Read Sanskrit साधोः लूकसस्‍य (लूकस्‍य) अनुसारं शुभः समाचारः 5 Bible Online

साधोः लूकसस्‍य (लूकस्‍य) अनुसारं शुभः समाचारः 5 - Sanskrit bible

साधोः लूकसस्‍य (लूकस्‍य) अनुसारं शुभः समाचारः 5

¹एकस्‍मिन्‌ दिने येशुः गनेसरेतस्‍य सरसः तटे आसीत्‌। जनाः परमेश्‍वरस्‍य वचनं श्रोतुम्‌ तस्‍मिन्‌ पतन्‍ति स्‍म।

²तदानीं सः सरसः तटे द्वे नावौ अपश्‍यत्‌। धीवराः ताभ्‍याम्‌ उत्तीर्य जालं प्रक्षालयन्‍ति स्‍म।

³येशुः पतरसस्‍य नावम्‌ आरुह्‌य तं प्रोवाच - “नावम्‌ अग्रे प्रचालय।” नावि उपविश्‍य जनान्‌ उपादिशत्‌। उपदेशं समाप्‍य सिमोनम्‌ अब्रवीत्‌ -

⁴“नावम्‌ अति गम्‍भीरे जले नीत्‍वा मत्‍स्‍यान्‌ ग्रहीतुं स्‍वकं जालं क्षिप।” सिमोनः प्रत्‍यवादीत्‌ -

⁵“स्‍वामिन्‌! रात्रौ कृतः श्रमः, परन्‍तु असफलः एव अभवम्‌। तवादेशात्‌ अहम्‌ क्षिपामि।”

⁶क्षिप्‍ते जाले मत्‍स्‍यानाम्‌ राशिः तत्र समाविशत्‌ येन जालं भग्‍नताम्‌ एतुम्‌ उद्‌यतम्‌।

⁷इदं दृष्‍ट्‌वा सिमोनः स्‍वान्‌ सहायकान्‌ इंगितेन आह्‌वयत्‌। तस्‍य सहायकाः आगतवन्‍तः। ते द्वे नावौ मत्‍स्‍यैः एतावत्‌ पूरयामासुः, यत्‌ भारात्‌ जले मज्‍जितुम्‌ आरब्‍धवन्‍त्‍यौ,

⁸इदं दृष्‍ट्‌वा सिमोनः येशोः पादयोः निपतन्‌ न्‍यवेदयत्‌ - “प्रभो! मत्‌समीपतः गच्‍छतु, अहं तु पापी मनुष्‍यः अस्‍मि।”

⁹जाले मत्‍स्‍यान्‌ दृष्‍ट्‌वा धीवराः विस्‍मिताः आसन्‌।

¹⁰इयमेव दशा याकूबयोहनयोः अपि आसीत्‌, तौ जेबेदिसुतौ आस्‍ताम्‌। येशुः सिमोनम्‌ अवदत्‌, “मा बिभीहि, अतः परं त्‍वं मनुष्‍यान्‌ ग्रहीष्‍यसि।”

¹¹ततः नावः तटं नीत्‍वा सर्वम्‌ त्‍यक्‍त्‍वा येशोः अनुसरणं कृतवन्‍तः।

¹²कस्‍मिंश्‍चित्‌ नगरे एकः कुष्‍ठी, येशोः समीपे आगच्‍छत्‌। सः येशुं दृष्‍ट्‌वा मुखेन अभिपत्‍य, न्‍यवेदयत्‌ - “प्रभो! त्‍वं मे संशुद्धिं कर्तुम्‌ अर्हसि।”

¹³येशुः करेण संस्‍पृश्‍य अवदत्‌ - “अहम्‌ इच्‍छामि त्‍वं शुद्धः भव।” तत्‍क्षणमेव सः कुष्‍ठरोगात्‌ मुक्‍तः अभवत्‌।

¹⁴येशुः तं प्रोवाच - “त्‍वया एतस्‍मिन्‌ विषये किमपि नैव वक्‍तव्‍यम्‌। गत्‍वा स्‍वं याजकं दर्शय। अथ शुद्‌धये मूसानिर्धारितबलिम्‌ अर्पय, येन तव स्‍वास्‍थ्‍यलाभः प्रमाणितः भवेत्‌।”

¹⁵येशोः ख्‍यातिः अवर्धत। तस्‍य उपदेशान्‌ संश्रोतुं तथा रोगविमुक्‍तये जनाः तम्‌ उपयान्‍ति स्‍म।

¹⁶येशुः एकान्‍तम्‌ आश्रित्‍य प्रार्थनाम्‌ अकरोत्‌।

¹⁷एकस्‍मिने दिने येशौ शिक्षादाने रते सति, फरीसिनः शास्‍त्रिणश्‍च उपविष्‍टवन्‍तः। ते गलीलस्‍य तथा यहूदाप्रदेशस्‍य प्रतिग्रामात्‌ तथा येरुसलेमात्‌ अपि आगताः आसन्‌। प्रभोः सामर्थ्‍येन येशुः प्रेरितो भूत्‍वा रोगिणः रोगमुक्‍तान्‌ अकरोत्‌।

¹⁸एतस्‍मिन्‌ एव क्षणे केचित्‌ जनाः एकं खट्‌वाम्‌ आरूढम्‌ अद्‌र्धांगरोगिनम्‌ आनयन्‌।

