Read Sanskrit साधोः मारकुसस्‍य (मरकुसस्‍य) अनुसारं शुभसमाचारः 13 Bible Online

साधोः मारकुसस्‍य (मरकुसस्‍य) अनुसारं शुभसमाचारः 13 - Sanskrit bible

साधोः मारकुसस्‍य (मरकुसस्‍य) अनुसारं शुभसमाचारः 13

¹येशुः मन्‍दिरात्‌ निर्गच्‍छन्‌ आसीत्‌ तदा शिष्‍येषु एकः तम्‌ आह, - “गुरो! पश्‍यतु एते महान्‍तः प्रस्‍तराः! महान्‍त्‍येतानि हर्म्‍याणि!”

²येशुः तम्‌ उवाच्‌, “त्‍वम्‌ एतानि महान्‍त्‍यानि हर्म्‍याणि पश्‍यसि। अत्र एकः प्रस्‍तरः अपरप्रस्‍तरोपरि न स्‍थास्‍यति। सर्वः धराशायि विधास्‍यते।”

³यदा येशुः जैतूनपर्वतम्‌ प्राप्‍य मन्‍दिरप्रान्‍ते उपविष्‍टः, तदा पतरसः याकूबः योहनः, अंद्रेयसश्‍च रहसि येशुं पृष्‍टवन्‍तः,

⁴“वदतु, एतत्‌ कदा भविष्‍यति, केन च चिह्नेन वयं ज्ञास्‍यामहे, कदा सर्वमेतद्‌ पूर्णम्‌ भविष्‍यति?”

⁵येशुः स्‍वशिष्‍यान्‌ वक्‍तुं प्रचक्रमे, “यूयं प्रत्‍यवधानतः वर्तध्‍वम्‌, येन कश्‍चित्‌ युष्‍माकं न वत्र्चयतु।

⁶यतः बहव जनाः मम नाम्‍ना आगम्‍य, स एवऽहम्‌, इति वक्ष्‍यन्‍ति। एवं ते सर्वलोकानां वत्र्चयिष्‍यन्‍ति।

⁷यदा यूयं युद्धानाम्‌ विषये, अथवा युद्धानाम्‌ किंवदन्‍तीः श्रोष्‍यथ, नोद्विजध्‍वं यतः एतत्‌ अवश्‍यं संभविष्‍यति। किन्‍तु एतत्‌ एव अस्‍य अन्‍तं न वर्तते।

⁸राष्‍ट्रं राष्‍ट्रं तथा राज्‍यं राज्‍यम्‌ प्रति विरोधं करिष्‍यति। यत्र तत्र भूकम्‍पः दुर्भिक्षं च भविष्‍यतः। सर्वमेतत्‌ विपत्तीनाम्‌ आरंभमात्रः भविष्‍यति।

⁹यूयं सर्वे सतर्कत्‍वेन तिष्‍ठत। जनाः युष्‍मान्‌ न्‍यायाधिकरणेषु अर्पयिष्‍यन्‍ति। ते सभागृहे कशाघातैः ताडयिष्‍यन्‍ति। मदर्थम्‌ ते शासकानाम्‌ राज्ञाम्‌ च सन्‍निधौ नेष्‍यन्‍ति, येन युष्‍माभिः मामधि साक्ष्‍यं दास्‍यते;

¹⁰यतः अयम्‌ आवश्‍यकः वर्तते, यत्‌ सर्वप्रथमम्‌ सर्वेषु राष्‍ट्रेषु शुभसमाचारस्‍य प्रचारः भवेत्‌।

¹¹यदा ते न्‍यायाधिकरणम्‌ अर्पणाय युष्‍मान्‌ नेष्‍यन्‍ति, तदा किम्‌ वक्‍तव्‍यम्‌ इति चित्ते न चिन्‍तयेरन्‌। तस्‍मिन्‌ क्षणे ये शब्‍दाः दास्‍यन्‍ते, तान्‌ कथयत। यतः तस्‍य शब्‍दस्‍य वक्‍ता पवित्रात्‍मा वर्तते।

¹²भ्राता स्‍वभ्रातरं मृत्‍योः हस्‍तयोः अर्पयिष्‍यति, पिता आत्‍मनः पुत्रम्‌। पुत्राः, पित्रोः विरोधे स्‍थास्‍यन्‍ति, पितरौ घातयिष्‍यन्‍ति।

¹³मम नामकारणात्‌ सर्वे युष्‍मान्‌ वैरतः द्रक्ष्‍यन्‍ति, परन्‍तु यः यावत्‌ अन्‍तं धैर्येण स्‍थास्‍यति स्‍थिरः, तस्‍मै मुक्‍तिः लप्‍स्‍यते।”

¹⁴“यदा विनाशस्‍य वीभत्‍सदृश्‍यं तत्र त्‍वं द्रक्ष्‍यसि, यत्र नोचितम्‌ , - “पाठकः एतत्‌ बुध्‍येत” - तदा, ये जनाः यहूदाप्रदेशे विद्‌यन्‍ते, ते द्रुतं गिरीन्‌ पलायन्‍तु।

¹⁵ये गृहपृष्‍ठेषु सन्‍ति, ते तत्रतः न अवरोहन्‍तु, स्‍वानि वस्‍तूनि ग्रहीतुं तत्र मा प्रविशन्‍तु।

