Read Sanskrit साधोः लूकसस्‍य (लूकस्‍य) अनुसारं शुभः समाचारः 20 Bible Online

साधोः लूकसस्‍य (लूकस्‍य) अनुसारं शुभः समाचारः 20 - Sanskrit bible

साधोः लूकसस्‍य (लूकस्‍य) अनुसारं शुभः समाचारः 20

¹एकस्‍मिन्‌ दिने येशुः मन्‍दिरे उपदिशति स्‍म, शुभसमाचारश्रावणे तत्‍परः आसीत्‌, तदा धर्मवृद्धैः सह महायाजकाः, शास्‍त्रिणः, नेतारश्‍च

²तमुपेत्‍य इदम्‌ अवदन्‌ - “अस्‍मान्‌ ब्रूहि, केनाधिकारेण त्‍वमिदं कुरुषे? एतानि कार्याणि कर्तुम्‌ तुभ्‍यम्‌ कोऽधिकारं प्रदत्तवान्‌।”

³येशुः तान्‌ अब्रवीत्‌, “अहमपि युष्‍मान्‌ प्रति एकं प्रश्‍नं प्रष्‍टुम्‌ इच्‍छामि, मह्‌यम्‌ तस्‍य उत्तरम्‌ दत्त।

⁴किं योहनस्‍य जलसंस्‍कारः स्‍वर्गतः अथवा मनुष्‍यतः उत्‍पन्नः आसीत्‌?”

⁵सर्वे विरोधिनः मिथः विचारयामासुः, यदि वदामः सः जलसंस्‍कारः स्‍वर्गतः आसीत्‌, तदा सः वदिष्‍यति, युष्‍माभिः तर्हि तस्‍मिन्‌ विश्‍वासः कथम्‌ न विहितः?

⁶यदि वयं वदामः सः मनुष्‍यतः उत्‍पन्‍नः, तदा सर्वे जनाः अस्‍मान्‌ प्रस्‍तरैः मारयिष्‍यन्‍ति, यतः योहनस्‍य नबित्‍वे जनाः दृढं विश्‍वसन्‍ति।

⁷अतः ते उक्‍तवन्‍तः, वयं न जानीमः सः कुतः समुत्‍पन्‍नः आसीत्‌।

⁸एतत्‌ श्रुत्‍वा येशुः कथितवान्‌, “युष्‍मान्‌ अपि अहं न वक्ष्‍ये केनाधिकारेण सर्वमेतत्‌ अहम्‌ करोमि।”

⁹ततः येशुः जनान्‌ इमं दृष्‍टान्‍तं श्रावयितुम्‌ आरब्‍धवान्‌ - “कश्‍चिद्‌ जनः द्राक्षोद्‌यानं निर्मितवान्‌। एकदा असौ तत्‌ उद्‌यानं करदायिनाम्‌ कृषकाणां हस्‍ते दत्‍वा परदेशं प्रयातवान्‌।

¹⁰फलकाले समायाते फलांशानां जिघृक्षया कृषकम्‌ अन्‍तिकम्‌ एकं विश्‍वस्‍तं दासं प्रेषितवान्‌। कृषकाः तु तं ताडयित्‍वा रिक्‍तहस्‍तं विससृजुः।

¹¹पुनश्‍च सोऽपरं दासं प्राहिणोत्‌, किन्‍तु तं दासम्‌ अपि ताडयित्‍वा ते तथैव विससृजुः।

¹²पुनः सः तृतीयकं दासं अप्रेष्‍यत्‌। ते तमस्‍त्रैः समाहृत्‍य उद्‌यानाद्‌ बहिः अक्षिपन्‌।

¹³ततः सः द्राक्षोद्‌यानस्‍य पतिः एवम्‌ अभाषत, किं करवाणि? स्‍वं प्रियं पुत्रं तान्‌ कृषकान्‌ प्रति प्रेषयिष्‍यामि। किंस्‍वित्‌ ते तस्‍य समादरं कुर्वन्‍तु।

¹⁴एवं विचार्य सः स्‍वसुतं तेषां समीपं प्रेषितवान्‌। कृषकाः तं दृष्‍ट्‌वा मिथः अवदन्‌, अयं द्राक्षोद्‌यानपतेः उत्तराधिकारी अस्‍ति। वयमस्‍य वधं कुर्मः, येन उद्‌यानपतेः इदं सर्वम्‌ रिक्‍थम्‌ उद्‌यानम्‌ अस्‍माकं हस्‍तेषु भवेत्‌।

¹⁵ते उद्‌यानपतेः सुतम्‌ उद्‌यानस्‍य बहि भूमौ पातयित्‍वा वधं कृतवन्‍तः। इदानीं द्राक्षोद्‌यानस्‍य पतिः किं करिष्‍यति?

