतः त्‍वया एतत्‌ सकलं वृत्तं सुविज्ञेभ्‍यः ज्ञानिभ्‍यः च निगूह्‌य शिशुभ्‍यः प्रकटीकृतम्‌।

²⁶हे पितः! तुभ्‍यम्‌ एतत्‌ एव अरोचत।

²⁷मम पिता मह्‌यम्‌ सर्वम्‌ समर्पितवान्‌। पितरं विहाय कश्‍चित्‌ अपि पुत्रम्‌ न जानाति। तथैव पितरं कोऽपि न जानाति, केवलं पुत्रं वेत्ति, सैव यस्‍मिन्‌ पुत्रः तं प्रकटं कर्तुम्‌ दयते।

²⁸परिश्रान्‍ताः, भारेण समाक्रान्‍ताः च जनाः ! मम पार्श्‍वम्‌ आयात, युष्‍मभ्‍यं मया विश्रामः दास्‍यते।

²⁹मम युगं स्‍वेषु अर्पयत, मया शिक्षणम्‌ च गृह्‌णीत। यतो अहं नम्रः विनीतश्‍च अस्‍मि। एवं कृते युष्‍माभिः आत्‍मनि शान्‍तिः लप्‌स्‍यते।

³⁰मम युगः सह्‌यः, मम भारः लघुः वर्तते।