¹⁶यः स्‍वक्षेत्रे वर्तते, सः स्‍ववस्‍त्रं समादातुं गृहं न प्रत्‍यायातु।

¹⁷तासां कृते दुःखं, याः गर्भभरालसाः सन्‍ति, अथवा स्‍तन्‍यपायिनः विद्‌यन्‍ते।

¹⁸प्रार्थयध्‍वं यथा एतत्‌ शीतकाले न सम्‍भवेत्‌,

¹⁹यतः तस्‍मिन्‌ समये तादृशः घोरसंकटः भविष्‍यति, यादृशः परमेश्‍वरस्‍य सृष्‍टौ, अस्‍य संसारस्‍य आरंभात्‌ इदानीं यावत्‌ न भूतः, न भविष्‍यति। परमेश्‍वरः दिवसान्‌ चेत्‌ तान्‌ न्‍यूनान्‌ न हि अकरिष्‍यत्‌, तदा अस्‍मिन्‌ लोके कश्‍चन्‌ प्राणवान्‌ न अवर्तिष्‍यत्‌।

²⁰परन्‍तु असौ कृपापात्रेभ्‍यः कारणात्‌ तान्‌ दिवसान्‌ न्‍यूनान्‌ कृतवान्‌ अस्‍ति।

²¹तस्‍मिन्‌ काले कोऽपि जनः युष्‍मान्‌ एतत्‌ ब्रवीति चेत्‌, “पश्‍यत अत्र मसीहः अस्‍ति, अथवा तत्र असौ वर्तते,

²²तर्हि तेषां वचने विश्‍वासं मा कुरुत। यतः मिथ्‍यामसीहाः तथा मिथ्‍यानबिनश्‍च आविर्भूय, अद्‌भुतानि चिह्‌नानि तथा चमत्‍कारान्‌ दर्शयिष्‍यन्‍ति, चेत्‌ संभवः अभविष्‍यत्‌, तदा वृतान्‌ जनान्‌ अपि पथभ्रष्‍टान्‌ अकरिष्‍यन्‌।

²³सावधानाः स्‍त। मया यूयं प्रथममेव निर्दिष्‍टाः।

²⁴“तेषां दिनानाम्‌ संकटस्‍य पश्‍चात्‌, सूर्यः अन्‍धकारमयः भविष्‍यति, चन्‍द्रश्‍च निष्‍प्रभः भविष्‍यति,

²⁵नक्षत्राणि पतिष्‍यन्‍ति, नभसः शक्‍त्‍यः विचलिष्‍यन्‍ति।

²⁶तदा मनुष्‍याः मानवपुत्रम्‌ अमित-सामर्थ्‍यैः महिम्‍ना च सह मेघमार्गतः आयान्‍तं द्रक्ष्‍यन्‍ति।

²⁷सः स्‍वकीयदूतान्‌ प्रेषयिष्‍यति, ते चतुर्दिग्‍भ्‍यः, व्‍योम्‍नः कोणात्‌ कोणात्‌ तस्‍य वृतान्‌ लोकान्‌ संग्रहीष्‍यन्‍ति।

²⁸“यूयम्‌ अंजीरवृक्षेन शिक्षां गृह्‌णीत। यदा तस्‍य तरोः शाखाः अतिमार्दवम्‌ प्राप्‍नुवन्‍ति, ताभ्‍यः अंकुराः प्रस्‍फुटन्‍ति, तदा यूयं विजानीथ “निदाघः“ समुपस्‍थितः।

²⁹एवमेव यदा यूयम्‌ एतत्‌ द्रक्ष्‍यथ, तदा जानीत असौ आसन्‍नः, द्वारे च समुपस्‍थितः।

³⁰अहं ब्रवीमि अस्‍य वंशस्‍य यावदन्‍तं व्रजति, तत्‌ पूर्वमेव एतत्‌ भविष्‍यति।

³¹आकाशः पृथिवी चापि स्‍वस्‍थानाद्‌ विचलिष्‍यतः, परन्‍तु मम वाक्‍यं न कदापि विचलिष्‍यति।

³²तस्‍य दिनस्‍य तथा तस्‍य क्षणस्‍य विषये च कोऽपि न जानाति-स्‍वर्गस्‍य दूतगणाः न, पुत्रः अपि न जानाति, केवलम्‌ पिता जानाति।

³³“यूयं जागृताः सावधानाः तिष्‍ठत, यतः यूयं न जानीथ कदा कालः एष्‍यति।

³⁴अयं विषयः तथैव अस्‍ति यथा कश्‍चन मानवः स्‍वीयं गृहं परित्‍यज्‍य देशान्‍तरम्‌ गतवान्‌। तस्‍य रक्षायाः भारं स्‍वदासेषु समर्प्‍य प्रत्‍येकं स्‍वस्‍वकर्मणाम्‌ पालनं निर्दिष्‍टवान्‌। द्वारपालमपि जागरणं समादिशत्‌।

³⁵यतः यूयं न जानीथ गृहस्‍वामी कदा आयाति - सायंकाले, अर्धरात्रौ वा कुक्‍कुटारवे वा प्रभाते आयास्‍यति। तस्‍मात्‌ जागृत सर्वदा।

³⁶कदाचित्‌ एतत्‌ न भवेत्‌ यत्‌ अकस्‍मात्‌ समागतः गृहस्‍वामी युष्‍मान्‌ सर्वान्‌ सुप्‍तान्‌ विलोकयेत्‌।

³⁷यद्‌ युष्‍मान्‌ अहं ब्रवीमि तत्‌ सर्वान्‌ ब्रवीमि - “जागृत।”