Read Sanskrit साधोः मत्तिनः अनुसारं शुभः समाचारः 12 Bible Online

साधोः मत्तिनः अनुसारं शुभः समाचारः 12 - Sanskrit bible

साधोः मत्तिनः अनुसारं शुभः समाचारः 12

¹येशुः विश्रामस्‍य एकस्‍मिन्‌ दिवसे गोधूमक्षेत्रेषु परिव्रजन्‌ आसीत्‌। तस्‍य शिष्‍याः क्षुधया अन्‍विताः जाताः, अतः ते गोधूममंजरीः भड्‌.क्‍त्‍वा भोजने सम्‍प्रवृत्ताः।

²एतत्‌ कार्यम्‌ समालोक्‍य फरीसिनः येशुम्‌ अकथयन्‌ - “भवान्‌ पश्‍यतु, यत्‌ कार्यम्‌ विश्रामदिवसे वर्जितम्‌, भवतः शिष्‍याः तत्‌ एव कार्यम्‌ कुर्वन्‍ति।”

³येशुः तान्‌ अब्रवीत्‌, “किं युष्‍माभिः इदम्‌ न पठितम्‌, यत्‌ यदा दाऊदः, तस्‍य संगिनश्‍च क्षुधाकुलाः आसन्‌, तदा दाऊदः किम्‌ अकरोत्‌?

⁴असौ प्रभुमन्‍दिरं गत्‍वा अर्पणस्‍य रोटिकाः खादितवान्‌। केवलं याजकेभ्‍यः रोटिकाः भोक्‍तुम्‌ अनुमतिः आसीत्‌।

⁵अथवा व्‍यवस्‍थायाम्‌ इदम्‌ न युष्‍माभिः पठितम्‌ यत्‌ याजकाः तस्‍य दिनस्‍य सर्वान्‌ नियमान्‌ लड्‌.घयित्‍वा अपि सर्वथा दोषरहिताः भवन्‍ति।

⁶”अहं त्‍वां ब्रवीमि - अत्र सः समुपस्‍थितः, यः मन्‍दिरात्‌ अपि महत्तरः वर्तते।

⁷अहं बलिदानं न, दयाम्‌ एव कामये - यदि यूयम्‌ अस्‍य तत्‍वम्‌ अज्ञास्‍यध्‍वम्‌, तदा निर्दोषिणः दोषिणः न अकरिष्‍यन्‍त,

⁸यतः मानवपुत्रः विश्रामदिवसस्‍य अपि स्‍वामी वर्तते।”

⁹तत्रतः अग्रे गत्‍वा येशुः फरीसिनाम्‌ सभागृहे अगच्‍छत्‌।

¹⁰तत्र एकः नरः आसीत्‌ यस्‍य हस्‍तः शुष्‍कः आसीत्‌। दोषारोपणकामिनः केचित्‌ जनाः येशुम्‌ अपृच्‍छन्‌, “किं विश्रामदिवसे कस्‍मै स्‍वास्‍थ्‍यदानस्‍य आज्ञा वर्तते?”

¹¹येशुः तान्‌ अवदत्‌, “यदि युष्‍माकम्‌ एकः एव मेषः अस्‍ति, सोऽपि विश्रामवासरे गर्त्ते पतति चेत्‌, किं यूयं तं न निष्‍कासयिष्‍यथ?

¹²मानवः तु मेषात्‌ अपि विशिष्‍यते। अतः विश्रामदिवसे हितकरकार्यम्‌ कर्तुम्‌ अनुमतिः वर्तते।”

¹³अथ येशुः तं नरं प्रति उवाच “स्‍वं हस्‍तं प्रसारय”। सः स्‍वहस्‍तं प्रसारितवान्‌, तस्‍य हस्‍तः, अपरहस्‍त इव स्‍वस्‍थः अभवत्‌।

¹⁴सर्वे फरीसिनः इदं दृष्‍ट्‌वा मन्‍दिरात्‌ बहिः निर्गत्‍य येशोः सर्वनाशम्‌ अधिकृत्‍य मन्‍त्रणाम्‌ अकुर्वन्‌।

¹⁵येशुः एतत्‌ ज्ञात्‍वा तस्‍मात्‌ स्‍थानात्‌ प्रयातवान्‌। बहवः जनाः येशुना सह आसन्‌।

¹⁶सः सर्वान्‌ रोगग्रस्‍तान्‌ जनान्‌ निरामयान्‌ अकरोत्‌, परन्‍तु तान्‌ निर्दिशति स्‍म “युष्‍माभिः मम नाम न प्रसारितव्‍यम्‌।”