¹⁶सर्वान्‌ सः पशुघातं हनिष्‍यति। ततः स्‍वकीयम्‌ उद्‌यानम्‌ अन्‍येभ्‍यः अर्पयिष्‍यति।”

¹⁷ते, एतत्‌ निशम्‍य येशुम्‌ अवदन्‌, “एवं न भवेत्‌ इति।” किन्‍तु येशुः तान्‌ स्‍थिरदृष्‍ट्‌या दृष्‍ट्‌वा अवदत्‌, “धर्मग्रन्‍थस्‍य अस्‍य कथनस्‍य कोऽभिप्रायः वर्तते? शिल्‍पिभिः यः पाषाणः अनुपयोगितया निराकृतः सः एव गृहकोणस्‍थप्रस्‍तरः आस्‍ते?

¹⁸यः तस्‍मिन्‌ प्रस्‍तरे पतिष्‍यति, सः चूर्णो भविष्‍यति। प्रस्‍तरः यस्‍मिन्‌ पतिष्‍यति तं चूर्णयिष्‍यति।”

¹⁹शास्‍त्रिणः महापुरोहिताः तं तस्‍मिन्‌ एव काले धर्तुम्‌ इच्‍छन्‍ति स्‍म, परन्‍तु जनेभ्‍यः बिभ्‍यति स्‍म। ते सम्‍यक्‌ अजानन्‌ यत्‌ येशुः दृष्‍टान्‍तवचनं तान्‌ एवोदि्‌दश्‍य कथितवान्‌।

²⁰सर्वे तत्‌ विरोधिनः येशुं ग्रहीतुम्‌ इच्‍छन्‍तः गुप्‍तचरान्‌ अपि प्रेषितवन्‍तः, येन ते येशुम्‌ तस्‍य एव वाक्‌पाशे बद्‌ध्‍वा प्रदेशाधिपतेः करे अथवा देशाध्‍यक्षस्‍य हस्‍तयोः अर्पयेयुः।

²¹अथ येशुम्‌ पृष्‍टवन्‍तः, “गुरो! वयं जानीमहे यत्‌ त्‍वया सत्‍यं प्रोच्‍यते, सत्‍यमेव शिक्षयते च। मुखं प्रेक्ष्‍य न भाषसे, परन्‍तु सत्‍येन एव प्रभोः मार्गम्‌ शिक्षयसि।

²²रोमनसम्राजे करदानं कर्तव्‍यमथवा न हि।” येशुः तेषां धूर्ततां ज्ञात्‍वा तान्‌ जगाद्‌,

²³

²⁴“यूयमेकं दीनारं मे हस्‍ते अर्पयत। तत्र कस्‍य मूर्तिः लेखश्‍च वर्तेते?” ते बभाषिरे, “सम्राजः इति।”

²⁵येशुः तान्‌ अवदत्‌, “यद्‌ सम्राजः आस्‍ते, तत्‌ सम्राजे दत्त, यद्‌ परमेश्‍वरस्‍य आस्‍ते, तद्‌ परमेश्‍वराय दत्त।”

²⁶ते सर्वे येशोः एतत्‌ वचः श्रुत्‍वा विस्‍मिताः भूत्‍वा मौनम्‌ आश्रयन्‌। स्‍ववाक्‍पाशे येशुं धर्तुम्‌ ते न अशक्‍नुवन्‌।

²⁷अथः केचित्‌ सदूकिनः येशुम्‌ उपागच्‍छन्‌। तेषां धारणा इयमस्‍ति, यत्‌ मृतकानां पुनरुत्‍थानं न भवति।

²⁸ते अपृच्‍छन्‌, गुरो! मूसाः अस्‍मदर्थम्‌ अलिखत्‌, “जीवितायां यदि कस्‍यचित्‌ भ्राता निरपत्‍यः म्रियते, तदा तद्‌भ्राता तां विधवां परिणयं कृत्‍वा तस्‍यां स्‍वभ्रात्रे सन्‍ततिं जनयिष्‍यति।