¹⁹परमन्‍तः प्रवेशस्‍य न उपायं वीक्ष्‍य, बलभीं समारुह्‌य, खर्परान्‌ अपसार्य तेन मार्गेण रोगिणं खट्‌वया सह उत्तार्य येशोः मध्‍ये अस्‍थापयन्‌।

²⁰तेषां विश्‍वासं विलोक्‍य येशुः अवदत्‌ - “भ्रातः! तव पापानि क्षान्‍तानि।”

²¹इदं श्रुत्‍वा शास्‍त्रिणः फरीसिनश्‍च अचिन्‍तयन्‌ - “ईशनिन्‍दकः अयं कोऽस्‍ति? यतः परमेश्‍वरात्‌ अतिरिक्‍तः कः पापं क्षमितुं समर्थः।”

²²तेषां विचारं ज्ञात्‍वा येशुः तान्‌ अवदत्‌ - “साम्‍प्रतं यूयं किम्‌ चिन्‍तयन्‍तः स्‍थ?

²³सरलतरं किं इदं कथनम्‌ - पापानि क्षान्‍तानि ते, अथवा उत्तिष्‍ठ व्रज?

²⁴परन्‍तु यूयम्‌ एतद्‌ विजानीत यत्‌ मानवपुत्रस्‍य भूतले पापक्षमायाः अधिकारः अस्‍ति। सः अद्‌र्धांगरोगिणम्‌ अवदत्‌ - अहं त्‍वां ब्रवीमि, उत्तिष्‍ठ खट्‌वामादाय स्‍वकं गृहं गच्‍छ।”

²⁵तत्‌ क्षणमेव सर्वेषां समक्षम्‌ उत्‍थाय, खट्‌वामादाय परमेश्‍वरस्‍य स्‍तुतिं कुर्वन्‌ गृहं गतवान्‌।

²⁶सर्वे विस्‍मितमानसाः प्रभुम्‌ स्‍तोतुम्‌ आरब्‍धवन्‍तः। तेषाम्‌ उपरि भयम्‌ अभवत्‌, ते अकथयन्‌- “अद्यः अस्‍माभिः अद्‌भुतकार्यम्‌ दृष्‍टम्‌।”

²⁷ततः येशुः बहिः आगतः। लेबीतिनामकं राजपुरुषमेकं तस्‍य लेख्‍यस्‍थाने स्‍थितम्‌ अपश्‍यत्‌। तम्‌ उवाच - “माम्‌ अनुगच्‍छ।”

²⁸सोऽपि सर्वम्‌ परित्‍यज्‍य येशुम्‌ अनुगच्‍छत्‌।

²⁹लेबी स्‍वस्‍मिन्‌ गृहे येशोः सम्‍माने भोज्‍यं समायोजयत्‌। करसंग्रहिणः अतिथयश्‍च महत्‍याम्‌ संख्‍यायाम्‌ तेन सह भोजनाय तत्र आसन्‌।

³⁰शास्‍त्रिणः फरीसिनश्‍च येशुं प्रति ईर्ष्‍ययोपेताः तस्‍य शिष्‍यान्‌ अकथयन्‌, “यूयं पापिभिः सह कथम्‌ अश्‍नीथ”?

³¹येशुः तान्‌ प्रत्‍युवाच - “रोगिणः वैद्‌यानाम्‌ अपेक्षा भवति, नैव स्‍वस्‍थजनान्।

³²अहम्‌ पापिनः पुरुषान्‌ एव, न पापरहितान्‌ पश्‍चात्तापविधानार्थम्‌ आह्‌वातुम्‌ आगतोऽस्‍मि।”

³³ते येशुं प्रत्‍यभाषन्‍त, “योहनस्‍य शिष्‍याः बारम्‍बारम्‌ उपवासं कुर्वन्‍ति तथा प्रार्थनायां सदा रताः भवन्‍ति, तथैव फरीसिनाम्‌ शिष्‍याः अपि एवं कुर्वन्‍ति, परन्‍तु भवतः शिष्‍याः उपवासं न कुर्वन्‍ति।

³⁴येशुः तान्‌ एवम्‌ अव्रवीत्‌, “यावत्‌ वरः तैः सह वर्तते, यूयं वरयात्रिणः उपवासं कारयितुम्‌ न समर्थाः स्‍थ।

³⁵परन्‍तु कदाचित्‌ तादृशाः दिवसाः एष्‍यन्‍ति, यदा ते वरवियुक्‍ताः भूत्‍वा उपवासं करिष्‍यन्‍ति।

³⁶मसीहः पुनः इदं दृष्‍टान्‍तम्‌ अश्रावयत्‌ - “कश्‍चित्‌ जीर्णवस्‍त्रेषु नवीनं वस्‍त्रं न सीव्‍यति। यतः नूतनवस्‍त्रेण जीर्णवस्‍त्रं विदीर्यते।

³⁷तथा प्रत्‍नवस्‍त्रं नूतनेन सह समानं न भविष्‍यति। कश्‍चित्‌ नूतनं द्राक्षारसं जीर्णचर्मकूपके न भरति, यत्‌ कूपकः तद्‌ विदीर्यते। निर्गच्‍छति बहिः द्राक्षारसश्‍च परिणश्‍यति।

³⁸अतः नव्‍यः रसः नव्‍ये चर्मकूपके भर्तव्‍यः।

³⁹“न हि प्रत्‍नं द्राक्षारसं पीत्‍वा कश्‍चित्‌ नूतनम्‌ इष्‍यते। सः तु वदति प्रत्‍नं रसं एव स्‍वदते।”