¹⁷इत्‍थं नबिनः यशायाहस्‍य इदं कथनं सिद्धम्‌ अभवत्‌ -

¹⁸“एषः मम सेवकः, एषः मया निर्वाचितः; एषः मम परमप्रियः अस्‍ति, अहम्‌ अस्‍मिन्‌ अति प्रसन्‍नः अस्‍मि। अहम्‌ अस्‍मै स्‍वात्‍मानम्‌ अर्पयिष्‍ये अयम्‌ अयहूदिनां मध्‍ये सत्‍यधर्मस्‍य प्रचारं करिष्‍यते।

¹⁹न तु विवादं करिष्‍यते, न तु कोलाहलम्‌। न तु विपणीषु कश्‍चित्‌ अस्‍य शब्‍दान्‌ श्रोष्‍यति।

²⁰असौ न तु खंडवेतसं त्रुटिष्‍यति न तु धूमायितदीपवर्त्तिम्‌ निर्वापयिष्‍यति, यावत्‌ सत्‍यधर्मम्‌ विजयान्‍तिकं न नेष्‍यति।

²¹अस्‍य नाम्‍नि अयहूदीनाम्‌ जातयः आस्‍थां विधास्‍यन्‍ति।”

²²कस्‍मिंश्‍चिद्‌ दिवसे जनाः एकम्‌ अन्‍धं तथा भूताविष्‍टं मूकं मनुष्‍यं येशोः समीपे आनयन्‌। येशुः सद्‌यः तं स्‍वस्‍थं चकार, सोऽपि तत्‍क्षणमेव द्रष्‍टुं वक्‍तुम्‌ च आरब्‍धवान्‌।

²³सर्वे साश्‍चर्यम्‌ इदम्‌ अब्रुवन्‌, “किं दाऊदस्‍य पुत्रः असौ अयम्‌ एव हि वर्तते?

²⁴तत्‌ श्रुत्‍वा फरीसिनः अवदन्‌, “असौ नरकदूतानां नायकस्‍य बअलजबुलस्‍य साहाय्‍येन भूतान्‌ निःसारयति।”

²⁵येशुः तेषां मनोभावं ज्ञात्‍वा अवदत्‌, “यस्‍मिन्‌ राज्‍ये भिन्‍नत्‍वम्‌ आगच्‍छति, तत्‌ नष्‍टं भवति।

²⁶यस्‍मिन्‌ गृहे, नगरे वा भिन्‍नत्‍वम्‌ आयाति, तत्‌ न स्‍थास्‍यते।

²⁷चेत्‌ अहं बअलजबूलस्‍य साहाय्‍येन भूतान्‌ निःसारयामि तर्हि युष्‍माकम्‌ आत्‍मजाः कस्‍य साहाय्‍यम्‌ आश्रिताः तान्‌ भूतान्‌ निःसारयन्‍ति? अतः ते युष्‍माकं न्‍यायं करिष्‍यन्‍ति।

²⁸परन्‍तु यदि अहं परमेश्‍वरस्‍य आत्‍मना भूतान्‌ निःसारयामि, तदा अवश्‍यम्‌ एव परमेश्‍वरस्‍य राज्‍यं युष्‍माकं समीपं समुपस्‍थितम्‌।

²⁹“कः कस्‍यचिद्‌ बलिष्‍ठस्‍य गेहं प्रविश्‍य सर्ववस्‍तूनि लुण्‍ठितं शक्‍नोति, यावत्‌ सः तं न बध्‍नाति, तावत्‌ स तथा कर्तुम्‌ न शक्ष्‍यति।

³⁰“यः मया सह न वर्तते, सः मम विरोधी अस्‍ति, यः मया सह न चिनोति, सः विकीर्यते।

³¹“अतः युष्‍मान्‌ अहं ब्रवीमि - मनुष्‍याणां सर्वविधं पापं, प्रभोः निन्‍दा अपि क्षमिष्‍यते, परन्‍तु पूतात्‍मनः निन्‍दा न कदापि क्षमिष्‍यते।

³²कश्‍चित्‌ मानवपुत्रस्‍य विरुद्धं यदि भाषते, असौ अपि क्षमिष्‍यते, परन्‍तु यः पवित्रात्‍मनः प्रतिकूले वदिष्‍यति, सः कदापि न क्षमिष्‍यते - न तु इहलोके न परलोके च।

³³“वृक्षं साधुः मन्‍यताम्‌, तस्‍य फलानि अपि, अथवा वृक्षम्‌ असाधुः मन्‍यताम्‌, तस्‍य फलानि च अपि। वृक्षः फलेन विज्ञायते।

³⁴रे सर्पशावकाः ! यूयं दुष्‍टाः पुनः साधुः वचः वक्‍तुं कथं क्षमाः? यत्‌ हृदये वर्तते, तत्‌ एव मुखात्‌ बहिः निःसरति।