²⁹सप्‍तभ्रातरः आसन्‌। प्रथमः अनपत्‍यः मृत्‍युम्‌ आप्‍तवान्‌।

³⁰द्वितीयः ताम्‌ उदूढवान्‌, सोऽपि निरपत्‍यः मृतः। ततः

³¹तृतीयः तां लेभे। इत्‍थं ते सप्‍त भ्रातरः ताम्‌ उदूढवन्‍तः, परन्‍तु अनपत्‍यां तां त्‍यक्‍त्‍वा मृत्‍युम्‌ उपागताः।

³²सा विधवा अपि सर्वेषां पश्‍चात्‌ लोकान्‍तरं गता।

³³ब्रूहि पुनरुत्‍थाने कस्‍य भार्या भविष्‍यति? यतः ते सप्‍तभ्रातरः क्रमशः ताम्‌ उपयेमिरे।”

³⁴येशुः तान्‌ अवदत्‌, “अस्‍मिन्‌ लोके पुरुषाः उद्‌वहन्‍ति, तथा उद्‌वाहे स्‍त्रीणां दानं विधीयते।

³⁵परन्‍तु ये परलोकस्‍य तथा पुनरुत्‍थानस्‍य योग्‍याः सन्‍ति, ते न उद्‌वहन्‍ति, न स्‍त्रियः विवाहे प्रदीयन्‍ते।

³⁶ते कदापि न म्रियन्‍ते। ते देवदूतैः सदृशाः, यतः ते पुनरुत्‍थिताः सन्‍ति, ते पुनरुत्‍थानस्‍य सन्‍तत्‍यः, तेन हेतुना परमेश्‍वरस्‍य सर्वे सन्‍तानाः भवन्‍ति।

³⁷मृतकानाम्‌ पुनरुत्‍थानं भवति। मूसा अपि ज्‍वलन्‌ गुल्‍मस्‍य वृत्तान्‍ते अस्‍य संकेतं कृतवान्‌ अस्‍ति, यत्र सः प्रभुम्‌ अब्राहमस्‍य परमेश्‍वरः, इसहाकस्‍य परमेश्‍वरः, याकूबस्‍य परमेश्‍वरः च कथयति।

³⁸सः मृतकानां न, जीवितानाम्‌ परमेश्‍वरः वर्तते, यतः तस्‍य कृते सर्वे जीविताः सन्‍ति।”

³⁹येशोः वचः श्रुत्‍वा केचन शास्‍त्रिणः तम्‌ अवदन्‌, “गुरो! त्‍वया सत्‍यमुक्‍तम्‌।”

⁴⁰ततः परं तं प्रश्‍नं कर्तुम्‌ कस्‍यापि साहसं नाभवत्‌।

⁴¹येशुः तान्‌ अवदत्‌, “मसीहः दाऊदस्‍य पुत्रः कथं कथ्‍यते?

⁴²यतः भजनानां ग्रन्‍थे स्‍वयं दाऊदः कथयति - प्रभुः मम प्रभुम्‌ अकथयत्‌ त्‍वं तावत्‌ मम दक्षिणे उपविश

⁴³यावत्‌ अहं तव शत्रून्‌ तव पादपीठं न करिष्‍यामि

⁴⁴इत्‍थं दाऊदः स्‍वयं तं प्रभुं कथयति, असौ तस्‍य वंशजः कथं भविष्‍यति।”

⁴⁵सर्वेजनाः शृण्‍वन्‍ति स्‍म यदा येशुः स्‍वशिष्‍यान्‌ अवदत्‌,

⁴⁶“शास्‍त्रिभिः सह युयं सावधानाः तिष्‍ठत। ते लम्‍बवसनं परिधाय विचरन्‍ति। हट्‌टेषु अभिवादनं श्रोतुम्‌ इच्‍छन्‍ति। सभागृहेषु, भोज्‍येषु प्रथमानि श्रेष्‍ठानि आसनानि अभिवात्र्छन्‍ति।

⁴⁷ते विधवानां धनग्रासे कुशलाः सन्‍ति। प्रदर्शनार्थम्‌ महतीप्रार्थनां कुर्वन्‍ति। ते कठोरां दण्‍डाज्ञां लप्‍स्‍यन्‍ते।”