³⁵साधुः स्‍वसाधुभांडारात्‌ सत्‌ वस्‍तु निःसारयति, असाधुः स्‍व असाधुतः भाण्‍डारात्‌ असत्‌ वस्‍तु च।

³⁶“अहं युष्‍मान्‌ वदामि -न्‍यायस्‍य दिवसे मनुष्‍यैः स्‍वस्‍य वचसः एकैकस्‍य समुत्तरम्‌ प्रदातव्‍यं भविष्‍यति,

³⁷यतः यूयं स्‍वकीयैः वचनैः एव निर्दोषाः अथवा दोषिणः भविष्‍यथ।”

³⁸तदानीं केचित्‌ शास्‍त्रिणः फरीसिनश्‍च येशुम्‌ अवदन्‌, “गुरो! किंचित्‌ तव अभिज्ञानं वयं द्रष्‍टुमुत्‍सुकाः।”

³⁹येशुः तान्‌ प्रत्‍युवाच, “अयं दुष्‍टः अधार्मिकश्‍च अयं वंशः किंचित्‌ अभिज्ञानं द्रष्‍टुम्‌ इच्‍छति, किन्‍तु नबिनः योनः अभिज्ञानतः, किंचित्‌ अन्‍यम्‌ अभिज्ञानं न दास्‍यते।

⁴⁰यथा दिनत्रयं रात्रित्रयं च योनाः मत्‍स्‍यस्‍य उदरस्‍य अभ्‍यन्‍तरे अवस्‍थितः आसीत्‌, तथा मानवपुत्रः अपि दिनत्रयं, रात्रित्रयं च भूमेः गर्भे स्‍थास्‍यति।

⁴¹न्‍यायस्‍य दिवसे नीनिवेस्‍थानवासिनः अनेन वंशेन सह उत्‍थास्‍यन्‍ति, तं दोषिणं करिष्‍यन्‍ति, यतः ते योनः उपदेशं श्रुत्‍वा पश्‍चात्तापम्‌ चक्रुः, पश्‍यतु च - अत्र सः वर्तते, यः योनः अपि महत्तरः।

⁴²न्‍यायस्‍य दिवसे दक्षिणस्‍य राज्ञी, अनेन वंशेन सहैव पुनजीर्विता भविष्‍यति, तं च वंशं दोषिणं करिष्‍यति; यतः सा सुलेमानस्‍य प्रज्ञां श्रोतुं भुवः सीमान्‍तेभ्‍यः आगच्‍छत्‌, पश्‍यतु च - अत्र सः वर्तते यः सुलेमानात्‌ अपि महत्तरः।

⁴³“यदि अशुद्धात्‍मा कस्‍यापि शरीरात्‌ निःसरति, तदा निर्जलस्‍थले पर्यटन्‌ विश्रामं अन्‍विष्‍यति; किन्‍तु तस्‍मै विश्रामः न लभते।

⁴⁴तदा असौ वदति - यस्‍मात्‌ गृहात्‌ निर्गतः अहं तत्र पुनः प्रतिगच्‍छामि। प्रतिगत्‍य सः तत्‌ गेहं सुमार्जितम्‌, शून्‍यं सुसज्‍जितं वीक्षते।

⁴⁵तदा असौ गत्‍वा आत्‍मनः अपि अपरान्‌ सप्‍त दुष्‍टतरान्‌ आनयति। ते तत्रैव प्रविश्‍य निवसन्‍ति। इत्‍थं तस्‍य मनुष्‍यस्‍य इयम्‌ अन्‍तिमा दशा, पूर्वदशायाः अपि निकृष्‍टा भवति। एतस्‍य दुष्‍टस्‍य वंशस्‍य अपि दशा तादृशी भविष्‍यति।”

⁴⁶येशुः जनान्‌ उपदिशन्‌ आसीत्‌, तदा तं तस्‍य माता, भ्राता च द्रष्‍टुम्‌ आगतवन्‍तौ, तौ गेहात्‌ बहिः स्‍थितौ, तं मिलितुम्‌ ऐच्‍छताम्‌।

⁴⁷कश्‍चिद्‌ येशुम्‌ उपगम्‍य इमां सूचनाम्‌ अददात्‌, “पश्‍य, भवतः माता, भ्राता च बहिः उपस्‍थितौ। तौ भवन्‍तं दिदृक्षेते।”

⁴⁸इदं श्रुत्‍वा येशुः अब्रवीत्‌ “का मे माता अथवा कः भ्राता?

⁴⁹हस्‍तेन शिष्‍यान्‌ उद्दिश्‍य असौ अवदत्‌, “पश्‍यत! इमे जनाः मम माता, भ्राता च सन्‍ति!

⁵⁰यतः यः मम स्‍वर्गिकपितुः आज्ञां पालयति, सः एव मम भ्राता, मम भगिनी मम माता च अस्‍ति।”